ΜΕΡΟΣ VI ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Εξουσίες του Υπουργικού Συμβουλίου για παραλείψεις

40.-(1) Όταν υποβάλλεται στο Υπουργικό Συμβούλιο παράπονο ότι Επιτροπή ή μη θεσμοθετημένος προμηθευτής ύδατος παρέλειψε να εκτελέσει οποιαδήποτε από τα καθήκοντα που αναφέρονται στο Νόμο αυτό ή κατά την εφαρμογή οποιασδήποτε από τις διατάξεις του Νόμου αυτού την οποία είναι καθήκον τους να εφαρμόσουν, το Υπουργικό Συμβούλιο αν ικανοποιείται μετά από δέουσα έρευνα ότι η Επιτροπή ή ο προμηθευτής υπήρξε ένοχος της ισχυριζόμενης παράλειψης, εκδίδει διάταγμα που ορίζει χρόνο για την εκτέλεση του καθήκοντος τους στο ζήτημα του παραπόνου αυτού.

(2) Αν το καθήκον αυτό δεν εκτελεστεί εντός του χρόνου που ορίζεται στο διάταγμα, το διάταγμα αυτό δύναται να παραπεμφθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο και να εκτελεστεί όπως αν αυτό ήταν διάταγμα του Δικαστηρίου αυτού, ή το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να διορίσει προσωρινό Συμβούλιο που αποτελείται από τρία ή περισσότερα πρόσωπα για να εκτελέσει το συγκεκριμένο αυτό καθήκον, και με διάταγμα να διατάξει όπως οι δαπάνες της εκτέλεσης του θα πληρωθούν από την Επιτροπή που παραλείπει, και οποιοδήποτε διάταγμα που εκδίδεται για την πληρωμή των δαπανών αυτών δύναται να παραπεμφθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο και να εκτελεστεί όπως αν αυτό ήταν διάταγμα του Δικαστηρίου αυτού. Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται από καιρό σε καιρό με διάταγμα να αλλάσσει τη σύνθεση οποιουδήποτε τέτοιου Συμβουλίου.

(3) Οποιοδήποτε Συμβούλιο που διορίζεται βάσει του άρθρου αυτού για να εκτελέσει το καθήκον της Επιτροπής που παρέλειψε, κατά την εκτέλεση και για τους σκοπούς του καθήκοντος αυτού, περιβάλλεται με όλες τις εξουσίες της Επιτροπής αυτής που είναι απαραίτητες για την εκτέλεση του καθήκοντος αυτού.

Εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου να καταργεί περιοχή

41. Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται, με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, να καταργεί οποιαδήποτε περιοχή και να δίνει τις παρεμπίπτουσες, συνακόλουθες και συμπληρωματικές εκείνες οδηγίες που ήθελε φανούν ορθές σε αυτό για την αποτελεσματική εφαρμογή του διατάγματος περιλαμβανομένων οδηγιών για το κλείσιμο των υποθέσεων της περιοχής αυτής και για τη διάθεση οποιουδήποτε ενεργητικού και παθητικού της περιοχής αυτής.

Είσπραξη τελών ή δικαιωμάτων

42.-(1) Αν οποιαδήποτε τέλη ή δικαιώματα πληρωτέα βάσει του Νόμου αυτού ή οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδόθηκαν βάσει αυτού, αν και κανονικά οφειλόμενα, παραμένουν απλήρωτα, ο Πρόεδρος της Επιτροπής δύναται να προωθήσει στον Ελεγκτή Εσωτερικών Προσόδων χειρόγραφο πιστοποιητικό που καταγράφει τα ονόματα των προσώπων που παρέλειψαν να πληρώσουν τα τέλη αυτά ή δικαιώματα που ορίζονται σε αυτό και ο Ελεγκτής, μετά τη λήψη του πιστοποιητικού αυτού, εκδίδει ένταλμα που εξουσιοδοτεί την είσπραξη των τελών ή δικαιωμάτων αυτών, μαζί με μια αύξηση είκοσι πέντε τοις εκατό πάνω στα οφειλόμενα τέλη ή δικαιώματα.

(2) Κάθε τέτοιο ένταλμα είναι σε παρόμοιο τύπο με τις απαραίτητες μετατροπές με ένταλμα που εκδίδεται βάσει του περί Είσπραξης Φόρων Νόμου και θα εκτελείται και παρόμοιες διαδικασίες δύνανται να ληφθούν επ' αυτού όπως αν ήταν ένταλμα που εκδόθηκε βάσει του Νόμου που αναφέρθηκε.

Αδικήματα

43.-(1) Πρόσωπο το οποίο παραλείπει ή αρνείται, χωρίς εύλογη δικαιολογία, να δώσει σε Επιτροπή τις πληροφορίες αυτές όπως απαιτείται να δοθούν βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού, είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται σε περίπτωση καταδίκης σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις εκατόν είκοσι πέντε λίρες, και, στην περίπτωση συνεχιζόμενης παράλειψης ή άρνησης, σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις είκοσι πέντε λίρες για κάθε ημέρα ή μέρος ημέρας κατά την οποία η παράλειψη ή η άρνηση αυτή συνεχίζεται μετά την πρώτη ημέρα κατά την οποία επιβλήθηκε καταδίκη.

(2) Πρόσωπο το οποίο εσκεμμένα δίδει οποιαδήποτε ψευδή πληροφορία που απαιτείται να δοθεί βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού, είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται σε περίπτωση καταδίκης σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις διακόσιες πενήντα λίρες.

(3) Πρόσωπο το οποίο-

(α) Παρακωλύει οποιοδήποτε λειτουργό ή υπάλληλο Επιτροπής κατά την εφαρμογή οποιασδήποτε από τις διατάξεις του Νόμου αυτού ή Κανονισμών που εκδόθηκαν βάσει αυτού·

(β) μεταβάλλει, επεκτείνει ή παρακωλύει υδατικά έργα ή καταστρέφει, παραμορφώνει ή μετακινεί σημείο επιπέδου, φάρο ή άλλη κατασκευή σε σχέση με τα έργα αυτά·

(γ) συγκεντρώνει, εκτρέπει ή λαμβάνει ύδωρ εκτός αν είναι εξουσιοδοτημένος βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού·

(δ) επεμβαίνει ή μεταβάλλει τη ροή ή ρυπαίνει ή μολύνει ύδωρ που περιήλθε σε Επιτροπή βάσει του Νόμου αυτού ή επεμβαίνει στη διανομή οποιουδήποτε τέτοιου ύδατος ή σπαταλά οποιοδήποτε τέτοιο ύδωρ, ή μετά από ειδοποίηση να αποστεί από το να ενεργεί με τον τρόπο αυτό λαμβάνει περισσότερο ύδωρ από όσο δικαιούται ή χρησιμοποιεί αυτό κατά τρόπο αντίθετο στο Νόμο αυτό ή σε Κανονισμούς που εκδόθηκαν βάσει αυτού,

είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται σε περίπτωση καταδίκης σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις τετρακόσιες πενήντα λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές της φυλάκισης και του προστίμου.

(3)Όταν αδίκημα βάσει του άρθρου αυτού που διαπράττεται από νομικό πρόσωπο αποδεικνύεται ότι διαπράχτηκε με τη συναίνεση ή συνενοχή, ή ότι δύναται να αποδοθεί σε οποιαδήποτε αμέλεια εκ μέρους οποιουδήποτε διευθυντή, διαχειριστή, γραμματέα ή άλλου λειτουργού του νομικού προσώπου, τόσο αυτός όσο και το νομικό πρόσωπο, θεωρούνται ένοχοι του αδικήματος αυτού και υπόκεινται σε δίωξη και τιμωρούνται ανάλογα.

Κανονισμοί

44.-(1) Επιτροπή δύναται να εκδίδει Κανονισμούς για όλους ή μερικούς από τους ακόλουθους σκοπούς, δηλαδή-

(α)Που ρυθμίζουν την τοποθέτηση κύριων αγωγών και τη σύνδεση με αυτούς των διάφορων οικιών και άλλων κτιρίων από τους χρήστες ύδατος εντός της περιοχής και διανομή του ύδατος στις οικίες αυτές και τα άλλα κτίρια·

(β)που καθορίζουν το μέγεθος, τη φύση, τα υλικά, την αντοχή και κατασκευή και τον τρόπο διευθετήσεων, σύνδεσης, αποσύνδεσης, μεταβολής και επισκευής των σωλήνων, αγωγών, εγκαταστάσεων και άλλων υδατικών έργων που χρησιμοποιούνται προς το σκοπό της υδατοπρομήθειας και που προνοούν για τον έλεγχο και τη δοκιμή τέτοιων σωλήνων, καναλιών, εγκαταστάσεων και άλλων υδατικών έργων·

(γ) που ρυθμίζουν τη χρήση του ύδατος και εμποδίζουν οποιαδήποτε σπατάλη, αντικανονική κατανάλωση, κακή χρήση, εσφαλμένη μέτρηση ή μόλυνση του ύδατος αυτού·

(δ) που προνοούν για τη διατήρηση της υδατοπρομήθειας εντός της περιοχής τους και οποιωνδήποτε έργων που σχετίζονται με αυτά·

(ε) που ρυθμίζουν την προμήθεια και χρήση ύδατος σε περίπτωση ξηρασίας ή άλλης έκτακτης ανάγκης·

(στ) τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού, που καθορίζουν τα τέλη ή δικαιώματα που πρέπει να επιβάλλονται σε σχέση με την προμήθεια ή χρήση ύδατος και το χρόνο ή χρόνους κατά τους οποίους τα τέλη ή τα δικαιώματα αυτά θα πληρώνονται·

(ζ) που προνοούν και ρυθμίζουν την παροχή άδειας για προσαρμοστές υδατικών έργων·

(η) γενικά, για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του Νόμου αυτού.

(2) Κανονισμοί βάσει του άρθρου αυτού δεν θα είναι ασυμβίβαστοι με τις διατάξεις αυτού ή οποιουδήποτε άλλου Νόμου ή Κανονισμών ή Κανόνων που εκδόθηκαν βάσει αυτών, και θα υπόκεινται στην έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου και δεν θα τίθενται σε εφαρμογή μέχρις ότου εγκριθούν από αυτό και δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

(3) Κανονισμοί που εκδόθηκαν βάσει του εδαφίου (1) δύνανται να καθορίζουν ώστε ποινή προστίμου που δεν υπερβαίνει τις εκατόν είκοσι πέντε λίρες για οποιαδήποτε παράβαση τους, να πληρώνεται στο ταμείο της Επιτροπής.

(4) Ο Πρόεδρος Επιτροπής δύναται, κατά την κρίση του, να συμβιβάσει οποιοδήποτε αδίκημα κατά παράβαση των διατάξεων οποιωνδήποτε Κανονισμών αφού δεχτεί από το πρόσωπο το οποίο διέπραξε ή το οποίο είναι εύλογα ύποπτο ότι διέπραξε το αδίκημα αυτό, πληρωμή χρημάτων που δεν υπερβαίνουν τη μέγιστη χρηματική ποινή που καθορίζεται στο εδάφιο (3) και το ποσό που εισπράττεται με τον τρόπο αυτό θα πληρώνεται στο ταμείο της Επιτροπής.

Δικαστήριο να διατάσσει πληρωμή τελών ή φόρων που δεν πληρώθηκαν

45. Οποτεδήποτε πρόσωπο καταδικάζεται για αδίκημα κατά παράβαση του Νόμου αυτού ή οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδόθηκαν βάσει αυτού, το Δικαστήριο που δικάζει το αδίκημα, επιπρόσθετα με οποιαδήποτε άλλη τιμωρία που ήθελε θεωρήσει ορθή να επιβάλει στο πρόσωπο αυτό, διατάσσει το πρόσωπο αυτό να πληρώσει οποιαδήποτε τέλη ή δικαιώματα που οφείλονται σε σχέση με το ζήτημα το οποίο αφορά το αδίκημα.