16.-(1) Η ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή επιτρέπεται μόνο για να αντιμετωπίζεται η αδυναμία απόκτησης τέκνων με φυσικό τρόπο ή για να αποφεύγεται η μετάδοση στο τέκνο σοβαρής ασθένειας.
(2) H δωρεά, η προμήθεια, ο έλεγχος, η επεξεργασία, η συντήρηση, η αποθήκευση και η διανομή αναπαραγωγικών ιστών, γαμετών και εμβρύων που προορίζονται για Ι.Υ.Α. στον άνθρωπο γίνεται τηρουμένων των διατάξεων του περί Προτύπων Ποιότητας και Ασφάλειας (Δωρεά, Προμήθεια, Έλεγχος, Επεξεργασία, Αποθήκευση και Διανομή) Ανθρωπίνων Ιστών και Κυττάρων Νόμου και των κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού.
(3) H χρήση της μεθόδου της προεμφυτευτικής γενετικής διάγνωσης/ελέγχου (pgd/pgs) του εμβρύου επιτρέπεται μόνο αναφορικά με ιατρικές ενδείξεις που καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται από Πρωτόκολλο που εκδίδει το Συμβούλιο.
(4) Κάθε ιατρική πράξη που αποβλέπει στην υποβοήθηση της αναπαραγωγής, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, διενεργείται με την έγγραφη συγκατάθεση του ζευγαριού που επιθυμεί να αποκτήσει τέκνο, αφού προηγηθεί η καθορισμένη συμβουλευτική και ενημέρωση αναφορικά:
(α) Με τις μεθόδους, την ενδεχόμενη επιτυχία και τους πιθανούς κινδύνους από την εφαρμογή των τεχνικών αυτών, το ενδεχόμενο δημιουργίας πλεονασμάτων εμβρύων και τους πιθανούς τρόπους διαχείρισής τους, αποκλειομένης της περίπτωσης εμπορευματοποίησης·
(β) με την πιθανότητα να προκύψουν ηθικά διλήμματα, πιθανές επακόλουθες ιατρικές και ψυχολογικές επιπτώσεις μετά την εφαρμογή των τεχνικών, καθώς και κοινωνικές, νομικές και οικονομικές συνέπειες από την εφαρμογή των μεθόδων Ι.Υ.Α.
(5) Κατά την εφαρμογή των μεθόδων Ι.Υ.Α. και συναφών με αυτή τεχνικών πρέπει να λαμβάνεται κυρίως υπόψη το συμφέρον του παιδιού που θα γεννηθεί.
(6) Ο αριθμός των εμβρύων που δημιουργούνται σε κάθε θεραπεία, λαμβανομένου υπόψη του ιατρικού ιστορικού και της ηλικίας κάθε γυναίκας, θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή επιτυχία ανά προσπάθεια: