Ο περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμος του 1969 (40/1969)

22.-(1) Το Υπουργικόν Συμβούλιον εκδίδει Κανονισμούς διά την καλυτέραν εφαρμογήν του παρόντος Νόμου και διά την ρύθμισιν και τον καθορισμόν οιουδήποτε θέματος όπερ επί τη βάσει του παρόντος Νόμου χρήζει ή είναι επιδεκτικόν καθορισμού.

(2) Οι Κανονισμοί ούτοι δύνανται να προβλέψωσι ποινήν φυλακίσεως μέχρι εξ μηνών ή πρόστιμον μέχρι ,450 ή και αμφοτέρας τας ποινάς ταύτας δι’ οιανδήποτε παράβασιν τούτων αποτελούσαν αδίκημα:

Νοείται ότι Κανονισμοί γινόμενοι επί τη βάσει του παρόντος άρθρου κατατίθενται εις την Βουλήν των Αντιπροσώπων. Εάν μετά πάροδον είκοσι και μιας ημερών από της τοιαύτης καταθέσεως η Βουλή των Αντιπροσώπων δι’ αποφάσεως αυτής δεν τροποποιήση ή ακυρώση τους ούτω κατατεθέντας Κανονισμούς εν όλω ή εν μέρει, τότε ούτοι αμέσως μετά την πάροδον της ως άνω προθεσμίας δημοσιεύονται εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας και τίθενται εν ισχύϊ από της τοιαύτης δημοσιεύσεως. Εν περιπτώσει τροποποιήσεως τούτων εν όλω ή εν μέρει υπό της Βουλής των Αντιπροσώπων ούτοι δημοσιεύονται εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας ως ήθελον ούτω τροποποιηθή υπ’ αυτής και τίθενται εν ισχύϊ από της τοιαύτης δημοσιεύσεως.

23. Πας Κανονισμός ή Διάταγμα εκδοθέν επί τη βάσει των υπό του παρόντος Νόμου καταργουμένων νόμων, εν ισχύϊ κατά την ημέραν ενάρξεως του παρόντος Νόμου, και μη αντιβαίνον προς τας διατάξεις τούτου, θα εξακολουθήση ισχύον μέχρι καταργήσεως τούτου ή αντικαταστάσεως αυτού υπό Κανονισμών ή Διατάγματος, ως θα ήτο η περίπτωσις, εκδιδομένων επί τη βάσει του παρόντος Νόμου.

23Α.-(1) Πας όστις-

(α) χρησιμοποιεί τους όρους “ξενοδοχείον”, “κυρίως ξενοδοχείον”, “παρόδιον ξενοδοχείον”, “συγκρότημα οικίσκων”, “οικοτροφείον”, “κέντρον διακοπών” (holiday camp), “τουριστική κατασκήνωσις” (camping ground και car camping), “ωργανωμένα διαμερίσματα” (hotel apartments και service flats), “συγκρότημα τουριστικών επαύλεων”, “ξενοδοχείον άνευ αστέρος”, “ξενών” ή έτερον όρον έχοντα έννοιαν ξενοδοχείου ή τουριστικού καταλύματος διά τον χαρακτηρισμόν επιχειρηματικής μονάδος, εις τον οποίον δεν έχει εκδοθή άδεια λειτουργίας δυνάμει του άρθρου 80 ή

(β) διατηρεί ή λειτουργεί ξενοδοχείον, ξενοδοχειακήν μονάδα ή τουριστικόν κατάλυμα το οποίον δεν έτυχε κατατάξεως ή ανανεώσεως κατατάξεως δυνάμει του άρθρου 70 ή

(γ) διατηρεί ή λειτουργεί ξενοδοχείον, ξενοδοχειακήν μονάδα ή τουριστικόν κατάλυμα άνευ αδείας λειτουργίας εκδοθείσης, ή η άδεια του οποίου έχει ανακληθή δυνάμει του άρθρου 8,

(δ) ανεγείρει νέο ξενοδοχείο, ξενοδοχειακή μονάδα ή τουριστικό κατάλυμα ή προβαίνει σε επεκτάσεις ή τροποποιήσεις υφιστάμενων αδειούχων, χωρίς την προηγούμενη θεώρηση των αρχιτεκτονικών σχεδίων από τον οργανισμό δυνάμει του άρθρου (5) του παρόντος Νόμου, είναι ένοχος αδικήματος και, εν περιπτώσει καταδίκης, υπόκεται εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας ,450 ή εις φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας ή εις αμφοτέρας τας ποινάς ταύτας, εάν δε η παράβασις συνεχισθή μετά την καταδίκην του, ούτος είναι ένοχος περαιτέρω αδικήματος και υπόκειται εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας ,100 δι’ εκάστην ημέραν καθ’ ην συνεχίζεται η παράβασις.

(2) Επιπροσθέτως προς οιανδήποτε άλλην ποινήν προβλεπομένην υπό του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριον, επί τη καταδίκη οιουδήποτε προσώπου δι’ αδίκημα δυνάμει του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου, δύναται να διατάξη-

(α) την διακοπήν της λειτουργίας ξενοδοχείου, ξενοδοχειακής μονάδος ή τουριστικού καταλύματος εν σχέσει με το οποίον διεπράχθη το αδίκημα, εντός τοιαύτης προθεσμίας ως προβλέπεται εν τω διατάγματι του Δικαστηρίου, αλλ’ εν ουδεμιά περιπτώσει υπερβαινούσης τους δύο μήνας, εκτός εάν προ της παρελεύσεως της υπό του Δικαστηρίου ορισθείσης προθεσμίας διά την διακοπήν λειτουργίας το Διοικητικόν Συμβούλιον εκδώση άδειαν ή χορηγήση κατάταξιν ή ανανέωσιν κατατάξεως

(β) την καταβολήν υπό του καταδικασθέντος προσώπου των εξόδων της δίκης.

(3) Εάν οιονδήποτε πρόσωπον, καθ’ ου εξεδόθη διάταγμα συμφώνως προς τας διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου, παραλείψη να συμμορφωθή προς το εκδοθέν διάταγμα εντός της υπό του διατάγματος καθοριζομένης προθεσμίας, ο Αστυνομικός Διευθυντής της Επαρχίας εκτελεί το διάταγμα και αξιώνει την πληρωμήν των εξόδων άτινα προέκυψαν κατά την εκτέλεσιν του διατάγματος παρά του προσώπου καθ’ ου εξεδόθη τούτο. Τα έξοδα ταύτα θα θεωρώνται ως ποινή εντός της εννοίας του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου και η πληρωμή αυτών θα επιβάλληται συμφώνως προς τας διατάξεις του εν λόγω Νόμου.

(4) Παν πρόσωπον μη συμμορφούμενον προς διάταγμα εκδοθέν δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου, είναι ένοχον αδικήματος και υπόκειται εις φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος ή εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας ,1000 ή εις αμφοτέρας τας ποινάς ταύτας.

(5) Επιπροσθέτως προς οιανδήποτε άλλην ποινήν προβλεπομένην υπό του Νόμου και των Κανονισμών, το Δικαστήριον κέκτηται εξουσίαν να διατάξη παν πρόσωπον το οποίον ευρέθη ένοχον αδικήματος να συμμορφωθή προς τας σχετικάς διατάξεις του Νόμου ή των Κανονισμών εν σχέσει προς τας οποίας διεπράχθη το αδίκημα.

(6) Το Δικαστήριον ενώπιον του οποίου εκδικάζεται κατηγορία προσαφθείσα εναντίον προσώπου τινός δι’ αδίκημα διαπραχθέν κατά παράβασιν του εδαφίου (1) δύναται κατόπιν EX PARTE αιτήσεως να διατάξη αναστολήν πάσης εργασίας αναφορικώς προς την ανέγερσιν, κατασκευήν, διατήρησιν ή λειτουργίαν ξενοδοχείου ή τουριστικού καταλύματος μέχρι της τελικής εκδικάσεως της υποθέσεως αναφορικώς προς ην προσήφθη η κατηγορία:

Νοείται ότι η έκδοσις τοιούτου διατάγματος υπόκειται εις τας διατάξεις του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, των περί Δικαστηρίων Νόμων του 1960 έως 1985 και των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών.

(7) Πας όστις παραβαίνει ή παραλείπει να συμμορφωθή προς οιανδήποτε διάταξιν του παρόντος Νόμου εν τη οποία δεν γίνεται ειδική περί τούτου πρόνοια, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας ,450 ή εις φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας ή εις αμφοτέρας τας ποινάς ταύτας.

23Β. Πας όστις διαθέτει κατάλυμα ή διαμέρισμα διά σκοπούς στεγάσεως τουριστών ή προσφέρει εις αυτούς πρόσκαιρον διαμονήν, είναι ένοχος αδικήματος και, εν περιπτώσει καταδίκης, εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, αι διατάξεις του άρθρου 23Α:

Νοείται ότι, διά σκοπούς εφαρμογής του παρόντος άρθρου, τουρίστας θεωρείται οιοσδήποτε αλλοδαπός ο οποίος διαμένει εις Κύπρον διά περίοδον μέχρις ενός μηνός.

23Γ. Το Διοικητικό Συμβούλιο δύναται, με απόφαση του που εγκρίνεται από πέντε τουλάχιστο μέλη του, να μεταβιβάζει οποιεσδήποτε δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου αρμοδιότητές του στο Γενικό Διευθυντή ή σε άλλους λειτουργούς του Οργανισμού.