Ο Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας και Δικονομία του 1964 (40/1964)

54. Στρατιωτικός σκοπός, όστις εγκαταλείπει την θέσιν του, χωρίς να εκπληρώση την εντολήν, ην έλαβεν, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται-

(α) εάν ευρίσκεται ενώπιον του εχθρού ή εάν η πράξις ετελέσθη εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως, με ισόβια φυλάκιση~

(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη εις πάσαν άλλην περίπτωσιν.

55. Στρατιωτικός σκοπός, φωραθείς κοιμώμενος, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται-

(α) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη, εάν ευρίσκεται ενώπιον του εχθρού~

(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος, εάν η πράξις ετελέσθη εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως~

(γ) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας εις πάσαν άλλην περίπτωσιν.

56. Στρατιωτικός, όστις εγκατέλειπε την φυλακήν ή την ορισθείσαν αυτώ θέσιν ή την προς επιτήρησιν περιφέρειαν, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται-

(α) εάν η πράξις ετελέσθη ενώπιον του εχθρού ή εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με ισόβια φυλάκιση~

(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος εις πάσαν άλλην περίπτωσιν, εάν δε ο υπαίτιος είναι αρχηγός της στρατιωτικής θέσεως επιβάλλεται ποινή φυλακίσεως μη υπερβαίνουσα τα δύο έτη.

57. Στρατιωτικός, όστις διαταχθέντος συναγερμού, δεν προσέρχεται εις την θέσιν του, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται-

(α) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη, εάν η πράξις ετελέσθη εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως. Εάν ο υπαίτιος είναι αξιωματικός, δύναται να καταγνωσθή και έκπτωσις~

(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας εις πάσαν άλλην περίπτωσιν.

58. Στρατιωτικός, όστις εν προχωρητική πορεία του τμήματος, εις ο ανήκει, επί οιαδήποτε προφάσει δεν παρακολουθεί τούτο, βραδυπορεί ή παραμένει εις τα πλάγια ή όπισθεν προς αποφυγήν των διά το τμήμα διατεταγμένων υποχρεώσεων, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται εν καιρώ μεν ειρήνης με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη. Εάν η πράξις ετελέσθη εν τη ζώνη των επιχειρήσεων, καταγιγνώσκεται ποινή φυλακίσεως μη υπερβαίνουσα τα επτά έτη.

59. Στρατιωτικός, όστις προσκληθείς δεν προσέρχεται άνευ νομίμου κωλύματος ίνα λάβη μέρος ως μέλος στρατιωτικού δικαστηρίου είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας, δύναται δε να τιμωρηθή και με έκπτωσιν.

60. Στρατιωτικός, όστις εκ προθέσεως ασκεί παράνομον επιρροήν επί την απονομήν της στρατιωτικής δικαιοσύνης, τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη.

61. Στρατιωτικός παραλείπων την άμεσον μήνυσιν στρατιωτικών αδικημάτων, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας.

62. Στρατιωτικός, όστις επιζητεί να αποτρέψη κατώτερον του από της νομίμου υποβολής παραπόνων δι’ απειλής επιζημίων επακολουθημάτων ή δι’ ετέρων αθεμίτων μέσων, ή όστις περιελθόν αυτώ νομίμως παράπονον καλύπτει ή επιχειρή διά των αυτών μέσων να καλύψη, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται διά φυλακίσεως μη υπερβαινούσης το εν έτος.

63.-(1) Στρατιωτικός, όστις απελευθεροί φυλακισμένον ή διαταγή της αρχής κρατούμενον ή αποκρύπτει αυτόν, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη.

(2) Ο εξ αμελείας γενόμενος υπαίτιος απελευθερώσεως ή αποκρύψεως κρατουμένου είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος, εάν ήτο εξ οιουδήποτε λόγου υπόχρεως εις φύλαξιν του κρατουμένου. Ούτος μένει ατιμώρητος, εάν τη προσπαθεία του συνελήφθη εκ νέου ο κρατούμενος εντός δεκαπέντε ημερών.

64.-(1) Στρατιωτικός, όστις, εντεταλμένος, ων την φύλαξιν, συνοδείαν, ή επιτήρησιν αιχμαλώτου, απελευθεροί αυτόν, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα επτά έτη.

(2) Με την αυτήν ποινήν τιμωρείται και ο συνεργός, εάν δε ούτος είναι αξιωματικός και με έκπτωσιν.

(3) Ο εξ αμελείας γενόμενος υπαίτιος απελευθερώσεως αιχμαλώτου, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη, εάν ήτο εξ οιουδήποτε λόγου υπόχρεως εις φύλαξιν του αιχμαλώτου. Ούτος μένει ατιμώρητος, εάν τη προσπαθεία του συνελήφθη εκ νέου ο αιχμάλωτος εντός δεκαπέντε ημερών.

65. Πας όστις αποκρύπτει αιχμάλωτον είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται διά φυλακίσεως μη υπερβαινούσης τα δεκατέσσαρα έτη.