Μη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 89 του βασικού νόμου επί παραληπτών κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις

202ΙΑ.-(1) Άνευ επηρεασμού της γενικότητας του εδαφίου (1) του άρθρου 202Ι, το Δικαστήριο κατά την υποβολή σχετικής αίτησης δύναται σε σχέση με παραλήπτη ο οποίος είναι διορισμένος για ολόκληρη ή οποιοδήποτε μέρος της περιουσίας ή της επιχείρησης εταιρείας, να εκδώσει διάταγμα, το οποίο να προβλέπει ότι οι διατάξεις του άρθρου 89 δεν εφαρμόζονται αναφορικά με πληρωμές που έγιναν από τον παραλήπτη από τα στοιχεία ενεργητικού που περιήλθαν σε αυτόν ως παραλήπτη, αν -

(α) (ί) έχει διοριστεί εξεταστής για την εταιρεία, ή

(ίί) δεν έχει διοριστεί εξεταστής για την εταιρεία αλλά κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου τέτοιος διορισμός δύναται ακόμη να λάβει χώρα, και

(β) η έκδοση του διατάγματος κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου ενδέχεται να διευκολύνει την επιβίωση της εταιρείας και ολόκληρης ή οποιουδήποτε μέρους της επιχείρησης της ως δρώσας οικονομικής μονάδας (going concern).

(2) Διάταγμα σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1), δεν εκδίδεται χωρίς να δίνεται σε κάθε πιστωτή η ευκαιρία να ακουστεί:

Νοείται ότι, για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου «πιστωτής» σημαίνει πιστωτή, του οποίου τα χρέη που οφείλονται από την εταιρεία είναι χρέη τα οποία σε περίπτωση διορισμού παραλήπτη ή σε περίπτωση εκκαθάρισης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 89 και 300, αντίστοιχα, απαιτούνται να πληρωθούν κατά προτεραιότητα έναντι των άλλων χρεών.