3. (1) Κάθε Υπουργείο και κάθε Ανεξάρτητη Υπηρεσία αποστέλλει στον Υπουργό σε καθορισμένο έντυπο και στην ημερομηνία που ορίζει ο Υπουργός, τις προβλέψεις των εσόδων και δαπανών του Υπουργείου ή της Ανεξάρτητης Υπηρεσίας, ανάλογα με την περίπτωση, για τα επόμενα τρία (3) οικονομικά έτη ή εάν το ζητήσει ο Υπουργός για περισσότερα οικονομικά έτη, σύμφωνα με τις πρόνοιες της εγκυκλίου για το Προϋπολογισμό.
(2) Κατά την κατάρτιση των προβλέψεων που αναφέρονται στο εδάφιο (1), τηρούνται οι ακόλουθοι βασικοί κανόνες:
(α) Τα έσοδα και οι δαπάνες του Προϋπολογισμού με τριετή ορίζοντα ταξινομούνται κατά Υπουργείο, Τμήμα ή Ανεξάρτητη Υπηρεσία, κατά Κεφάλαια και Άρθρα, ανάλογα με την προέλευση και φύση τους, όπως ορίζεται από τον Υπουργό, με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία, των νομοσχεδίων που κατατέθηκαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη γενική πολιτική της Κυβέρνησης, ώστε να συνάδουν με το πλέον επίκαιρο πλαίσιο των μακροοικονομικών προβλέψεων που ετοιμάζεται από το Υπουργείο Οικονομικών∙
(β) οι προβλεπόμενες δαπάνες υπολογίζονται στο όριο που συνάδει με την αποτελεσματικότητα του σκοπού για τον οποίο γίνεται η πρόβλεψη και λαμβάνεται πρόνοια για την πρόβλεψη όλων των ουσιωδών υπηρεσιών, σύμφωνα με την πολιτική, τις οδηγίες του Υπουργού και την υιοθέτηση ανωτάτων οροφών σε τριετή ορίζοντα∙ και
(γ) το σύνολο των δημοσίων δαπανών δεν ξεπερνά την ανώτατη οροφή των δημόσιων οροφών που καθορίζει ο Υπουργός και το σύνολο δαπανών κάθε Υπουργείου, Τμήματος ή Ανεξάρτητης Υπηρεσίας δεν ξεπερνά τις ανώτατες οροφές που καθορίζει ο Υπουργός για κάθε έτος ξεχωριστά.
(3) Τηρουμένων των διατάξεων του Άρθρου 167 του Συντάγματος και του παρόντος Νόμου, η μέθοδος και ο τρόπος καταρτίσεως του Προϋπολογισμού ορίζονται από τον Υπουργό.
4.-(1) Κάθε Υπουργείο και κάθε Ανεξάρτητη Υπηρεσία αποστέλλει στον Υπουργό, μαζί με τις προβλέψεις του/της που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 3, τις συγκεκριμένες βασικές επιδιώξεις που πρέπει να επιτύχει για όσα επόμενα οικονομικά έτη ήθελε καθορίσει ο Υπουργός μεσοπρόθεσμα, οι οποίες πρέπει να είναι στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, συγκεκριμένες, ρεαλιστικές, εύκολα αναγνωρίσιμες και στο βαθμό του δυνατού ποσοτικοποιημένες.
(2) Ο Υπουργός, αφού λάβει τις προβλέψεις και προτάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3, από κάθε Υπουργείο και κάθε Ανεξάρτητη Υπηρεσία, καταρτίζει το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο του Κράτους, το οποίο μετά την έγκρισή του από το Υπουργικό Συμβούλιο, κατατίθεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, μαζί με τον Προϋπολογισμό του επόμενου οικονομικού έτους.
5.-(1) Ο Υπουργός διαμορφώνει ένα αξιόπιστο, αποτελεσματικό Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο, το οποίο διασφαλίζει την υιοθέτηση του εθνικού δημοσιονομικού σχεδιασμού με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον τριών ετών.
(2) Το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο συμπεριλαμβάνει περιγραφή των σημαντικών δημοσιονομικών εξελίξεων και τις κύριες, επίκαιρες, μακροοικονομικές προβλέψεις.
(3) Το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο επεκτείνεται κάθε έτος και αναπροσαρμόζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να καλύπτει περίοδο τριών ετών:
Νοείται ότι, τα έσοδα για τα επόμενα οικονομικά έτη της περιόδου επανεκτιμούνται με βάση τις πιο επίκαιρες μακροοικονομικές προβλέψεις και οι δαπάνες επανεκτιμούνται ανάλογα με την πρόοδο των προγραμμάτων, έργων και σχεδίων, λαμβανομένων υπόψη των ανώτατων οροφών δημοσίων δαπανών που καθορίζει ο Υπουργός.
6. Οι διαδικασίες που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο καθορίζονται σε εγκύκλιο του Υπουργού και στοχεύουν στο να καθορισθούν τα ακόλουθα:
(α) συνολικοί και διαφανείς πολυετείς δημοσιονομικοί στόχοι ως προς το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, το δημόσιο χρέος και τις δημόσιες δαπάνες, όπως οι δαπάνες, οι οποίοι διασφαλίζουν τη συνέπειά τους με τους ισχύοντες αριθμητικούς δημοσιονομικούς κανόνες, που προβλέπονται στο Πέμπτο Μέρος του παρόντος Νόμου·
(β) προβλέψεις για κάθε σημαντικό στοιχείο δαπανών και εσόδων της Γενικής Κυβέρνησης με περισσότερες διευκρινίσεις για το επίπεδο της Κεντρικής Κυβέρνησης, Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Ταμείων Κοινωνικών Ασφαλίσεων, για το δημοσιονομικό έτος και πέραν αυτού, βάση αμετάβλητων πολιτικών·
(γ) περιγραφή των μεσοπρόθεσμων πολιτικών που έχουν αντίκτυπο στα οικονομικά του δημοσίου, με ανάλυση ανά σημαντικό στοιχείο εσόδων και δαπανών, όπου καταδεικνύεται το πώς θα επιτευχθεί η προσαρμογή προς τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους, σε σύγκριση με τις προβλέψεις βάση αμετάβλητων πολιτικών· και
(δ) αξιολόγηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι προβλεπόμενες πολιτικές, υπό το φως του άμεσου μακροπρόθεσμου αντίκτυπου τους στα οικονομικά της Γενικής Κυβέρνησης, πρόκειται να επηρεάσουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.
7. Οι προβλέψεις για την ετοιμασία του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Πλαισίου βασίζονται σε ρεαλιστικές μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις, οι οποίες αξιολογούνται και υποστηρίζονται από το Δημοσιονομικό Συμβούλιο.
8. Ο Μεσοπρόθεσμος Δημοσιονομικός Στόχος επιτυγχάνεται σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που καθορίζεται στον Κανονισμό (ΕΚ) 1466/97.
9. Ο ετήσιος νόμος περί Προϋπολογισμού πρέπει να συνάδει με τις διατάξεις που απορρέουν από το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο και ειδικότερα, οι προβλέψεις εσόδων και δαπανών και οι προτεραιότητες που καθορίζονται στο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο, αποτελούν τη βάση για την κατάρτιση του ετήσιου προϋπολογισμού:
Νοείται ότι, για κάθε απόκλιση από τις εν λόγω διατάξεις δίνονται οι δέουσες επεξηγήσεις.
10. Ουδεμία διάταξη του παρόντος Νόμου εμποδίζει μια νέα κυβέρνηση να επικαιροποιεί το οικείο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο ώστε αυτό να αντανακλά τις νέες της πολιτικές προτεραιότητες και στην περίπτωση αυτή η νέα κυβέρνηση επισημαίνει τις διαφορές με το προηγούμενο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο.