9.- (1) Κάθε κράτος μέλος έχει ξεχωριστό δικαίωμα αίτησης, εναντίον του νομέα και/ή του κατόχου, για την επιστροφή του πολιτιστικού αγαθού που έχει παράνομα αφαιρεθεί από την επικράτειά του.
(2) Το αιτούν κράτος μέλος μπορεί να ασκήσει, ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται η αίτηση, αγωγή κατά του νομέα, και ελλείψει νομέα, κατά του κατόχου, με αίτημα την επιστροφή πολιτιστικού αγαθού που έχει απομακρυνθεί από το έδαφός του.
(3) Η αίτηση, σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων (1) και (2), δεν επιτρέπεται να καταχωρηθεί αν η απομάκρυνση του πολιτιστικού αγαθού από την επικράτεια του αιτούντος κράτους μέλους δεν είναι πλέον παράνομη, κατά την ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας.
(4) Η αίτηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, καταχωρείται ενώπιον Δικαστηρίου.
(5) Η αίτηση συνοδεύεται από -
(α) έγγραφο που περιγράφει το πολιτιστικό αγαθό για το οποίο υποβλήθηκε η αίτηση∙
(β) δήλωση ότι αυτό είναι πολιτιστικό αγαθό∙
(γ) δήλωση από τις αρμόδιες αρχές του αιτούντος κράτους μέλους ότι το αγαθό έχει παράνομα απομακρυνθεί από την επικράτειά του.
10.-(1)Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα επιστροφής του πολιτιστικού αγαθού αν ικανοποιηθεί ότι -
(α) είναι αυτό που περιγράφεται στην αίτηση, και αποτελεί πολιτιστικό αγαθό κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 2∙ και
(β) έχει παράνομα απομακρυνθεί από την επικράτεια του κράτους μέλους που καταχώρησε την αίτηση.
(2) Το Δικαστήριο δεν εκδίδει διάταγμα επιστροφής του αντικειμένου αν ικανοποιηθεί ότι -
(α) η αίτηση καταχωρήθηκε μετά την παρέλευση τριών (3) ετών από την ημερομηνία κατά την οποία η Αρμόδια Κεντρική Αρχή του αιτούντος κράτους μέλους έλαβε γνώση του τόπου όπου βρισκόταν το πολιτιστικό αγαθό και της ταυτότητας του νομέα ή του κατόχου του∙
(β) η αίτηση καταχωρήθηκε μετά την εκπνοή της περιόδου της παραγραφής σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11.
11. Το δικαίωμα καταχώρησης αίτησης παραγράφεται μετά την παρέλευση τριάντα (30) ετών από την ημερομηνία κατά την οποία το πολιτιστικό αγαθό απομακρύνθηκε παράνομα από το έδαφος του αιτούντος κράτους μέλους:
12.-(1) Όταν διαταχθεί η επιστροφή του πολιτιστικού αγαθού, το Δικαστήριο ορίζει υπέρ του νομέα εύλογη αποζημίωση, ανάλογα με τις συγκεκριμένες περιστάσεις, με την προϋπόθεση ότι ο νομέας αποδεικνύει ότι επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή κατά την απόκτηση του αγαθού.
(2) Για να εξακριβωθεί αν ο νομέας επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή, λαμβάνονται υπόψη όλες οι συνθήκες απόκτησης, και ιδίως η τεκμηρίωση σχετικά με την προέλευση του αγαθού, οι άδειες εξαγωγής που απαιτούνται δυνάμει του δικαίου του αιτούντος κράτους μέλους, ο χαρακτήρας των μερών, το καταβληθέν ποσό, η εξέταση από τον νομέα κάθε προσβάσιμου μητρώου για τα κλαπέντα πολιτιστικά αγαθά και κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία που θα μπορούσε λογικά να είχε αποκτήσει, και οποιαδήποτε άλλη ενέργεια στην οποία θα είχε προβεί ένα λογικό άτομο υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες.
(3) Σε περίπτωση δωρεάς ή κληρονομικής διαδοχής, ο νομέας δεν μπορεί να τύχει ευνοϊκότερης μεταχείρισης από την επιφυλασσόμενη στο πρόσωπο εκείνο από το οποίο απέκτησε το αγαθό για τους λόγους αυτούς.
(4) Το αιτούν κράτος μέλος καταβάλλει την εν λόγω αποζημίωση κατά την επιστροφή του αγαθού.
13.-(1) Οι δαπάνες που προκύπτουν από την εκτέλεση της απόφασης που διατάσσει την επιστροφή του πολιτιστικού αγαθού βαρύνουν το αιτούν κράτος μέλος.
(2) Η καταβολή της εύλογης αποζημίωσης και των δαπανών που αναφέρονται στις διατάξεις των άρθρων 12 και 13(1) δε θίγει το δικαίωμα του αιτούντος κράτους μέλους να αξιώσει την απόδοση των ποσών αυτών από τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για την παράνομη απομάκρυνση του πολιτιστικού αγαθού από το έδαφος του.
14. Η κυριότητα επί του πολιτιστικού αγαθού μετά την επιστροφή του διέπεται από το δίκαιο του αιτούντος κράτους μέλους.
15. Πολιτιστικά αγαθά που απομακρύνθηκαν παράνομα από το έδαφος άλλων κρατών μελών μετά την 1η Ιανουαρίου 1960 εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
16. Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει Κανονισμούς, οι οποίοι δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
17. Το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται να εκδίδει Διαδικαστικούς Κανονισμούς, οι οποίοι δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, για οποιοδήποτε ζήτημα ή διαδικασία που εγείρεται ή ασκείται ενώπιον Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
18.-(1)Με την έναρξη ισχύος του παρόντος Νόμου, ο περί Επιστροφής των Πολιτιστικών Αγαθών Νόμος του 2002 καταργείται.
(2) Οποιαδήποτε αίτηση, κοινοποίηση, διάταγμα, δήλωση, γνωστοποίηση, οδηγία, έντυπο, εξουσιοδότηση, εντολή, ή άλλη πράξη έχει εκδοθεί με βάση τον περί της Επιστροφής των Πολιτιστικών Αγαθών Νόμο του 2002, συνεχίζει να ισχύει ως να έχει εκδοθεί με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, στο βαθμό που δεν αντίκειται στις διατάξεις του παρόντος Νόμου και εφόσον ρητά δεν ανακληθεί, καταργηθεί ή τροποποιηθεί.