1. Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί της Ελεύθερης Πρόσβασης του Κοινού σε Πληροφορίες που Σχετίζονται με Θέματα Περιβάλλοντος, Νόμος του 2000.
2. Στον παρόντα Νόμο, εκτός εάν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια-
«δημόσια αρχή» περιλαμβάνει κάθε δημόσια διοικητική υπηρεσία σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο περιλαμβανομένων των αρχών τοπικής αυτοδιοίκησης και των οργανισμών δημόσιας ωφέλειας και τους οργανισμούς δημόσιου δικαίου που ιδρύθηκαν με βάση Νόμο, που έχουν αρμοδιότητες και κατέχουν πληροφορίες σχετικά με το περιβάλλον εξαιρουμένων των φορέων που ασκούν δικαστική ή νομοθετική εξουσία-
«πληροφορία σχετική με το περιβάλλον» περιλαμβάνει κάθε διαθέσιμο στοιχείο υπό γραπτή, οπτική, ακουστική ή μηχανογραφημένη μορφή που αφορά-
(α) Την κατάσταση των νερών, της ατμόσφαιρας, του τοπίου, του εδάφους, της πανίδας, της χλωρίδας και των φυσικών χώρων,
(β) δραστηριότητες ή μέτρα περιλαμβανομένων δραστηριοτήτων που προκαλούν οχληρία, όπως ο θόρυβος, που επηρεάζουν ή δύνανται να επηρεάσουν δυσμενώς τα πιο πάνω, και
(γ) δραστηριότητες ή μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία των πιο πάνω, περιλαμβανομένων διοικητικών μέτρων και προγραμμάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης.
«Υπουργός» σημαίνει τον Υπουργό Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος.
3. Οι δημόσιες αρχές έχουν υποχρέωση να παρέχουν κάθε πληροφορία σχετική με το περιβάλλον που διαθέτουν σε οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο τη ζητά χωρίς το πρόσωπο αυτό να χρειάζεται να αποδείξει συμφέρον.
4.—(1) Οι δημόσιες αρχές μπορούν να αρνηθούν την παροχή των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 3 εάν-
(α) Η παροχή των πληροφοριών συνεπάγεται την παράδοση ημιτελών εγγράφων, εκθέσεων ή στοιχείων ή την κοινοποίηση εσωτερικών επικοινωνιών, εμπιστευτικού χαρακτήρα ή εάν η αίτηση για παραχώρησή τους είναι προδήλως αβάσιμη ή διατυπωμένη πολύ γενικά-
(β) Οι πληροφορίες αυτές είναι εμπιστευτικού χαρακτήρα και συγκεκριμένα, έχουν σχέση με-
(i) Τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των εργασιών των δημόσιων αρχών-
(ii) τις διεθνείς σχέσεις της Δημοκρατίας·
(iii) την εθνική άμυνα και τη δημόσια ασφάλεια·
(iν) υποθέσεις που εκκρεμούν ή εκκρεμούσαν ενώπιον δικαστηρίου ή υποθέσεις για τις οποίες διενεργείται είτε ανάκριση, συμπεριλαμβανομένου του πειθαρχικού ελέγχου, είτε προανάκριση·
(ν) εμπορικά και βιομηχανικά μυστικά συμπεριλαμβανομένης της πνευματικής ιδιοκτησίας·
(vi) εμπιστευτικά προσωπικά στοιχεία ή φακέλους·
(vii) πληροφορίες που χορηγήθηκαν από τρίτο πρόσωπο το οποίο δεν είχε νομική υποχρέωση να τις χορηγήσει·
(viii) πληροφορίες, η αποκάλυψη των οποίων είναι δυνατό να επηρεάσει δυσμενώς το περιβάλλον το οποίο αφορούν.
(2) Οι δημόσιες αρχές υποχρεούνται να παρέχουν μέρος των πληροφοριών, όταν είναι δυνατό το μέρος αυτό να διαχωριστεί από το μέρος των πληροφοριών που καλύπτονται από τις εξαιρέσεις του εδαφίου (1).
5.—(1) Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο παρέχει σε δημόσια αρχή πληροφορία σχετική με το περιβάλλον η οποία, κατά την άποψή του αποτελεί εμπορικό ή βιομηχανικό μυστικό, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως τέτοια από το πρόσωπο αυτό και να υποβάλλεται με την ταυτόχρονη γραπτή αιτιολόγηση των λόγων για τους οποίους θεωρείται ως εμπιστευτική.
(2) Όταν μια πληροφορία καταχωρείται ως εμπιστευτική, σύμφωνα με το εδάφιο (1), η αρμόδια δημόσια αρχή αποφασίζει κατά πόσο θα τη θεωρήσει ως εμπιστευτική και πληροφορεί ανάλογα το πρόσωπο το οποίο υπέβαλε την πληροφορία.
6.—(1) Οι δημόσιες αρχές έχουν υποχρέωση να απαντούν γραπτώς σε αίτημα που διατυπώνεται σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος Νόμου, το συντομότερο δυνατό και, εν πάση περιπτώσει, όχι αργότερα από τριάντα ημέρες από την υποβολή του αιτήματος.
(2) Σε περίπτωση άρνησης της αρμόδιας δημόσιας αρχής να παρέχει τις αιτούμενες πληροφορίες η απάντηση θα πρέπει να περιέχει τους λόγους αυτής της άρνησης.
7. Οποιοδήποτε πρόσωπο θεωρεί ότι το αίτημά του για παροχή πληροφοριών απορρίφθηκε ή αγνοήθηκε αδικαιολόγητα, ή ότι έλαβε ανεπαρκή ή ελλιπή απάντηση ή ενημέρωση από μια δημόσια αρχή, μπορεί να προσφύγει εντός δεκαπέντε ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης στον αρμόδιο ανάλογα με την περίπτωση Υπουργό, ο οποίος εξετάζει την υπόθεση και αποφασίζει εντός τριάντα ημερών και κοινοποιεί την απόφαση του άμεσα στον ενδιαφερόμενο.
8. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 7, οποιοδήποτε πρόσωπο θεωρεί ότι το αίτημά του απορρίφθηκε ή αγνοήθηκε αδικαιολόγητα ή ότι έλαβε ανεπαρκή ή ελλιπή απάντηση ή ενημέρωση από μια δημόσια αρχή, έχει δικαίωμα προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο.
9.—(1) Οι δημόσιες αρχές έχουν υποχρέωση να προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες ώστε να παρέχουν κατανοητές γενικές πληροφορίες σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την κατάσταση του περιβάλλοντος με τέτοια μέσα όπως η περιοδική δημοσίευση εκθέσεων.
(2) Ο Υπουργός ετοιμάζει ανά διετία έκθεση γενικής πληροφόρησης η οποία διανέμεται στο κοινό και στην οποία περιγράφεται η κατάσταση του περιβάλλοντος στη Δημοκρατία.
(3) Όλες οι δημόσιες αρχές προμηθεύουν τον Υπουργό με όλα τα στοιχεία, εκθέσεις ή εκτιμήσεις που έχουν στη διάθεσή τους ή που απαιτούνται κατά την κρίση του Υπουργού για την ετοιμασία της έκθεσης που αναφέρεται στο εδάφιο (2).
(4) Οποιαδήποτε δημόσια αρχή κατέχει πληροφορίες για οποιαδήποτε κατάσταση η οποία μπορεί να επηρεάσει σοβαρά το περιβάλλον, υποχρεούται να πληροφορεί χωρίς καθυστέρηση το κοινό.
10. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιβάλλουν τέλη για την παραχώρηση πληροφορίας σχετικής με το περιβάλλον τα οποία δεν υπερβαίνουν το λογικό κόστος παροχής των πληροφοριών ούτε αποθαρρύνουν τη ζήτησή τους.
11. Το Υπουργικό Συμβούλιο εκδίδει Κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή του παρόντος Νόμου και ή για τη ρύθμιση κάθε θέματος το οποίο είναι δυνατό να ρυθμιστεί με Κανονισμούς.
15. Ο περί της Ελεύθερης Πρόσβασης του Κοινού σε Πληροφορίες που Σχετίζονται με Θέματα Περιβάλλοντος Νόμος του 2000, καταργείται.