ΜΕΡΟΣ Χ ΚΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Αυτογνώμων εχθροπραξία

77.-(1) Στρατιωτικός αρχηγός, όστις άνευ προκλήσεως, διαταγής ή αδείας ενεργήσει εχθροπραξίαν κατ’ αλλοδαπού στρατού τιμωρείται με έκπτωσιν.

(2) Εάν η εχθροπραξία ήτο τοιαύτη, ώστε ηδύνατο να εκθέση την Δημοκρατίαν εις κίνδυνον πολέμου, ο στρατιωτικός αρχηγός τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δεκατέσσαρα έτη.

(3) Εάν ένεκα της εχθροπραξίας επηκολούθησε πόλεμος ή προεκλήθη δήωσις ή θάνατος προσώπου τινός, ο στρατιωτικός αρχηγός τιμωρείται με την ποινήν της ισόβιας φυλάκισης.

Παράνομος παράτασις εχθροπραξιών

78. Στρατιωτικός αρχηγός όστις παρά τας αντιθέτους διαταγάς ή παραβιάζων άνευ ευλόγου αιτίας τους όρους συναφθείσης ειρήνης, γενικής ή μερικής ανακωχής ή εκεχειρίας, επαναλαμβάνει ή παρατείνει τας εχθροπραξίας, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με ισόβια φυλάκιση.

Αθέμιτοι διαταγαί

79. Στρατιωτικός, όστις καταχράται της υπηρεσιακής αυτού εξουσίας έναντι υφισταμένου απευθύνων αυτώ διαταγάς ή διατυπών αξιώσεις όλως ασχέτους προς την υπηρεσίαν είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη.

Υπέρβασις πειθαρχικής εξουσίας

80. Στρατιωτικός, όστις εκ προθέσεως υπερβαίνει την πειθαρχικήν αυτού εξουσίαν, επιβάλλων ποινάς μη προβλεπομένας υπό των νόμων και των πειθαρχικών κανονισμών του στρατού, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη.

Βιαιοπραγία κατά κατωτέρου

81. Στρατιωτικός, όστις εκτός της περιπτώσεως της ανάγκης αναχαιτίσεως των φευγόντων ενώπιον του εχθρού ή ενόπλων στασιαστών ή της ανάγκης καταπαύσεως της διαρπαγής ή της καταστροφής, βιαιοπραγεί κατά του κατωτέρου του, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη.

Εξύβρισις κατωτέρου

82. Στρατιωτικός, όστις κατά την υπηρεσίαν ή ένεκα της υπηρεσίας εξυβρίζει τον κατώτερον του διά λόγου ή έργου ή δι’ απειλών ή καθ’ οιονδήποτε άλλον τρόπον, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος.

Λόγος μειώσεως της ποινής

83. Εάν πράξις τις εκ των εν τοις άρθροις 81 και 82 ετελέσθη εν καταστάσει οργής, προκληθείσης εξ αγανακτήσεως ένεκα πράξεως του κατωτέρου τελεσθείσης ενώπιον αυτού και ιδιαζόντως σκληράς ή βαναύσου, ο υπαίτιος δύναται να απαλλαγή πάσης ποινής.