49.—(1)(α) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (3) και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 101 της Συνθήκης και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμός 3603/93 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Δεκεμβρίου 1993, όπως εκάστοτε τροποποιείται, η Τράπεζα δεν–
(i) παρέχει προκαταβολές ή οποιαδήποτε άλλη πιστωτική διευκόλυνση σε κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, στην Κυβέρνηση, σε επαρχιακές, ή άλλες δημόσιες αρχές, αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις·
(ii) αγοράζει απευθείας τίτλους των αναφερόμενων στην υποπαράγραφο (i) οργανισμών ή φορέων κατά την έκδοσή τους.
(2) Οι διατάξεις του εδαφίου (1) δεν ισχύουν για τράπεζες που ανήκουν στο δημόσιο, στα οποία η Τράπεζα παρέχει την ίδια μεταχείριση όπως και στις άλλες τράπεζες που δεν ανήκουν στο δημόσιο.
(3) Το σύνολο των απαιτήσεων της Τράπεζας έναντι της Κυβέρνησης που εκκρεμεί κατά την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος Νόμου μετατρέπεται σε μακροπρόθεσμο δάνειο διάρκειας τριάντα ετών, με τα πρώτα πέντε έτη ως περίοδο χάριτος όσο αφορά το κεφάλαιο και με ετήσιο επιτόκιο τρία τοις εκατόν (3%) βάσει επίσημης συμφωνίας μεταξύ της Τράπεζας και του Υπουργείου Οικονομικών.
50.—(1) Η Τράπεζα ενεργεί ως τραπεζίτης της Κυβέρνησης και αντιπρόσωπος της σε χρηματοοικονομικά θέματα, εκτός από περιπτώσεις που ο Υπουργός ήθελε ορίσει διαφορετικά αναφορικά με ορισμένες οικονομικές συναλλαγές.
(2) Η Τράπεζα δύναται κατά την κρίση της να ασκεί αρμοδιότητες αντιπρόσωπου σε χρηματοοικονομικά θέματα και τραπεζίτη για οποιοδήποτε δήμο ή νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου στη Δημοκρατία, σύμφωνα με ειδικές διευθετήσεις μεταξύ της Τράπεζας και του οικείου δήμου ή νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου και εντός των καθορισθέντων από αυτές τις διευθετήσεις, πλαισίων.
51. Η Τράπεζα υπό την ιδιότητά της ως τραπεζίτη της Κυβέρνησης και αντιπροσώπου της σε χρηματοοικονομικά θέματα-
(α) Είναι ο θεματοφύλακας της Κυβέρνησης, δέχεται καταθέσεις και ενεργεί πληρωμές για λογαριασμό της:
(β) είναι ο διαχειριστής των διάφορων ταμείων του δημοσίου, σύμφωνα με διευθετήσεις μεταξύ της Τράπεζας και του Υπουργού-
(γ) είναι ο διαχειριστής του δημόσιου χρέους, περιλαμβανομένης και της έκδοσης αξιογράφων της Κυβέρνησης, εκτός εάν το Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίσει άλλως πως:
(δ) πληρώνει, διαβιβάζει, εισπράττει χρήματα ή ενεργεί ως θεματοφύλακας χρημάτων στη Δημοκρατία ή στο εξωτερικό·
(ε) αγοράζει, πωλεί, μεταβιβάζει, πάσης φύσεως αξιόγραφα, πολύτιμα μέταλλα και ξένο συνάλλαγμα ή ενεργεί ως θεματοφύλακας τούτων
(στ) εισπράττει για λογαριασμό της Κυβέρνησης οποιοδήποτε ποσό περιέρχεται στην Κυβέρνηση δυνάμει κυριότητας οποιουδήποτε αξιόγραφου ή άλλου περιουσιακού στοιχείου.
52.—(1) Η Τράπεζα δεν καταβάλλει τόκο για τις καταθέσεις που κρατεί σύμφωνα με την παράγραφο (α) του άρθρου 51.
(2) Εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά, η Τράπεζα δε λαμβάνει οποιαδήποτε αμοιβή για τις υπηρεσίες που παρέχει στην Κυβέρνηση.
53.—(1) Η Τράπεζα δύναται να παρέχει συμβουλές στην Κυβέρνηση καθώς και στον Υπουργό, για οποιοδήποτε θέμα που κατά τη γνώμη της ενδέχεται να επηρεάσει την επίτευξη των σκοπών της ιδίας, όπως αυτοί καθορίζονται στο άρθρο 5.
(2) Η Κυβέρνηση καθώς και ο Υπουργός δύνανται να ζητούν από την Τράπεζα την παροχή στοιχείων σχετικά με τις επικρατούσες οικονομικές συνθήκες ή συμβουλές για οποιαδήποτε ειδικά μέτρα είναι δυνατό να ληφθούν, καθώς και ενημέρωση για τη γενική κατάσταση του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος.
54.—(1) Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 7, ο Διοικητής δυνατό να καλείται και να παρίσταται στις συνεδρίες του Υπουργικού Συμβουλίου ή αρμόδιων επιτροπών του Υπουργικού Συμβουλίου όταν συζητούνται θέματα που σχετίζονται με τους σκοπούς και τις αρμοδιότητες της Τράπεζας.
(2) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων της παραγράφου (4) του άρθρου 105 της Συνθήκης, για κάθε σχέδιο ή πρόταση νόμου που αφορά τις αρμοδιότητες της Τράπεζας ζητείται η γνώμη της: