29.-(1) Η Τράπεζα δύναται να αγοράζη, πωλή ή να δέχηται καταθέσεις παντός τύπου εξωτερικού συναλλάγματος. Η Τράπεζα κατά την αγοράν ή πώλησιν εξωτερικού συναλλάγματος δύναται να συναλλάττηται τοις μετρητοίς ή επί προθεσμία.
(2) Η Τράπεζα δύναται να κρατή υπόλοιπα, ων η αξία εκφράζεται εις ξένον νόμισμα, παρά τραπέζαις του εξωτερικού ή τους εν τη αλλοδαπή αντιπροσώπους ή πράκτορας αυτών, δύναται δε να επενδύση κατά το δοκούν τα τοιαύτα υπόλοιπα εις αμέσως ρευστοποιήσιμα εξωτερικά χρεώγραφα.
30. Η Τράπεζα δύναται να διενεργή συναλλαγάς εις εξωτερικόν συνάλλαγμα, μόνον μετά-
(α) τραπεζών εχουσών εξουσίαν του συναλλάττεσθαι εις εξωτερικόν συνάλλαγμα, ή μετά προσώπων εχόντων εξουσίαν του συναλλάττεσθαι εις εξωτερικόν συνάλλαγμα, οίτινες δεν είναι αδειούχοι τράπεζαι εν τη Δημοκρατία˙
(β) μετά της Κυβερνήσεως ή οιωνδήποτε των ιδρυμάτων αυτής˙
(γ) μετά ξένων κεντρικών τραπεζών, ξένων τραπεζών ή ξένων οικονομικών ιδρυμάτων˙
(δ) μετά ξένων Κυβερνήσεων ή ιδρυμάτων αυτών˙
(ε) μετά διεθνών οικονομικών ιδρυμάτων.
31. Ανεξαρτήτως παντός εν ετέρω εκάστοτε εν ισχύϊ νόμω διαλαμβανομένου, η Τράπεζα δύναται να εισάγη, εξάγη, αγοράζη, πωλή, κατέχη, ή άλλως συναλλάττηται εις χρυσόν.
32.-(1) Η Τράπεζα δύναται να διορίση εξουσιοδοτημένας τραπέζας και πράκτορας με εξουσίαν του συναλλάττεσθαι εις χρυσόν ή εξωτερικόν συνάλλαγμα ή εις αμφότερα.
(2) Η Τράπεζα δύναται, συμφωνούντος του Υπουργού, να εκδώση Κανονισμούς αφορώντας εις τας εις χρυσόν και εξωτερικόν συνάλλαγμα συναλλαγάς των εξουσιοδοτημένων τραπεζών και πρακτόρων ως και εις τα εις χρυσόν και εξωτερικόν συνάλλαγμα αποθέματα αυτών.
33.-(1) Η Τράπεζα λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα ίνα διασφαλίση ότι αι ανώταται και κατώταται τιμαί εις ας διενεργούνται αι συναλλαγαί εις ξένα νομίσματα εν τη Δημοκρατία κείνται εντός των ορίων άτινα καθορίζονται υπό διεθνών συνθηκών εις ας η Δημοκρατία είναι εν των συμβαλλομένων μερών ή άτινα είναι σύμφωνα προς τας τοιαύτας συνθήκας.
(2) Η Τράπεζα προβαίνει ανά καιρούς εις δημοσίευσιν των τιμών αγοράς και πωλήσεως εις ας η Τράπεζα είναι διατεθειμένη να συναλλαγή εις τα έχοντα σημασίαν διά τας διεθνείς οικονομικάς σχέσεις της Δημοκρατίας ξένα νομίσματα.
34. Η Τράπεζα, ως αντιπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών, είναι υπεύθυνος διά την εφαρμογήν της εκάστοτε εν ισχύϊ εν τη Δημοκρατία νομοθεσίας περί τον έλεγχον του εξωτερικού συναλλάγματος.
35. Κέρδη ή ζημίαι προκύπτουσαι εκ της ανατιμήσεως του εις χρυσόν ή ξένα νομίσματα καθαρού ενεργητικού ή παθητικού της Τραπέζης ως αποτέλεσμα μεταβολής της εις το άρτιον αξίας της Κυπριακής λίρας ή της νομισματικής μονάδος ετέρας χώρας, αποκλείονται του υπολογισμού των ετησίων κερδών και ζημιών της Τραπέζης και πιστούνται, ή αναλόγως της περιπτώσεως, χρεούνται, εις εκκρεμή λογαριασμόν, διενεργούνται δε διαβουλεύσεις μεταξύ της Τραπέζης και του Υπουργού περί της αποπληρωμής ή της χρησιμοποιήσεως του άνω λογαριασμού.