71. Στρατιωτικός, όστις εξυβρίζει σκοπόν ή φρουρόν εντεταλμένον την φρούρησιν και επιτήρησιν ωρισμένης περιφερείας είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη.
72.-(1) Στρατιωτικός, όστις βιαιοπραγεί κατά σκοπού, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται-
(α) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δεκατέσσαρα έτη, εάν η πράξις ετελέσθη δι’ όπλου~
(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δέκα έτη, εάν η πράξις ετελέσθη υπό δύο ή πλειόνων~
(γ) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη εις πάσαν άλλην περίπτωσιν.
(2) Εάν ο υπαίτιος είναι αξιωματικός, τιμωρείται και με έκπτωσιν, εάν η επιβληθείσα ποινή δεν συνεπάγηται καθαίρεσιν.
73. Στρατιωτικός, όστις πυροβολεί αυτοβούλως και άνευ ευλόγου αιτίας, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται-
(α) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη, εάν η πράξις ετελέσθη εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως~
(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη εις πάσαν άλλην περίπτωσιν.
74.-(1) Στρατιωτικός, όστις εν υπηρεσία διατελών ή μετά την δοθείσαν αυτώ εντολήν προς εκτέλεσιν ωρισμένης υπηρεσίας κατελήφθη εν μέθη αποκλειούση ή μειούση την προς εκτέλεσιν της υπηρεσίας του ικανότητα αυτού είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη.
(2) Ο υπαίτιος αξιωματικός τιμωρείται εν καιρώ μεν ειρήνης με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη και με έκπτωσιν.
75. Στρατιωτικός όστις-
(α) άνευ δικαιώματος φέρει δημοσίως στολάς, παράσημα ή έτερα διακριτικά σημεία ή διακριτικά βαθμών ή τίτλων~
(β) άνευ δικαιώματος εν καιρώ πολέμου ή ενόπλου στάσεως, εν τη ζώνη των επιχειρήσεων, φέρει δημοσίως περιβραχιόνιον ή σημαίαν ή έμβλημα του ερυθρού σταυρού ή άλλα τοιαύτα τούτοις εξομοιούμενα,
είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος.
76. Στρατιωτικός, όστις άνευ ευλόγου αιτίας ή διαταγής αναλαμβάνει την αρχηγίαν οργανικού τινος στρατιωτικού τμήματος ή υπηρεσίας, ή όστις παρά τας διαταγάς των αρχηγών του εξακολουθεί να διατηρή την αρχηγίαν είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δεκαπέντε έτη. Το δικαστήριον δύναται να καταγνώση και έκπτωσιν.