4. Αντικείμενο του φόρου που ονομάζεται Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, είναι:
(α) Κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται στη Δημοκρατία από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων επιχείρησης την οποία ασκεί, και
(β) η εισαγωγή αγαθών στη Δημοκρατία.
5.—(1) Ο φόρος επιβάλλεται σε κάθε φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.
(2) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο είναι κάθε πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση σύμφωνα με την παράγραφο (2) του άρθρου 2, εφόσο έχει εγγραφεί ως τέτοιο στο Μητρώο ΦΠΑ ή οφείλει να εγγραφεί σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(3) Φορολογητέα παράδοση αγαθών ή φορολογητέα παροχή υπηρεσιών είναι κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που αποτελεί αντικείμενο του ΦΠΑ και δεν εξαιρείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(4) Ο φόρος ο οποίος επιβαρύνει οποιαδήποτε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών αποτελεί υποχρέωση του προσώπου που πραγματοποιεί την παράδοση ή παροχή και τηρουμένων των διατάξεων που αφορούν την τήρηση λογαριασμών, την υποβολή φορολογικών δηλώσεων και την πληρωμή του φόρου, καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο που πραγματοποιείται ή θεωρείται ότι πραγματοποιείται η παράδοση ή η παροχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(5) Ο φόρος ο οποίος επιβαρύνει την εισαγωγή αγαθών επιβάλλεται και καταβάλλεται ως να ήταν τελωνειακός δασμός.
6.—(1) Με τις πιο κάτω διατάξεις του παρόντος άρθρου καθορίζεται τι είναι ή τι θεωρείται ότι είναι παράδοση αγαθών και τι είναι ή τι θεωρείται ότι είναι παροχή υπηρεσιών σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο.
(2) Χωρίς να επηρεάζεται οποιαδήποτε άλλη διάταξη του παρόντος άρθρου οι όροι «παράδοση αγαθών» ή «παροχή υπηρεσιών» περιλαμβάνουν κάθε μορφή παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών αλλά δεν περιλαμβάνουν οτιδήποτε το οποίο πραγματοποιείται χωρίς αντιπαροχή.
(3) (α) Η μεταβίβαση-
(i) Της πλήρους κυριότητας των αγαθών, ή
(ii) της κατοχής των αγαθών με βάση συμφωνία πώλησής τους ή με βάση άλλη συμφωνία η οποία προβλέπει ότι μελλοντικά θα μεταβιβαστεί και η κυριότητά τους (σε χρόνο ο οποίος προσδιορίζεται ή θα προσδιοριστεί με βάση τους όρους της συμφωνίας και ο οποίος οπωσδήποτε δεν είναι μεταγενέστερος από το χρόνο πλήρους εξόφλησης των αγαθών), αποτελεί παράδοση αγαθών
(β) η μεταβίβαση οποιουδήποτε αδιαίρετου μεριδίου της κυριότητας των αγαθών ή της κατοχής αγαθών, αποτελεί παροχή υπηρεσιών εφόσο δεν εμπίπτει στις διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (3)-
(γ) η παράδοση ακίνητης ιδιοκτησίας αποτελεί παράδοση αγαθών
(δ) η εκμετάλλευση ξενοδοχείων επιπλωμένων δωματίων και οικιών, κατασκηνώσεων και παρόμοιων εγκαταστάσεων, χώρων στάθμευσης, καθώς και η μίσθωση βιομηχανοστασίων και χρηματοθυρίδων αποτελεί παροχή υπηρεσιών
(ε) Η εκτέλεση εργασιών «ε ακίνητη ιδιοκτησία με μίσθωση έργου, ανεξάρτητα από το αν τα υλικά για τις εργασίες αυτές διατίθενται ή μη από τον εργολάβο αποτελεί παράδοση αγαθών στις εργασίες αυτές περιλαμβάνονται οι εκσκαφές και οι κατεδαφίσεις, οι κατασκευές οικοδομών, οδών, γεφυρών, υδραγωγείων, υδραυλικών και αποχετευτικών έργων, ηλεκτρολογικών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων και τεχνικών γενικά έργων καθώς και οι συμπληρώσεις, επεκτάσεις, διαρρυθμίσεις και επισκευές,περιλαμβανομένων και των εργασιών συνήθους συντήρησης των έργων αυτών.
(4) Σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο παράγει αγαθά τα οποία είναι αποτέλεσμα μεταποίησης, επεξεργασίας, συναρμολόγησης ή μετατροπής άλλων αγαθών τα οποία ανήκουν σε άλλο πρόσωπο, τότε το εν λόγω πρόσωπο θεωρείται ότι πραγματοποιεί παράδοση των παραχθέντων αγαθών.
(5) Η προμήθεια οποιασδήποτε μορφής φυσικής δύναμης ή ενέργειας, θερμότητας ή ψύξης αποτελεί παράδοση αγαθών.
(6) Όταν αγαθά τα οποία αποτελούν μέρος περιουσιακών στοιχείων επιχείρησης μεταβιβάζονται ή διατίθενται, με αντιπαροχή ή χωρίς αντιπαροχή, από το πρόσωπο που ασκεί την επιχείρηση ή με οδηγίες του, έτσι ώστε να παύσουν πλέον να αποτελούν μέρος των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, το γεγονός αυτό αποτελεί παράδοση των αγαθών από το εν λόγω πρόσωπο.
(7) Το εδάφιο (6) πιο πάνω δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που αγαθά:
(α) Παρέχονται ως δώρο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης, στην έκταση όμως που η συνολική τους αξία δεν υπερβαίνει σε ένα ημερολογιακό έτος το 0.75% των ακαθάριστων εσόδων της επιχείρησης για το έτος αυτό, ή
(β) παραχωρούνται δωρεάν σε πραγματικό ή ενδεχόμενο πελάτη ως βιομηχανικό δείγμα σε λογική κατά την κρίση του Εφόρου ποσότητα, και σε μορφή στην οποία δεν είναι δυνατό να διατεθούν για πώληση στο κοινό.
(8) Όταν αγαθά ή περιουσιακά στοιχεία που κατέχονται ή χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της επιχείρησης, με οδηγίες ή παραλείψεις ή ανοχή του προσώπου που ασκεί την επιχείρηση, διατίθενται για ιδιωτικούς σκοπούς ή χρησιμοποιούνται ή προσφέρονται για να χρησιμοποιηθούν από οποιοδήποτε πρόσωπο για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης, με αντιπαροχή ή χωρίς αντιπαροχή, τότε αυτό αποτελεί παροχή υπηρεσιών.
(9) Οτιδήποτε είναι παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σύμφωνα με τα εδάφια (6) και (8) του παρόντος άρθρου, θεωρείται ότι παραδίδεται ή παρέχεται μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης, και στην περίπτωση που οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο ασκεί επιχείρηση-
(α) Το εδάφιο (6) του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται και για οποιαδήποτε μεταβίβαση ή διάθεση αγαθών προς όφελος του ιδίου, και
(β) το εδάφιο (8) του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται και για αγαθά που χρησιμοποιούνται ή προσφέρονται για να χρησιμοποιηθούν από το ίδιο.
(10) 'Όταν οποιαδήποτε αγαθά που αποτελούν μέρος περιουσιακών στοιχείων επιχείρησης η οποία ασκείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο πωλούνται από τρίτο πρόσωπο δυνάμει δικαστικού εντάλματος ή άλλης εξουσίας την οποία το τρίτο αυτό πρόσωπο ασκεί για σκοπούς ικανοποίησης χρέους οφειλόμενου από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, τότε τα αγαθά αυτά θεωρείται ότι παραδίδονται από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησής του.
(11) Εάν η ιδιότητα οποιουδήποτε προσώπου ως υποκείμενου στο φόρο τερματιστεί, τότε οποιαδήποτε αγαθά τα οποία κατά το χρόνο του τερματισμού αποτελούσαν το όλο ή μέρος των περιουσιακών στοιχείων επιχείρησης την οποία το πρόσωπο αυτό ασκούσε θεωρούνται ότι παραδίδονται από το ίδιο, αμέσως πριν από τον τερματισμό της ιδιότητάς του αυτής, μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησής του, εκτός εάν-
(α) Η επιχείρηση μεταβιβαστεί σε άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ως λειτουργούσα επιχείρηση (goingconcern), ή
(β) η λειτουργία της επιχείρησης συνεχιστεί από άλλο πρόσωπο το οποίο θεωρείται σύμφωνα με το εδάφιο (5) του άρθρου 46 του παρόντος Νόμου ως υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, ή
(γ) ο οφειλόμενος αναφορικά με την παράδοση αυτή φόρος δεν υπερβαίνει το ποσό των £200· ή οποιοδήποτε άλλο ποσό ορίσει το Υπουργικό Συμβούλιο με διάταγμα.
(12) Οι διατάξεις του εδαφίου (11) του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται αναφορικά με οποιαδήποτε αγαθά εάν το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ικανοποιήσει τον Έφορο ότι-
(α) Καμιά πίστωση δεν έχει παραχωρηθεί στο ίδιο ως φόρος εισροών για την παράδοση ή την εισαγωγή των αγαθών αυτών, και
(β) τα αγαθά αυτά δεν τα απόκτησε ως περιουσιακά στοιχεία (ή μέρος αυτών) επιχείρησης η οποία μεταβιβάστηκε στον ίδιο ως λειτουργούσα επιχείρηση (goingconcern) από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.
(13) Οτιδήποτε δεν αποτελεί παράδοση αγαθών σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, πραγματοποιείται όμως με αντιπαροχή, αποτελεί παροχή υπηρεσιών έστω και αν είναι παραχώρηση ή εκχώρηση οποιουδήποτε δικαιώματος.
(14) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν να καθορίζουν οποιεσδήποτε συναλλαγές οι οποίες για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου-
(α) Να θεωρούνται ως παραδόσεις αγαθών και όχι ως παροχές υπηρεσιών, ή
(β) να θεωρούνται ως παροχές υπηρεσιών κατ όχι ως παραδόσεις αγαθών, ή
(γ) να μη θεωρούνται ούτε ως παραδόσεις αγαθών ούτε ως παροχές υπηρεσιών,
και χωρίς να επηρεάζονται οι πιο πάνω διατάξεις, οι εν λόγω Κανονισμοί μπορούν να καθορίζουν ότι το εδάφιο (8) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου δεν εφαρμόζεται για οποιαδήποτε αγαθά που καθορίζονται στους Κανονισμούς, τα οποία χρησιμοποιούνται ή προσφέρονται να χρησιμοποιηθούν σε ορισμένες καθορισμένες στους Κανονισμούς περιπτώσεις.
(15) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (14) του παρόντος άρθρου, Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν, να καθορίζουν ότι-
(α) Σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση πραγματοποιεί οτιδήποτε το οποίο δεν είναι παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν παροχή υπηρεσιών του είδους που καθορίζεται στους Κανονισμούς εάν πραγματοποιείτο με αντιπαροχή, και
(β) εφόσο ικανοποιηθούν οποιονδήποτε άλλοι όροι που καθορίζονται στους Κανονισμούς, οι υπηρεσίες αυτές θα θεωρούνται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρασχέθηκαν από το πρόσωπο αυτό μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των σκοπών της επιχείρησής του.
(16) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν, να καθορίζουν οποιαδήποτε είδη αγαθών τα οποία εφόσο αποκτούνται ή παράγονται από οποιοδήποτε πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων επιχείρησης την οποία ασκεί και-
(α) Δεν παραδίδονται σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ούτε εμπεριέχονται σε άλλα αγαθά τα οποία το πρόσωπο αυτό παράγει μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της εν λόγω επιχείρησης, αλλά
(β) χρησιμοποιούνται από τον ίδιο για τους σκοπούς της επιχείρησης αυτής ή οποιασδήποτε άλλης επιχείρησης της οποίας ασκεί, να θεωρούνται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, και κάτω από καθορισμένες στους Κανονισμούς αυτούς προϋποθέσεις, τόσο ως αγαθά που παραδόθηκαν στο πρόσωπο αυτό για τους σκοπούς της επιχείρησης του όσο και ως αγαθά τα οποία ο ίδιος παρέδωσε μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησής του.
(17) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν να καθορίζουν ότι:
(α) Σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση, πραγματοποιεί, μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των σκοπών της επιχείρησης αυτής, οτιδήποτε για τους σκοπούς της επιχείρησής του το οποίο δεν είναι παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν παροχή υπηρεσίας του είδους που καθορίζεται στους Κανονισμούς εάν πραγματοποιείτο με αντιπαροχή, και
(β) εφόσον ικανοποιηθούν οποιοιδήποτε άλλοι όροι που καθορίζονται στους Κανονισμούς, οι υπηρεσίες αυτές θα θεωρούνται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, ότι παρασχέθηκαν σ' αυτό για τους σκοπούς της επιχείρησής του και ταυτόχρονα ότι παρασχέθηκαν από αυτό μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησής του.
(18) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, όταν αγαθά κατασκευάζονται ή παράγονται από οποιαδήποτε άλλα αγαθά, τα άλλα αυτά αγαθά θεωρούνται ότι εμπεριέχονται ή ενσωματώνονται στα αγαθά που κατασκευάζονται ή παράγονται.
(19) Οποιοιδήποτε κανονισμοί εκδίδονται με βάση τα εδάφια (15) και (17) του παρόντος άρθρου μπορούν να καθορίζουν τη μέθοδο με την οποία υπολογίζεται η αξία οποιασδήποτε παροχής υπηρεσιών που θεωρείται ότι έλαβε χώρα δυνάμει των εν λόγω κανονισμών.
7. Οι πιο κάτω διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο η παράδοση των αγαθών πραγματοποιείται στη Δημοκρατία:
(α) Εάν η παράδοση δεν επιφέρει μετακίνησή τους προς τη Δημοκρατία ή μετακίνησή τους από τη Δημοκρατία, τότε θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί στη Δημοκρατία εφόσο αυτά βρίσκονται στη Δημοκρατία, εάν όμως αυτά δε βρίσκονται στη Δημοκρατία τότε θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί εκτός της Δημοκρατίας·
(β) εάν η παράδοση επιφέρει μετακίνησή τους από τη Δημοκρατία, τότε θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί στη Δημοκρατία· εάν όμως επιφέρει μετακίνησή τους προς τη Δημοκρατία, τότε θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί εκτός της Δημοκρατίας.
8. Η παροχή των υπηρεσιών θεωρείται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, ότι πραγματοποιείται-
(α) Στη Δημοκρατία εάν το πρόσωπο που τις παρέχει βρίσκεται στη Δημοκρατία· ή
(β) σε άλλη χώρα εάν το πρόσωπο που τις παρέχει βρίσκεται σε άλλη χώρα.
9.—(1) 'Όταν οποιεσδήποτε από τις υπηρεσίες που αναφέρονται στο Παράρτημα I, εξαιρουμένων των υπηρεσιών που αναφέρονται στο Παράρτημα III-
(α) Παρέχονται από πρόσωπο που βρίσκεται σε χώρα άλλη από τη Δημοκρατία, και
(β) λαμβάνονται από οποιοδήποτε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που βρίσκεται στη Δημοκρατία για τους σκοπούς οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί, τότε τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα εκείνες που αφορούν την επιβολή φόρου για παροχή υπηρεσιών και το δικαίωμα του υποκείμενου στο φόρο προσώπου να πιστώνεται με το φόρο εισροών, ως εάν ο ίδιος παρείχε τις υπηρεσίες στη Δημοκρατία μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησής του.
(2) Παροχές υπηρεσιών οι οποίες με βάση το εδάφιο (1) θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δε λαμβάνονται υπόψη ως παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιήθηκαν από το πρόσωπο αυτό όταν θα υπολογίζεται στην περίπτωσή του ο επιμερισμός της πίστωσης του φόρου εισροών την οποία δικαιούται σύμφωνα με το άρθρο 26.
(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1), η παροχή των υπηρεσιών θεωρείται ότι πραγματοποιείται-
(α) Με την αντιπαροχή η οποία έχει πράγματι δοθεί γι' αυτές, και
(β) σε χρόνο ο οποίος αποφασίζεται με βάση κανόνες που καθορίζονται με κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.
(4) Με κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν, να προστίθενται στο Παράρτημα I ή να αφαιρούνται από αυτό, οποτεδήποτε τούτο κρίνεται σκόπιμο, οποιεσδήποτε υπηρεσίες.
10.—(1) Οι επόμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για να καθορίζεται σε κάθε περίπτωση κατά πόσο το πρόσωπο το οποίο παρέχει τις υπηρεσίες ή το πρόσωπο προς το οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες βρίσκεται στη Δημοκρατία ή αλλού.
(2) Το πρόσωπο το οποίο παρέχει τις υπηρεσίες θεωρείται ότι βρίσκεται στη Δημοκρατία εφόσο-
(α) Έχει στη Δημοκρατία την έδρα της επιχείρησής του ή οποιαδήποτε άλλη μόνιμη έδρα και δεν έχει άλλη μόνιμη έδρα οπουδήποτε αλλού ή
(β) δεν έχει οποιαδήποτε μόνιμη έδρα της επιχείρησης του στη Δημοκρατία ή αλλού, αλλά ο συνηθισμένος τόπος της κατοικίας του είναι στη Δημοκρατία ή
(γ) έχει μόνιμη έδρα της επιχείρησής του τόσο στη Δημοκρατία όσο και σε άλλη χώρα, η έδρα όμως της επιχείρησής του με την οποία συνδέεται πιο άμεσα η παροχή των υπηρεσιών βρίσκεται στη Δημοκρατία.
(3) Αν το πρόσωπο προς το οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες είναι φυσικό πρόσωπο και οι υπηρεσίες λήφθηκαν για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς της επιχείρησης που ασκεί, τότε το πρόσωπο αυτό θεωρείται ότι βρίσκεται σε οποιαδήποτε χώρα έχει το συνηθισμένο τόπο της κατοικίας του.
(4) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (3), το πρόσωπο προς το οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες θεωρείται ότι βρίσκεται στη Δημοκρατία εφόσο-
(α) Έχει στη Δημοκρατία την έδρα της επιχείρησής του ή οποιαδήποτε άλλη μόνιμη έδρα και δεν έχει άλλη μόνιμη έδρα οπουδήποτε αλλού· ή
(β) δεν έχει οποιαδήποτε μόνιμη έδρα της επιχείρησης του στη Δημοκρατία ή αλλού, αλλά ο συνηθισμένος τόπος της κατοικίας του είναι στη Δημοκρατία· ή
(γ) έχει τη μόνιμη έδρα της επιχείρησής του τόσο στη Δημοκρατία όσο και αλλού, η έδρα όμως της επιχείρησής του με την οποία συνδέεται πιο άμεσα η λήψη των υπηρεσιών βρίσκεται στη Δημοκρατία.
(5) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου όχι όμως για οποιουσδήποτε άλλους σκοπούς-
(α) Οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση μέσω υποκαταστήματος ή αντιπροσωπείας θεωρείται ότι έχει ως έδρα της επιχείρησής του τη Δημοκρατία, εάν το υποκατάστημα ή η αντιπροσωπεία βρίσκεται στη Δημοκρατία·
(β) «συνηθισμένος τόπος κατοικίας» αναφορικά με νομικό πρόσωπο σημαίνει το μέρος στο οποίο το πρόσωπο αυτό έχει νόμιμα συσταθεί.
11.—(1) Οι πιο κάτω διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για να καθορίζεται σε κάθε περίπτωση ο χρόνος παράδοσης των αγαθών ή ο χρόνος παροχής των υπηρεσιών για σκοπούς επιβολής του φόρου.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) και (5) του παρόντος άρθρου, η παράδοση των αγαθών θεωρείται ότι συντελείται-
(α) Εάν τα αγαθά πρόκειται να μετακινηθούν, κατά το χρόνο της μετακίνησής τους·
(β) εάν τα αγαθά δεν πρόκειται να μετακινηθούν, κατά το χρόνο που αυτά τίθενται στη διάθεση του προσώπου στο οποίο παραδίδονται-
(γ) εάν τα αγαθά (εφόσο πρόκειται για αγαθά τα οποία αποστέλλονται ή παραλαμβάνονται υπό έγκριση ή «επί πωλήσει ή επιστροφή» ή υπό άλλους παρόμοιους όρους) μετακινούνται πριν ακόμη γίνει γνωστό κατά πόσο η παράδοσή τους θα πραγματοποιηθεί, κατά το χρόνο που καθίσταται βέβαιο ότι η παράδοση έχει πραγματοποιηθεί, το αργότερο όμως σε δώδεκα μήνες από τη μετακίνησή τους.
(3) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, η παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι συντελείται κατά το χρόνο που αυτές παρέχονται.
(4) Εάν πριν από το χρόνο ο οποίος καθορίζεται στα εδάφια (2) ή (3) του παρόντος άρθρου το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών, αναλόγως της περιπτώσεως, εκδίδει τιμολόγιο αναφορικά με την πράξη του αυτή, ή εάν το εν λόγω πρόσωπο πληρώνεται γι' αυτή πριν από το χρόνο που καθορίζεται στην παράγραφο (α) ή (β) του εδαφίου (2) ή στο εδάφιο (3) του παρόντος άρθρου, τότε η παράδοση των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών, αναλόγως της περιπτώσεως, θεωρείται, στην έκταση που αυτή καλύπτεται από το τιμολόγιο ή την πληρωμή, ότι πραγματοποιείται κατά το χρόνο έκδοσης του τιμολογίου, ή κατά το χρόνο πληρωμής του σχετικού ποσού.
(5) Εάν εντός δεκατεσσάρων (14) ημερών μετά από το χρόνο ο οποίος καθορίζεται στα εδάφια (2) και (3) του παρόντος άρθρου το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών, αναλόγως της περιπτώσεως, εκδίδει τιμολόγιο αναφορικά με την πράξη του αυτή, τότε (εκτός αν ειδοποιήσει γραπτώς τον Έφορο ότι δε θέλει να εφαρμόζονται για την περίπτωσή του οι διατάξεις του παρόντος εδαφίου), η παράδοση των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών, αναλόγως της περιπτώσεως, θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά το χρόνο της έκδοσης του τιμολογίου (στην έκταση όμως που δε θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) του παρόντος άρθρου). Ο Έφορος μπορεί μετά από αίτηση του υποκείμενου στο φόρο προσώπου να ορίσει οποιαδήποτε άλλη μεγαλύτερη περίοδο από την περίοδο των 14 ημερών που καθορίζεται πιο πάνω, η οποία όμως εν πάση περιπτώσει δε θα υπερβαίνει τους 4 μήνες.
(6) Στην περίπτωση της παράδοσης αγαθών σύμφωνα με το εδάφιο (6) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου, η παράδοση θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά το χρόνο που τα αγαθά μεταβιβάζονται ή διατίθενται όπως αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο.
(7) Στην περίπτωση της παροχής υπηρεσιών σύμφωνα με το εδάφιο (8) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου, η παροχή θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά το χρόνο που τα αγαθά της επιχείρησης διατίθενται, χρησιμοποιούνται ή προσφέρονται για χρήση όπως προβλέπεται στο άρθρο αυτό.
(8) Στην περίπτωση που αγαθά θεωρούνται ότι παραδόθηκαν σύμφωνα με κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο με βάση το εδάφιο (16) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου, η παράδοση θεωρείται ότι πραγματοποιείται όταν τα αγαθά προσφέρονται για χρήση όπως προβλέπεται στο εν λόγω εδάφιο.
(9) Στην περίπτωση που ο προμηθευτής των αγαθών αναλαμβάνει και την υποχρέωση συναρμολόγησης ή εγκατάστασης τους, η παράδοση θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά το χρόνο της αποπεράτωσης των εργασιών αυτών.
(10) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των προηγούμενων εδαφίων του παρόντος άρθρου το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί με κανονισμούς να καθορίσει το χρόνο κατά τον οποίο μία παράδοση αγαθών ή μία παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα στις περιπτώσεις:
(α) Που παραδίδονται αγαθά ή παρέχονται υπηρεσίες με αντιπαροχή της οποίας το όλο ή οποιοδήποτε μέρος υπολογίζεται ή πληρώνεται περιοδικά ή από χρόνο σε χρόνο, ή κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου, ή
(β) που παραδίδονται αγαθά με αντιπαροχή της οποίας το όλο ή οποιοδήποτε μέρος υπολογίζεται κατά το χρόνο που τα αγαθά αποκτούνται για οποιοδήποτε σκοπό, ή στην περίπτωση που υπάρχει οποιαδήποτε παροχή υπηρεσιών βάσει του εδαφίου (8) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου ή στην περίπτωση των κανονισμών που εκδίδονται βάσει του εδαφίου (15) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου:
Νοείται ότι για οποιαδήποτε από τις πιο πάνω περιπτώσεις του παρόντος εδαφίου οι κανονισμοί μπορούν να καθορίζουν ότι τα αγαθά ή οι υπηρεσίες θα θεωρούνται ότι παραδίδονται ή παρέχονται ξεχωριστά και διαδοχικά σε καθορισμένους χρόνους ή χρονικά διαστήματα.
(11) Στο παρόν άρθρο «τιμολόγιο» σημαίνει το τιμολόγιο που αναφέρεται στο άρθρο 33 ή το τιμολόγιο το οποίο θα απαιτείτο εάν το πρόσωπο στο οποίο έχουν παραδοθεί τα αγαθά ή έχουν παρασχεθεί οι υπηρεσίες, αναλόγως της περιπτώσεως, ήταν υποκείμενο στο φόρο.
12.—(1) Στην εισαγωγή αγαθών ο φόρος γίνεται απαιτητός κατά το χρόνο που λαμβάνεται υπόψη για την επιβολή των δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων ισοδύναμου αποτελέσματος όπως προβλέπεται στις διατάξεις της Τελωνειακής Νομοθεσίας.
(2) Οι διατάξεις της Τελωνειακής Νομοθεσίας εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις εισαγωγής αγαθών, τα οποία τελωνίζονται για εσωτερική κατανάλωση ύστερα από την έξοδό τους από κάποιο ειδικό τελωνειακό καθεστώς στο οποίο προϋπήρχαν.