4.-(1) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου εφαρμόζονται σε-
(α) διαχειριστές πιστώσεων οι οποίοι-
(i) είναι αδειοδοτημένοι από την Κεντρική Τράπεζα ή από αρμόδια αρχή άλλου κράτους μέλους και δραστηριοποιούνται στη Δημοκρατία, ή/και
(ii) είναι αδειοδοτημένοι από την Κεντρική Τράπεζα και δραστηριοποιούνται σε άλλο κράτος μέλος,
και ενεργούν για λογαριασμό αγοραστή πιστώσεων σε σχέση με τα δικαιώματα πιστωτή που απορρέουν από μη εξυπηρετούμενη σύμβαση πίστωσης ή της ίδιας της μη εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης, που έχει εκδοθεί από πιστωτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με το εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο, και
(β) αγοραστές πιστώσεων των δικαιωμάτων πιστωτή στο πλαίσιο μη εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης ή της ίδιας της μη εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης, που έχει εκδοθεί από πιστωτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με το εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο οι οποίοι δραστηριοποιούνται-
(i) στη Δημοκρατία, ή
(ii) σε άλλο κράτος μέλος για τους οποίους η Δημοκρατία είναι κράτος μέλος καταγωγής.
(γ) Ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης διάταξης του παρόντος Νόμου, δεν είναι επιτρεπτή η πώληση δικαιωμάτων πιστωτή που απορρέουν από εξυπηρετούμενη σύμβαση πίστωσης ή της ίδιας της εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης σε αγοραστή πιστώσεων.
(2) Για τις συμβάσεις πίστωσης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του, ο παρών Νόμος δεν θίγει τις αρχές του δικαίου των συμβάσεων και τις αρχές του αστικού δικαίου που εφαρμόζονται βάσει του κυπριακού δικαίου σε σχέση με τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων πιστωτή που απορρέουν από σύμβαση πίστωσης ή της ίδιας της σύμβασης πίστωσης, την προστασία που παρέχεται στους καταναλωτές ή τους δανειολήπτες δυνάμει ιδίως των Κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 593/2008 και (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 και των διατάξεων του περί Προστασίας του Καταναλωτή Νόμου, του περί των Συμβάσεων Καταναλωτικής Πίστης Νόμου και του περί Συμβάσεων Πίστωσης για Καταναλωτές σε σχέση με Ακίνητα που προορίζονται για Κατοικία Νόμου ή άλλων σχετικών διατάξεων της ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών και τα δικαιώματα των δανειοληπτών.
(3) Ο παρών Νόμος δεν θίγει τυχόν περιορισμούς που προβλέπονται στην ισχύουσα στη Δημοκρατία νομοθεσία όσον αφορά τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων πιστωτή που απορρέουν από μη εξυπηρετούμενη σύμβαση πίστωσης ή της ίδιας της μη εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης, που δεν παρουσιάζει καθυστέρηση ή παρουσιάζει καθυστέρηση μικρότερη των ενενήντα (90) ημερών ή δεν έχει τερματισθεί σύμφωνα με το κυπριακό δίκαιο.
(4) Ο παρών Νόμος δεν θίγει τις απαιτήσεις της ισχύουσας στη Δημοκρατία νομοθεσίας σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων πιστωτή που απορρέουν από σύμβαση πίστωσης ή τη μεταβίβαση της ίδιας της σύμβασης πίστωσης, σε περίπτωση κατά την οποία ο αγοραστής πιστώσεων είναι οντότητα ειδικού σκοπού για τιτλοποίηση, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 του Κανονισμού (ΕΕ) 2017/2402, εφόσον η ισχύουσα στη Δημοκρατία νομοθεσία-
(α) δεν επηρεάζει το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών που προβλέπεται από τον παρόντα Νόμο,
(β) εξασφαλίζει ότι οι αρμόδιες αρχές λαμβάνουν τις αναγκαίες πληροφορίες από τους διαχειριστές πιστώσεων.
(5)Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου δεν εφαρμόζονται για-
(α) τη διαχείριση των δικαιωμάτων πιστωτή στο πλαίσιο σύμβασης πίστωσης ή της ίδιας της σύμβασης πίστωσης, που ασκείται από-
(i) πιστωτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην Ένωση,
(ii) Διαχειριστή Οργανισμών Εναλλακτικών Επενδύσεων (ΔΟΕΕ) που έχει λάβει άδεια ή έχει καταχωριστεί σύμφωνα με τις διατάξεις του περί των Διαχειριστών Οργανισμών Εναλλακτικών Επενδύσεων Νόμου ή εταιρεία διαχείρισης ή επενδυτική εταιρεία που έχει λάβει άδεια σύμφωνα με τις διατάξεις του περί των Ανοικτού Τύπου Οργανισμών Συλλογικών Επενδύσεων Νόμου, υπό την προϋπόθεση ότι η εταιρεία επενδύσεων δεν έχει ορίσει εταιρεία διαχείρισης δυνάμει της εν λόγω νομοθεσίας για λογαριασμό του ταμείου που διαχειρίζεται,
(iii) μη πιστωτικό ίδρυμα που υπόκειται σε εποπτεία από την Υπηρεσία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του περί των Συμβάσεων Καταναλωτικής Πίστης Νόμου ή από την Κεντρική Τράπεζα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 34Α του περί Συμβάσεων Πίστωσης για Καταναλωτές σε σχέση με Ακίνητα που προορίζονται για Κατοικία Νόμου κατά την άσκηση των δραστηριοτήτων του στη Δημοκρατία ή μη πιστωτικό ίδρυμα που υπόκειται σε εποπτεία από αρμόδια αρχή κράτους μέλους άλλη από τη Δημοκρατία σύμφωνα με το άρθρο 20 της Οδηγίας (ΕΚ) 2008/48 ή το άρθρο 35 της Οδηγίας (ΕΕ) 2014/17 κατά την άσκηση δραστηριοτήτων στη Δημοκρατία,
(β) τη διαχείριση των δικαιωμάτων πιστωτή στο πλαίσιο σύμβασης πίστωσης ή της ίδιας της σύμβασης πίστωσης, που δεν εκδόθηκε από πιστωτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός εάν τα δικαιώματα του πιστωτή στο πλαίσιο της σύμβασης πίστωσης ή η ίδια η σύμβαση πίστωσης αντικαθίσταται από σύμβαση πίστωσης που εκδίδεται από τέτοιο πιστωτικό ίδρυμα·
(γ) την αγορά των δικαιωμάτων πιστωτή στο πλαίσιο μη εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης ή της ίδιας της μη εξυπηρετούμενης σύμβασης πίστωσης, από πιστωτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
(δ) τη μεταβίβαση δικαιωμάτων πιστωτή στο πλαίσιο σύμβασης πίστωσης ή της ίδιας της σύμβασης πίστωσης, που πραγματοποιήθηκαν πριν από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου.