23. Αν επιχείρηση προμηθευτή ύδατος που περιήλθε σε Συμβούλιο δυνάμει των διατάξεων του Νόμου αυτού δεν απαιτείται πλέον για την εκπλήρωση οποιασδήποτε από τις λειτουργίες του Συμβουλίου βάσει του Νόμου αυτού, ή αν φαίνεται στο Συμβούλιο μη πρακτικό ή μη σκόπιμο να κρατήσει την επιχείρηση αυτή, το Συμβούλιο δύναται, με την εξουσιοδότηση του Υπουργικού Συμβουλίου, να διαθέσει την επιχείρηση αυτή σε οποιοδήποτε πρόσωπο υπό τέτοιους όρους και προϋποθέσεις που ήθελε συμφωνηθεί μεταξύ των μερών.
24.-(1) Αν εντός τριών ετών από την ημερομηνία της απαλλοτρίωσης από Συμβούλιο της επιχείρησης προμηθευτή ύδατος βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού και πριν συμφωνηθεί ή αποφασιστεί η αποζημίωση για αυτή, φαίνεται στο Συμβούλιο αυτό ότι, αφού λάβει υπόψη, μεταξύ άλλων υπολογισμών, το ποσό της σχετικής αποζημίωσης και τη μη πρακτικότητα ή μη σκοπιμότητα της διατήρησης της επιχείρησης αυτής, ότι είναι εναντίον του δημόσιου συμφέροντος να εξακολουθήσει να διατηρεί την επιχείρηση αυτή, το Συμβούλιο δύναται, με την εξουσιοδότηση του Υπουργικού Συμβουλίου, να προτείνει την επιστροφή της επιχείρησης αυτής στον προηγούμενο προμηθευτή ύδατος βάσει των αμέσως επόμενων διατάξεων του άρθρου αυτού.
(2) Το Συμβούλιο σε μια τέτοια περίπτωση δίνει στον προηγούμενο προμηθευτή ύδατος τουλάχιστον ενός μήνα ειδοποίηση που τον πληροφορεί για την πρόθεση του να επιστρέψει την επιχείρηση σε αυτόν και τον καλεί να δηλώσει, εντός της περιόδου αυτής, κατά πόσο είναι πρόθυμος να δεχτεί την επιστροφή σε αυτόν της επιχείρησης με τους όρους που δυνατό να συμφωνηθούν ή, σε περίπτωση μη συμφωνίας, όπως ήθελε αποφασιστεί με διαιτησία.
(3) Αν ο προμηθευτής ύδατος εκφράσει την προθυμία του να δεχτεί την επιστροφή σε αυτόν της επιχείρησης τότε σε περίπτωση μη συμφωνίας ως προς τους όρους της επιστροφής αυτής εφαρμόζονται οι ακόλουθες διατάξεις:
(α)το θέμα παραπέμπεται σε διαιτησία βάσει του περί Διαιτησίας Νόμου, ή οποιουδήποτε άλλου Νόμου τροποποιεί ή υποκαθιστά αυτόν, δύο διαιτητών, που ένας διορίζεται από κάθε πλευρά, και κάθε τέτοια παραπομπή θεωρείται ότι συνιστά συμφωνία διαιτησίας με την έννοια του Νόμου·
(β) κατά την απόφαση των όρων της επιστροφής της επιχείρησης οι διαιτητές λαμβάνουν υπόψη τα ακόλουθα-
(i) την κατάσταση του φυσικού ενεργητικού κατά την ημερομηνία της απαλλοτρίωσης και κατά την ημερομηνία της επιστροφής αφού ληφθεί δεόντως υπόψη η εύλογη φυσική φθορά·
(ii) τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του προηγούμενου προμηθευτή ύδατος που περιήλθαν στο Συμβούλιο και την αξία οποιωνδήποτε χρεωστικών λογαριασμών ή άλλων χρημάτων και των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που προτείνεται να επιστραφούν, και οποιαδήποτε απαραίτητη προσαρμογή που απαιτείται για το σκοπό αυτό·
(iii)προσαρμογή μεταξύ των δαπανών που υπέστη και των προσόδων που εισέπραξε το Συμβούλιο για τη λειτουργία της επιχείρησης κατά τη διάρκεια της περιόδου που η επιχείρηση είχε περιέλθει στο Συμβούλιο·
(iv) την αξία του ύδατος που προμηθεύτηκε από το Συμβούλιο ως αποζημίωση βάσει των διατάξεων του άρθρου 22 κατά τη διάρκεια που η επιχείρηση είχε περιέλθει σε αυτό·
(ν) το γεγονός ότι θα επιτραπεί στον προμηθευτή ύδατος να λειτουργεί ως προμηθευτής εντός της περιοχής προμήθειας.
(4) Αν ο προμηθευτής ύδατος αρνείται να δεχτεί την επιστροφή σε αυτόν της επιχείρησης οι Διαιτητές, κατά την απόφαση της αποζημίωσης βάσει των διατάξεων του άρθρου 21, επιπρόσθετα με τους υπολογισμούς που καθορίζονται στο εδάφιο (2) αυτού, λαμβάνουν υπόψη την ετοιμότητα και προθυμία του Συμβουλίου να επιστρέψει την επιχείρηση στον προμηθευτή ύδατος και την επίπτωση του τελευταίου αυτού υπολογισμού πάνω στους άλλους.