1. Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί του Δικαιώματος Πρόσβασης σε Πληροφορίες του Δημόσιου Τομέα Νόμος του 2017.
2. Στον παρόντα Νόμο, εκτός αν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια -
«απόλυτη εξαίρεση» σημαίνει οποιαδήποτε από τις προβλεπόμενες στο εδάφιο (1) του άρθρου 19 εξαιρέσεις·
«αρμόδια αρχή δημόσιου αρχείου» σε σχέση με μεταφερθέν δημόσιο αρχείο σημαίνει -
(α) τον Έφορο Κρατικού Αρχείου, σε περίπτωση αρχείου που μεταφέρθηκε στο Κρατικό Αρχείο δυνάμει των διατάξεων του περί Κρατικού Αρχείου Νόμου· και
(β) τον Υπουργό σε περίπτωση δημόσιου αρχείου που μεταφέρθηκε σε τόπο φύλαξης εκτός του Κρατικού Αρχείου δυνάμει των διατάξεων του περί Κρατικού Αρχείου Νόμου·
«δημόσια αρχή» σημαίνει αρχή που καθορίζεται ως δημόσια σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4∙
«δημόσιο αρχείο» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τον περί Κρατικού Αρχείου Νόμο·
«εξαιρούμενες πληροφορίες» σημαίνει πληροφορίες που εξαιρούνται από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου δυνάμει οποιασδήποτε διάταξης του Μέρους ΙΙΙ αυτού·
«Επίτροπος Πληροφοριών» ή «Επίτροπος» σημαίνει τον Επίτροπο Πληροφοριών, όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 35·
«Κανονισμοί» σημαίνει Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 54.
«μεταφερθέν δημόσιο αρχείο» σημαίνει δημόσιο αρχείο το οποίο μεταφέρθηκε δυνάμει των διατάξεων του περί Κρατικού Αρχείου Νόμου -
(α) στο Κρατικό Αρχείο· ή
(β) σε τόπο φύλαξης εκτός του Κρατικού Αρχείου·
«νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου» σημαίνει κάθε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή οποιοδήποτε άλλο οργανισμό δημοσίου δικαίου που έχει ιδρυθεί ή ιδρύεται για το δημόσιο συμφέρον από νόμο, του οποίου τα κεφάλαια λειτουργίας είτε παρέχονται, είτε είναι εγγυημένα από τη Δημοκρατία·
«πληροφορία» σημαίνει πληροφορία καταγραμμένη σε οποιαδήποτε μορφή και περιλαμβάνει κάθε στοιχείο σε γραπτή, οπτική, ακουστική, ηλεκτρονική ή άλλη υλική μορφή·
«σύσταση πρακτικής» σημαίνει τη σύσταση που εκδίδεται από τον Επίτροπο δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 40·
«σχέδιο δημοσίευσης» σημαίνει σχέδιο που αφορά τη δημοσίευση πληροφοριών από δημόσια αρχή, το οποίο εκδίδεται από δημόσια αρχή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7·
«υπεύθυνη αρχή» σε σχέση με μεταφερθέν δημόσιο αρχείο σημαίνει -
(α) σε περίπτωση που το αρχείο μεταφέρθηκε από δημόσια αρχή υπό την ευθύνη υπουργού της Δημοκρατίας, τον υπουργό που έχει την ευθύνη της εν λόγω αρχής· και
(β) σε περίπτωση που το αρχείο μεταφέρθηκε από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, το πρόσωπο το οποίο, κατά την κρίση του Υπουργού, είναι το κυρίως υπεύθυνο πρόσωπο·
«υποστατικό» σημαίνει οποιοδήποτε χώρο και περιλαμβάνει οποιοδήποτε πλοίο, αεροσκάφος ή όχημα και αναφορά σε κάτοχο υποστατικού σημαίνει το πρόσωπο που έχει υπό την ευθύνη του οποιοδήποτε πλοίο, αεροσκάφος ή όχημα·
«Υπουργός» σημαίνει τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως·
«υποχρέωση επιβεβαίωσης ή άρνησης κατοχής πληροφοριών» σημαίνει την υποχρέωση που επιβάλλεται σε δημόσια αρχή δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) του άρθρου 8 να πληροφορήσει τον αιτητή κατά πόσο κατέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στην αίτησή του.
3. (1) Οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει το δικαίωμα να αιτείται πρόσβαση σε πληροφορίες που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιας αρχής, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(2)Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), το καθοριζόμενο σε αυτό δικαίωμα δεν υφίσταται στην περίπτωση που η αίτηση για παροχή πληροφοριών αφορά δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, είτε ο αιτητής είναι το υποκείμενο των δεδομένων είτε τρίτο πρόσωπο προς αυτά και, στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζονται οι διατάξεις του περί Επεξεργασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Προστασία του Ατόμου) Νόμου.
(3)Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), το καθοριζόμενο σ’ αυτό δικαίωμα δεν υφίσταται στην περίπτωση που η αποκάλυψη των πληροφοριών, εκτός των πλαισίων του παρόντος Νόμου, από τη δημόσια αρχή η οποία τις κατέχει -
(α) Ρυθμίζεται δυνάμει οποιασδήποτε άλλης ειδικής νομοθεσίας περί πρόσβασης σε πληροφορίες,
(β) δεν είναι συμβατή με υποχρεώσεις που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή
(γ) θα συνιστούσε ή θα τιμωρείτο ως αδίκημα περιφρόνησης δικαστηρίου.
4. Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, στην έννοια του όρου «δημόσια αρχή» περιλαμβάνονται -
(α) Οποιοδήποτε υπουργείο, τμήμα, γραφείο, υπηρεσία, επιτροπή και αρχή του δημόσιου τομέα ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα ή οποιοδήποτε άλλο διοικητικό όργανο·
(β) η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Δικαστική Υπηρεσία·
(γ) οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή οργανισμός κοινής ωφέλειας που ιδρύθηκε διά νόμου·
(δ) οποιαδήποτε αρχή ή οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης·
(ε) οποιοδήποτε συμβούλιο ή αρχή που ιδρύθηκε δια νόμου ή από αρχή τοπικής αυτοδιοίκησης·
(στ) οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο λειτουργεί υπό τον έλεγχο του κράτους ή είναι ιδιοκτησία του κράτους, όπως καθορίζεται στο άρθρο 5· ή
(ζ) οποιοδήποτε σώμα ή κάτοχο αξιώματος που δεν αναφέρεται ήδη πιο πάνω, εφόσον ο διορισμός διενεργείται -
(i) από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή το Υπουργικό Συμβούλιο· ή
(ii) δυνάμει διατάξεων πρωτογενούς ή δευτερογενούς νομοθεσίας· ή
(iii) από οποιοδήποτε υπουργό υπό την ιδιότητα του ως υπουργός:
5.(1) Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου θεωρείται ότι είναι ιδιοκτησία του κράτους, αν -
(α) Ανήκει πλήρως στο κράτος· ή
(β) ανήκει πλήρως σε δημόσια αρχή που καθορίζεται στο άρθρο 4.
(2) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου -
(α) Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου θεωρείται ότι ανήκει πλήρως στο κράτος, αν οι μετοχές του ανήκουν στο κράτος ή αν συμμετέχουν στη διοίκηση και/ή στη λειτουργία του μόνο υπουργοί, κυβερνητικά τμήματα ή εταιρείες που ανήκουν πλήρως στο κράτος ή πρόσωπα που διορίστηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο ή εκπροσωπούν υπουργούς, κυβερνητικά τμήματα ή εταιρείες που ανήκουν πλήρως στο κράτος· και
(β) νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου θεωρείται ότι ανήκει πλήρως σε δημόσια αρχή, εκτός από κυβερνητικό τμήμα, αν συμμετέχουν στη διοίκηση και/ή στη λειτουργία του μόνο η εν λόγω δημόσια αρχή ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν πλήρως στη δημόσια αρχή ή πρόσωπα που εκπροσωπούν την εν λόγω δημόσια αρχή ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν πλήρως σ’ αυτή.
6.(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, ο Υπουργός δύναται, με διάταγμά του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, να καθορίσει ως δημόσια αρχή, πρόσθετα προς όσες καθορίζονται ήδη στο άρθρο 4, οποιοδήποτε πρόσωπο -
(α) Το οποίο, κατά την κρίση του Υπουργού, ασκεί αρμοδιότητες δημόσιας φύσης· ή
(β) παρέχει, δυνάμει σύμβασης με δημόσια αρχή, οποιαδήποτε υπηρεσία η παροχή της οποίας είναι αρμοδιότητα της εν λόγω δημόσιας αρχής:
(2) Διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) περιλαμβάνει και/ή προσδιορίζει τις αρμοδιότητες του προσώπου που καθορίζεται ως δημόσια αρχή και το πρόσωπο αυτό θεωρείται ως δημόσια αρχή μόνο σε σχέση με τις αρμοδιότητες που καταγράφονται στο εν λόγω διάταγμα.
(3) Διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (β) του εδαφίου (1) περιλαμβάνει τις υπηρεσίες που παρέχονται δυνάμει σύμβασης από το πρόσωπο που καθορίζει το διάταγμα ως δημόσια αρχή και το πρόσωπο αυτό θεωρείται ως δημόσια αρχή μόνο σε σχέση με τις υπηρεσίες που καταγράφονται στο εν λόγω διάταγμα.
(4) Πριν εκδώσει διάταγμα δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο Υπουργός διαβουλεύεται με όλα τα πρόσωπα που επηρεάζονται από το διάταγμα αυτό ή με πρόσωπα που, κατά την κρίση του Υπουργού, εκπροσωπούν τέτοιες ομάδες προσώπων.
7. (1) Κάθε δημόσια αρχή -
(α) Υιοθετεί και διατηρεί σχέδιο που αφορά τη δημοσίευση πληροφοριών από την αρχή, εφεξής «σχέδιο δημοσίευσης», αφού προηγουμένως εξασφαλίσει την έγκρισή του από τον Επίτροπο, όπως καθορίζεται στο άρθρο 38·
(β) δημοσιεύει πληροφορίες όπως προβλέπεται στο σχέδιο δημοσίευσης που διατηρεί· και
(γ) αναθεωρεί το σχέδιο δημοσίευσής της σε τακτά χρονικά διαστήματα.
(2) Σε κάθε σχέδιο δημοσίευσης καθορίζονται τα ακόλουθα:
(α) Οι κατηγορίες πληροφοριών τις οποίες η δημόσια αρχή δημοσιεύει ή σκοπεύει να δημοσιεύσει·
(β) ο τρόπος με τον οποίο οι πληροφορίες της κάθε κατηγορίας πληροφοριών δημοσιεύονται ή σκοπείται να δημοσιευθούν· και
(γ) κατά πόσο το υλικό είναι ή σκοπείται να είναι διαθέσιμο στο κοινό δωρεάν ή με την καταβολή τέλους.
(3) Κατά την υιοθέτηση σχεδίου δημοσίευσης, η δημόσια αρχή λαμβάνει υπόψη το δημόσιο συμφέρον στην παροχή ή μη πρόσβασης προς το κοινό στις πληροφορίες που αυτή κατέχει και στη δημοσίευση της αιτιολογίας κάθε απόφασής της.
(4) Η δημόσια αρχή δημοσιεύει το σχέδιο δημοσίευσής της με οποιοδήποτε τρόπο η ίδια θεωρεί πρέποντα.