Για σκοπούς εναρμόνισης με την πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τίτλο «Απόφαση Πλαίσιο 2009/829/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2009 σχετικά με την εφαρμογή, μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στις αποφάσεις περί μέτρων επιτήρησης εναλλακτικά προς την προσωρινή κράτηση»·
Η Βουλή των Αντιπροσώπων ψηφίζει ως ακολούθως:
1. Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί της Εφαρμογής Μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της Αρχής της Αμοιβαίας Αναγνώρισης Αποφάσεων περί Μέτρων Επιτήρησης Εναλλακτικών προς την Προσωρινή Κράτηση Νόμος του 2016.
2. Στον παρόντα Νόμο, εκτός εάν από το κείμενο προκύπτει άλλη έννοια-
«απόφαση περί μέτρων επιτήρησης» σημαίνει εκτελεστή απόφαση που λαμβάνεται στα πλαίσια ποινικής διαδικασίας από αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και τη δικονομία του, με την οποία επιβάλλεται σε φυσικό πρόσωπο, αντί της προσωρινής κράτησής του, ένα ή περισσότερα μέτρα επιτήρησης·
«αρμόδια αρχή αναγνώρισης» όταν αναφέρεται σε αρχή της Δημοκρατίας σημαίνει την αρχή που καθορίζεται ως τέτοια στο εδάφιο (2) του άρθρου 5·
«αρμόδια αρχή έκδοσης» όταν αναφέρεται σε αρχή της Δημοκρατίας σημαίνει την αρχή που καθορίζεται ως τέτοια στο εδάφιο (1) του άρθρου 5·
«Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο» σημαίνει το Ευρωπαϊκό δικαστικό δίκτυο που λειτουργεί δυνάμει των διατάξεων της πράξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τίτλο «Απόφαση 2008/976/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο»·
«κεντρική αρχή» σημαίνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως·
«κράτος έκδοσης» σημαίνει το κράτος μέλος στο οποίο έχει εκδοθεί απόφαση περί μέτρων επιτήρησης·
«κράτος εκτέλεσης» σημαίνει το κράτος μέλος στο οποίο διαβιβάζεται απόφαση περί μέτρων επιτήρησης δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 9 και στο οποίο πραγματοποιείται η εποπτεία των μέτρων επιτήρησης·
«μέτρα επιτήρησης» σημαίνει τις υποχρεώσεις και τα μέτρα που επιβάλλονται σε φυσικό πρόσωπο, εναλλακτικά προς την προσωρινή κράτηση, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και τη δικονομία του κράτους έκδοσης·
«πρόσωπο» σημαίνει το φυσικό πρόσωπο εναντίον του οποίου εκδίδεται απόφαση περί μέτρων επιτήρησης, δυνάμει της οποίας επιβάλλονται σε αυτό υποχρεώσεις και μέτρα επιτήρησης εναλλακτικά προς την προσωρινή κράτηση.
3. Σκοπός του παρόντος Νόμου είναι η ρύθμιση -
(α) Της αναγνώρισης στη Δημοκρατία, απόφασης περί μέτρων επιτήρησης που εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος·
(β) της παρακολούθησης των μέτρων αυτών·
(γ) της παράδοσης του προσώπου στο οποίο επιβάλλονται τα μέτρα αυτά στο κράτος έκδοσης σε περίπτωση παράβασής τους· και
(δ) της διαδικασίας έκδοσης απόφασης περί μέτρων επιτήρησης στη Δημοκρατία:
4. Ο παρών Νόμος δεν μεταβάλλει την υποχρέωση σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και νομικών αρχών, όπως κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και στον περί της Ευρωπαϊκής Σύμβασης διά την προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Κυρωτικό) Νόμο του 1962.
5.(1) Αρμόδια αρχή έκδοσης στη Δημοκρατία είναι το Κακουργιοδικείο ή το Επαρχιακό Δικαστήριο που ασκεί ποινική δικαιοδοσία, το οποίο έχει αρμοδιότητα εκδίκασης της αξιόποινης πράξης ή το οποίο εξέδωσε απόφαση περί μέτρων επιτήρησης.
(2) Αρμόδια αρχή αναγνώρισης στη Δημοκρατία, αναφορικά με απόφαση περί μέτρων επιτήρησης άλλου κράτους μέλους, είναι -
(α) Το Επαρχιακό Δικαστήριο στην κατά τόπο δικαιοδοσία του οποίου έχει τη διαμονή του πρόσωπο για το οποίο έχει εκδοθεί απόφαση περί μέτρων επιτήρησης από άλλο κράτος μέλος·
(β) το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, σε περίπτωση που η διαμονή του εν λόγω προσώπου είναι άγνωστη ή σε περίπτωση που το εν λόγω πρόσωπο δεν διαμένει στη Δημοκρατία.
6. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ως κεντρική αρχή, επικουρεί τις αρμόδιες αρχές έκδοσης και αναγνώρισης κατά τη διοικητική διαβίβαση και παραλαβή των αποφάσεων περί μέτρων επιτήρησης και της προβλεπόμενης στο άρθρο 9 βεβαίωσης, καθώς και κάθε σχετικής επίσημης αλληλογραφίας.
7. Ο παρών Νόμος εφαρμόζεται στα ακόλουθα μέτρα επιτήρησης:
(α) Υποχρέωση του προσώπου να ενημερώνει την αρμόδια αρχή της Δημοκρατίας σχετικά με τυχόν αλλαγή κατοικίας, ειδικότερα για σκοπούς κλήτευσης σε ακρόαση ή δίκη στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών·
(β) απαγόρευση εισόδου του προσώπου σε ορισμένους χώρους, μέρη ή καθορισμένες περιοχές·
(γ) υποχρέωση παραμονής του προσώπου σε συγκεκριμένο τόπο και, εάν συντρέχει περίπτωση, για συγκεκριμένο χρόνο·
(δ) υποχρέωση που περιλαμβάνει περιορισμούς όσον αφορά την έξοδο του προσώπου από τη Δημοκρατία, όταν η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης·
(ε) υποχρέωση του προσώπου να εμφανίζεται κατά τακτά διαστήματα σε αστυνομικό σταθμό της επαρχίας όπου έχει τη διαμονή του·
(στ) υποχρέωση αποφυγής επαφής του προσώπου με συγκεκριμένα πρόσωπα που σχετίζονται με την εικαζόμενη διάπραξη αδικήματος ή αδικημάτων·
(ζ) υποχρέωση αποχής του προσώπου από συγκεκριμένες δραστηριότητες που σχετίζονται με την εικαζόμενη διάπραξη αδικήματος ή αδικημάτων, οι οποίες ενδέχεται να περιλαμβάνουν τη μη άσκηση συγκεκριμένου επαγγέλματος ή την ένταξη σε συγκεκριμένο τομέα απασχόλησης·
(η) υποχρέωση κατάθεσης ως εγγύηση συγκεκριμένου χρηματικού ποσού ή άλλου είδους εγγύησης που δυνατό να καταβάλλεται είτε με καθορισμένο αριθμό δόσεων είτε εφάπαξ·
(θ) υποχρέωση αποφυγής της επαφής με συγκεκριμένα αντικείμενα που σχετίζονται με την εικαζόμενη διάπραξη αδικήματος ή αδικημάτων ή τα οποία λαμβάνονται ως τεκμήρια:
8.(1) Η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας δύναται να διαβιβάζει την απόφαση περί μέτρων επιτήρησης στην αρμόδια αρχή αναγνώρισης του κράτους μέλους όπου το πρόσωπο έχει τη νόμιμη και συνήθη διαμονή του όταν το πρόσωπο αυτό, αφού ενημερωθεί για τα σχετικά μέτρα, συναινεί να επιστρέψει στο εν λόγω κράτος μέλος.
(2) Η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας δύναται, κατόπιν αιτήματος του προσώπου, να διαβιβάζει την απόφαση περί μέτρων επιτήρησης στην αρμόδια αρχή κράτους μέλους πλην του κράτους μέλους στο οποίο το πρόσωπο έχει τη νόμιμη και συνήθη διαμονή του, νοουμένου ότι, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο το πρόσωπο δεν έχει τη νόμιμη και συνήθη διαμονή του, έχει συναινέσει στην εν λόγω διαβίβαση.
(3) Η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δέχεται τη διαβίβαση απόφασης περί μέτρων επιτήρησης αναφορικά με πρόσωπο το οποίο δεν έχει τη νόμιμη και συνήθη διαμονή του στη Δημοκρατία μόνο σε περίπτωση που το πρόσωπο βρίσκεται στο έδαφός της για περίοδο τουλάχιστον τριών (3) μηνών.
9.(1) Σε περίπτωση διαβίβασης απόφασης περί μέτρων επιτήρησης στο κράτος εκτέλεσης, δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) του άρθρου 8, η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας μεριμνά ώστε η απόφαση αυτή να συνοδεύεται από βεβαίωση σύμφωνα με τον τύπο που εκτίθεται στο Παράρτημα Ι.
(2) Η απόφαση περί μέτρων επιτήρησης ή επικυρωμένο αντίγραφο αυτής και η αναφερόμενη στο εδάφιο (1) βεβαίωση διαβιβάζονται απευθείας στην αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης με ασφαλή, έγγραφο τρόπο και υπό συνθήκες που επιτρέπουν στο κράτος εκτέλεσης να διαπιστώσει την γνησιότητά τους:
(3) Η αναφερόμενη στο εδάφιο (1) βεβαίωση φέρει την υπογραφή της αρμόδιας αρχής έκδοσης της Δημοκρατίας που βεβαιώνει και την ακρίβεια του περιεχομένου της, περιλαμβάνει τα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 επιβληθέντα μέτρα επιτήρησης και προσδιορίζει, μεταξύ άλλων, το χρονικό διάστημα για το οποίο εφαρμόζεται η απόφαση περί μέτρων επιτήρησης, τη δυνατότητα ανανέωσής της και, σε ενδεικτική βάση, το προσωρινό χρονικό διάστημα για το οποίο αναμένεται ότι θα απαιτηθεί παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης.
(4) Η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας δύναται να διενεργήσει την προβλεπόμενη στο παρόν άρθρο διαβίβαση μόνο σε ένα (1) κράτος μέλος κάθε φορά.
(5) Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή αναγνώρισης του κράτους εκτέλεσης δεν είναι γνωστή στην αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας, τότε αυτή, μέσω της κεντρικής αρχής, επιδιώκει με όλα τα απαραίτητα μέσα, περιλαμβανομένων των σημείων επαφής του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Δικτύου, να λάβει πληροφορίες από το κράτος εκτέλεσης προς εξακρίβωση της αρμόδιας αρχής αναγνώρισης του κράτους εκτέλεσης.
(6) Σε περίπτωση που η απόφαση περί των μέτρων επιτήρησης και η βεβαίωση έχουν παραληφθεί από αρχή της Δημοκρατίας που δεν έχει αρμοδιότητα να αναγνωρίσει την εν λόγω απόφαση, τότε η αρχή αυτή διαβιβάζει αυτεπαγγέλτως την απόφαση μαζί με τη βεβαίωση στην αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας.
10.(1) Κατά το χρονικό διάστημα που η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δεν έχει ακόμα αναγνωρίσει απόφαση περί μέτρων επιτήρησης που της έχει διαβιβαστεί και δεν έχει γνωστοποιήσει στην αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης την αναγνώριση της απόφασης, η αρμοδιότητα αναφορικά με την παρακολούθηση των επιβληθέντων μέτρων επιτήρησης παραμένει στο κράτος έκδοσης.
(2) Αρμοδιότητα για την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης που έχει μεταφερθεί στην αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου επιστρέφει στο κράτος έκδοσης σε περίπτωση που -
(α) Το πρόσωπο δεν έχει τη νόμιμη και συνήθη διαμονή του στη Δημοκρατία·
(β) η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης έχει κοινοποιήσει στην αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας την ανάκληση της βεβαίωσης που συνοδεύει την απόφαση·
(γ) η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης έχει τροποποιήσει τα μέτρα επιτήρησης και η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του εδαφίου (4) του άρθρου 17, έχει αρνηθεί την παρακολούθηση των τροποποιημένων μέτρων επιτήρησης καθότι δεν εμπίπτουν στα μέτρα επιτήρησης στα οποία ο παρών Νόμος εφαρμόζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7·
(δ) έχει παρέλθει η χρονική περίοδος που προβλέπεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (2) του άρθρου 20·
(ε) η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας έχει αποφασίσει την άρση της παρακολούθησης των μέτρων επιτήρησης και έχει ενημερώσει σχετικά την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 19:
11.(1) Η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας αναγνωρίζει, το συντομότερο δυνατόν και σε κάθε περίπτωση εντός είκοσι (20) εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης και της βεβαίωσης, την απόφαση περί μέτρων επιτήρησης που της έχει διαβιβαστεί και λαμβάνει αμελλητί όλα τα αναγκαία μέτρα για την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης, εκτός σε περίπτωση που επικαλεσθεί έναν από τους προβλεπόμενους στο άρθρο 14 λόγους μη αναγνώρισης.
(2) Σε περίπτωση άσκησης ένδικου μέσου στο κράτος μέλος έκδοσης της απόφασης κατά της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης, η προβλεπόμενη στο εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου προθεσμία παρατείνεται για είκοσι (20) περαιτέρω εργάσιμες μέρες.
(3) Στην έκτακτη περίπτωση που η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δεν είναι σε θέση να τηρήσει τις προβλεπόμενες στα εδάφια (1) και (2) προθεσμίες, ενημερώνει αμέσως και με οποιοδήποτε τρόπο κρίνει κατάλληλο την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, αναφέροντας τους λόγους καθυστέρησης και το χρονικό διάστημα που δυνατό να απαιτηθεί για την έκδοση τελικής απόφασης.
(4) Η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται να αναβάλει τη λήψη απόφασης για αναγνώριση απόφασης περί μέτρων επιτήρησης όταν η βεβαίωση που τη συνοδεύει είναι ελλιπής ή προδήλως δεν αντιστοιχεί στην απόφαση περί μέτρων επιτήρησης, έως την παρέλευση εύλογης προθεσμίας για τη συμπλήρωση ή τη διόρθωση της βεβαίωσης.
12. Σε περίπτωση που τα μέτρα επιτήρησης δεν συνάδουν ως προς τη φύση τους με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας προσαρμόζει τα μέτρα αυτά σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 είδη μέτρων επιτήρησης:
13.(1) Η απόφαση περί μέτρων επιτήρησης του κράτους έκδοσης επιτρέπει στη Δημοκρατία την αναγνώρισή της χωρίς έλεγχο του διττού αξιόποινου, εάν η απόφαση αυτή αφορά τα ακόλουθα ποινικά αδικήματα, όπως αυτά ορίζονται από το δίκαιο του κράτους έκδοσης και εφόσον τιμωρούνται στο κράτος αυτό με ποινή φυλάκισης ή μέτρο στερητικό της ελευθερίας με ανώτατο όριο ποινής τριών (3) τουλάχιστον ετών:
(α) Συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση·
(β) τρομοκρατία·
(γ) εμπορία ανθρώπων·
(δ) σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών και παιδική πορνογραφία·
(ε) παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών·
(στ) παράνομη διακίνηση όπλων, πυρομαχικών και εκρηκτικών·
(ζ) δωροδοκία·
(η) καταδολίευση, περιλαμβανομένης της απάτης σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά την έννοια της Σύμβασης της 26ης Ιουλίου 1995 σχετικά με την Προστασία των Οικονομικών Συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία κυρώθηκε από τη Δημοκρατία με τον περί της Σύμβασης για την Προστασία των Οικονομικών Συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Πρωτοκόλλων αυτής (Κυρωτικό) Νόμο του 2003·
(θ) νομιμοποίηση προϊόντων εγκλήματος·
(ι) παραχάραξη και κιβδηλεία νομίσματος, περιλαμβανομένου του ευρώ·
(ια) ηλεκτρονικό έγκλημα·
(ιβ) εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος, περιλαμβανομένου του λαθρεμπορίου απειλούμενων ζωικών ειδών και του λαθρεμπορίου απειλούμενων φυτικών ειδών και ποικιλιών·
(ιγ) παροχή βοήθειας για παράνομη είσοδο και διαμονή·
(ιδ) φόνος εκ προμελέτης και ανθρωποκτονία εκ προθέσεως·
(ιε) βαριά σωματική βλάβη·
(ιστ) παράνομο εμπόριο ανθρώπινων οργάνων και ιστών·
(ιζ) απαγωγή, παράνομη κατακράτηση και περιαγωγή σε ομηρία·
(ιη) ρατσισμός και ξενοφοβία·
(ιθ) οργανωμένες ή ένοπλες ληστείες·
(κ) παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών, περιλαμβανομένων των αρχαιοτήτων και των έργων τέχνης·
(κα) υπεξαιρέσεις και απάτες·
(κβ) αθέμιτη προστασία έναντι παράνομου περιουσιακού οφέλους και εκβίαση·
(κγ) παράνομη απομίμηση και πειρατεία προϊόντων·
(κδ) πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων και εμπορία πλαστών δημοσίων εγγράφων·
(κε) παραχάραξη μέσων πληρωμής·
(κστ) λαθρεμπόριο ορμονικών ουσιών και άλλων αυξητικών παραγόντων·
(κζ) λαθρεμπόριο πυρηνικών ή ραδιενεργών ουσιών·
(κη) εμπορία κλεμμένων οχημάτων·
(κθ) βιασμός·
(λ) εμπρησμός·
(λα) εγκλήματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου·
(λβ) αεροπειρατεία και πειρατεία·
(λγ) δολιοφθορά.
(2) Άνευ επηρεασμού των διατάξεων του εδαφίου (1), η αναγνώριση της απόφασης είναι δυνατή και για αδικήματα που δεν περιλαμβάνονται στο εδάφιο (1), νοουμένου ότι η απόφαση αφορά πράξεις που συνιστούν αδίκημα και κατά το δίκαιο που εκάστοτε ισχύει στη Δημοκρατία, ανεξαρτήτως της αντικειμενικής υπόστασης ή του νομικού χαρακτηρισμού τους.
14.(1) Η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται να αρνηθεί να αναγνωρίσει την απόφαση περί μέτρων επιτήρησης κράτους μέλους, σε περίπτωση που -
(α) Η προβλεπόμενη στο άρθρο 9 βεβαίωση που συνοδεύει την απόφαση περί μέτρων επιτήρησης είναι ελλιπής ή προδήλως δεν αντιστοιχεί στην απόφαση περί μέτρων επιτήρησης την οποία συνοδεύει και δεν συμπληρώθηκε ή δεν διορθώθηκε εντός εύλογης προθεσμίας που τέθηκε από τη Δημοκρατία·
(β) δεν έχουν τηρηθεί από το κράτος έκδοσης τα κριτήρια διαβίβασης που αντιστοιχούν στα κριτήρια που προβλέπονται στα εδάφια (1) και (2) του άρθρου 8 ή στο εδάφιο (3) του άρθρου 9 ως προς τα μέτρα που περιλαμβάνονται στην απόφαση περί μέτρων επιτήρησης·
(γ) η αναγνώριση της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης είναι αντίθετη προς τη βασική αρχή ότι ουδείς δικάζεται για δεύτερη φορά για το ίδιο αδίκημα·
(δ) εφαρμόζονται οι διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 13 και η απόφαση περί μέτρων επιτήρησης αφορά πράξη η οποία δεν συνιστά αδίκημα σύμφωνα με το δίκαιο που εκάστοτε ισχύει στη Δημοκρατία:
(ε) σύμφωνα με το δίκαιο που εκάστοτε ισχύει στη Δημοκρατία, το πρόσωπο καλύπτεται από ασυλία που καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης·
(στ) η απόφαση περί μέτρων επιτήρησης εκδόθηκε εναντίον προσώπου το οποίο, σύμφωνα με το δίκαιο που εκάστοτε ισχύει στη Δημοκρατία, δεν είχε, λόγω της ηλικίας του, ποινική ευθύνη για τις πράξεις για τις οποίες είχε εκδοθεί η απόφαση· ή
(ζ) αν δεν υπάρξει συμμόρφωση του προσώπου με τα μέτρα επιτήρησης, θα πρέπει να αρνηθεί την παράδοση του προσώπου δυνάμει των διατάξεων του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων Μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου του 2004.
(2) Σε οποιαδήποτε από τις αναφερόμενες στις παραγράφους (α), (β) και (γ) του εδαφίου (1) περιπτώσεις, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας, προτού αποφασίσει τη μη αναγνώριση της απόφασης, διαβουλεύεται με την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης και ζητά από αυτήν, όπου τούτο κρίνεται απαραίτητο, να παράσχει χωρίς καθυστέρηση οποιεσδήποτε πρόσθετες πληροφορίες κρίνει αναγκαίες.
(3) Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας είναι της άποψης ότι παρόλο που δύναται να αρνηθεί να αναγνωρίσει απόφαση περί μέτρων επιτήρησης δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (ζ) του εδαφίου (1), είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει την εν λόγω απόφαση και να επιτηρήσει τα προβλεπόμενα σε αυτή μέτρα, ενημερώνει σχετικά την αρμόδια αρχή έκδοσης αναφέροντας τους λόγους της πιθανής άρνησης, έτσι ώστε η αρμόδια αρχή έκδοσης να αποφασίσει κατά πόσο θα ανακαλέσει τη βεβαίωση:
15. Η παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης διέπεται από το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης.
16.(1) Σε περίπτωση που, κατά την εκπνοή του ανώτατου χρονικού ορίου κατά το οποίο τα μέτρα επιτήρησης δύναται να παρακολουθούνται από το κράτος εκτέλεσης σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, διαπιστωθεί ότι τα μέτρα επιτήρησης εξακολουθούν να είναι αναγκαία, η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας δύναται να ζητήσει από το κράτος εκτέλεσης όπως παρατείνει την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της συγκεκριμένης υπόθεσης και των προβλεπόμενων συνεπειών για το πρόσωπο σε περίπτωση που η αρμοδιότητα παρακολούθησης μέτρων επιτήρησης επιστραφεί στη Δημοκρατία λόγω της εκπνοής του πιο πάνω χρονικού ορίου, δηλώνοντας παράλληλα το χρονικό διάστημα για το οποίο η εν λόγω παράταση δύναται να χρειαστεί.
(2) Σε περίπτωση που η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης και η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας λαμβάνει αίτημα παράτασης της παρακολούθησης μέτρων επιτήρησης από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, η αρχή λαμβάνει απόφαση ως προς το ως άνω αίτημα σύμφωνα με το δίκαιο που εκάστοτε ισχύει στη Δημοκρατία, δηλώνοντας, όπου κρίνεται αναγκαίο, τη μέγιστη διάρκεια της παράτασης και εφαρμόζοντας, εάν κρίνει απαραίτητο, τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 18.
17.(1) Η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας έχει δικαιοδοσία να λαμβάνει όλες τις μεταγενέστερες αποφάσεις που αφορούν απόφαση περί μέτρων επιτήρησης, οι οποίες περιλαμβάνουν κυρίως -
(α) Την ανανέωση, την επανεξέταση και την απόσυρση της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης·
(β) την τροποποίηση της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης·
(γ) την έκδοση εντάλματος σύλληψης ή οποιασδήποτε άλλης εκτελεστής δικαστικής απόφασης της ίδιας ισχύος:
(2) Η διεξαγωγή δικαστικής ακρόασης πριν τη λήψη απόφασης δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), διενεργείται με βάση το εκάστοτε σε ισχύ δίκαιο της Δημοκρατίας, και ειδικότερα δυνάμει των διατάξεων του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου και του περί Αποδείξεως Νόμου, περιλαμβανομένης της δυνατότητας τηλεδιάσκεψης και χρήσης τηλεφώνου.
(3) Σε περίπτωση που η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης, και εφόσον το εκάστοτε σε ισχύ δίκαιο της Δημοκρατίας το απαιτεί, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται να ακολουθήσει τη διαδικασία αναγνώρισης που προβλέπεται από τον παρόντα Νόμο ούτως ώστε να καταστούν εφαρμοστέες μεταγενέστερες αποφάσεις που εκδίδονται από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης και είναι ανάλογες με τις προβλεπόμενες στις παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (1).
(4) Σε περίπτωση που η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης και το κράτος έκδοσης έχει τροποποιήσει τα μέτρα επιτήρησης, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται -
(α) Να προβεί σε προσαρμογή των τροποποιημένων μέτρων επιτήρησης εφαρμόζοντας τις διατάξεις του άρθρου 12, σε περίπτωση που ο χαρακτήρας των τροποποιημένων μέτρων επιτήρησης δεν συνάδει με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 είδη μέτρων επιτήρησης, ή
(β) να αρνηθεί την παρακολούθηση των τροποποιημένων μέτρων επιτήρησης, εάν αυτά δεν εμπίπτουν στα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 είδη μέτρων επιτήρησης.
18.(1) Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας κληθεί οποτεδήποτε κατά την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης στο κράτος εκτέλεσης να παράσχει πληροφορίες κατά πόσο εξακολουθεί να απαιτείται η συνέχιση της παρακολούθησης των μέτρων επιτήρησης υπό τις περιστάσεις, ανταποκρίνεται αμελλητί λαμβάνοντας, οσάκις ενδείκνυται, μεταγενέστερη απόφαση δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) του άρθρου 17.
(2) Σε περίπτωση που η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται, οποτεδήποτε κατά την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης στη Δημοκρατία, να ζητήσει από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης την παροχή των αναφερόμενων στο εδάφιο (1) πληροφοριών.
(3) H αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας προσδιορίζει αυτεπαγγέλτως ή κατ’ αίτηση της αρμόδιας αρχής του κράτους εκτέλεσης και πριν από την εκπνοή της αναφερόμενης στο εδάφιο (3) του άρθρου 9 προθεσμίας, τυχόν πρόσθετο χρονικό διάστημα για το οποίο αναμένεται να απαιτηθεί η συνέχιση της παρακολούθησης των μέτρων.
(4) Σε περίπτωση που η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης κοινοποιεί αμέσως στην αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης μέσω του εντύπου που εκτίθεται στο Παράρτημα ΙΙ, οποιαδήποτε παράβαση μέτρου επιτήρησης, καθώς και οποιοδήποτε άλλο πόρισμα δυνατό να οδηγήσει στη λήψη τυχόν μεταγενέστερης απόφασης δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) του άρθρου 17.
(5) Η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας ενημερώνει αμέσως την αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης για οποιαδήποτε απόφαση που λήφθηκε δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) άρθρου 17, καθώς επίσης και για την άσκηση έφεσης εναντίον απόφασης περί μέτρων επιτήρησης.
(6) Σε περίπτωση που το κράτος έκδοσης ανακαλέσει την αναφερόμενη στο άρθρο 9 βεβαίωση, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας τερματίζει τα διαταχθέντα μέτρα επιτήρησης μόλις λάβει γνώση της ανάκλησης.
19.(1) Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας έχει αποστείλει στο κράτος έκδοσης, άνω των τριών (3) κοινοποιήσεων για το ίδιο πρόσωπο, δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (4) του άρθρου 18, χωρίς το κράτος έκδοσης να έχει λάβει οποιαδήποτε μεταγενέστερη απόφαση ανάλογη με την προβλεπόμενη στο εδάφιο (1) του άρθρου 18 απόφαση, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται να καλέσει την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης να λάβει μεταγενέστερη απόφαση θέτοντας ταυτόχρονα εύλογη προθεσμία.
(2) Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης δεν ενεργήσει εντός της αναφερόμενης στο εδάφιο (1) προθεσμίας, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται να λάβει απόφαση για άρση της παρακολούθησης των μέτρων επιτήρησης, την οποία γνωστοποιεί στην εν λόγω αρχή και την ενημερώνει για την επιστροφή στο κράτος έκδοσης της αρμοδιότητας της παρακολούθησης των μέτρων επιτήρησης.
(3) Σε περίπτωση που η Δημοκρατία είναι το κράτος εκτέλεσης και, σύμφωνα με το εκάστοτε ισχύον δίκαιο της Δημοκρατίας, απαιτείται περιοδική επιβεβαίωση της ανάγκης παράτασης της παρακολούθησης των μέτρων επιτήρησης, η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας δύναται να ζητήσει από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης όπως παράσχει την επιβεβαίωση αυτή, θέτοντας εύλογη προθεσμία:
20.(1) Σε περίπτωση που έχει διενεργηθεί η προβλεπόμενη στο εδάφιο (6) του άρθρου 9 διαβίβαση, η αρχή της Δημοκρατίας που προέβηκε στη διαβίβαση ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης σε ποια αρχή έχει διαβιβάσει την απόφαση περί μέτρων επιτήρησης και τη διαβεβαίωση.
(2) Η αρμόδια αρχή αναγνώρισης της Δημοκρατίας ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, με οποιοδήποτε έγγραφο τρόπο για -
(α) Οποιαδήποτε αλλαγή της διεύθυνσης διαμονής του προσώπου·
(β) το ανώτατο χρονικό όριο κατά το οποίο τα μέτρα επιτήρησης δύναται να παρακολουθούνται στη Δημοκρατία, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου·
(γ) το γεγονός ότι η παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης στη Δημοκρατία είναι πρακτικώς αδύνατη ενόψει του γεγονότος ότι, μετά τη διαβίβαση της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης και της βεβαίωσης, το πρόσωπο δεν καθίσταται δυνατό να εντοπιστεί στο έδαφος της Δημοκρατίας:
(δ) την καταχώρηση έφεσης κατά της απόφασης αναγνώρισης της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης·
(ε) την έκδοση τελεσίδικης απόφασης αναγνώρισης της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης και τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την παρακολούθηση των μέτρων επιτήρησης·
(στ) οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την προσαρμογή των μέτρων επιτήρησης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12·
(ζ) οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με τη μη αναγνώριση της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης και σχετικά με την ανάληψη ευθύνης για την παρακολούθηση των μέτρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14, καθώς και τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση αυτή.
21.(1) Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης ή άλλη εκτελεστή δικαστική απόφαση της ίδιας ισχύος, η Δημοκρατία παραδίδει το πρόσωπο στο κράτος έκδοσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων Μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου του 2004.
(2) Σε περίπτωση που το κράτος εκτέλεσης είναι η Δημοκρατία, η αρμόδια αρχή της Δημοκρατίας δεν δύναται να επικαλεσθεί τις διατάξεις του άρθρου 7 του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων Μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου του 2004 για να αρνηθεί την παράδοση του προσώπου στο κράτος έκδοσης.
22.(1) Οι αρμόδιες αρχές έκδοσης και αναγνώρισης της Δημοκρατίας διαβουλεύονται, όπου αυτό είναι εφικτό, με τις αντίστοιχες αρχές του κράτους έκδοσης ή εκτέλεσης, ανάλογα με την περίπτωση-
(α) Κατά την προετοιμασία ή πριν από τη διαβίβαση της απόφασης περί μέτρων επιτήρησης μαζί με την προβλεπόμενη στο άρθρο 9 βεβαίωση·
(β) για τη διευκόλυνση της ομαλής και αποτελεσματικής παρακολούθησης των μέτρων επιτήρησης· και
(γ) σε περίπτωση που το πρόσωπο έχει διαπράξει σοβαρή παράβαση των μέτρων που του έχουν επιβληθεί.
(2) Η αρμόδια αρχή έκδοσης της Δημοκρατίας λαμβάνει δεόντως υπόψη τυχόν ενδείξεις που έχουν κοινοποιηθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης αναφορικά με τον κίνδυνο που το πρόσωπο ενδεχομένως αποτελεί για τα θύματα και τους πολίτες γενικά.
(3) Οι αρμόδιες αρχές έκδοσης και αναγνώρισης της Δημοκρατίας ανταλλάσσουν με τις αρμόδιες αρχές του κράτους έκδοσης ή εκτέλεσης, ανάλογα με την περίπτωση, όλες τις χρήσιμες για την εκτέλεση του αιτήματος πληροφορίες, οι οποίες περιλαμβάνουν-
(α) Πληροφορίες που επιτρέπουν την εξακρίβωση της ταυτότητας και του τόπου κατοικίας του προσώπου· και
(β) σχετικές πληροφορίες από το ποινικό μητρώο του προσώπου σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο.
23. Η προβλεπόμενη στο άρθρο 9 βεβαίωση διατυπώνεται είτε στην Ελληνική είτε στην Αγγλική γλώσσα.
24. Οποιαδήποτε έξοδα προκύπτουν στο έδαφος της Δημοκρατίας από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, βαρύνουν τη Δημοκρατία, ανεξάρτητα από το αν η Δημοκρατία είναι το κράτος έκδοσης ή το κράτος εκτέλεσης.
25.(1) Διμερής ή πολυμερής συμφωνία ή διακανονισμός που βρίσκεται σε ισχύ κατά την ημερομηνίας έναρξης της ισχύος των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εξακολουθεί να ισχύει, εάν αυτή η συμφωνία ή αυτός ο διακανονισμός επιτρέπει την επέκταση ή τη διεύρυνση των διατάξεων του παρόντος Νόμου και εάν συμβάλλει στην απλούστευση ή την περαιτέρω διευκόλυνση της αμοιβαίας αναγνώρισης αποφάσεων περί μέτρων επιτήρησης.
(2) Η σύναψη διμερούς ή πολυμερούς συμφωνίας ή διακανονισμού μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος των διατάξεων του παρόντος Νόμου επιτρέπεται εφόσον αυτή η συμφωνία ή αυτός ο διακανονισμός επιτρέπει την επέκταση ή τη διεύρυνση των διατάξεων του παρόντος Νόμου και συμβάλλει στη απλούστευση ή στην περαιτέρω διευκόλυνση της αμοιβαίας αναγνώρισης αποφάσεων περί μέτρων επιτήρησης.