21.-(1) Όταν υποβάλλεται παράπονο στο Υπουργικό Συμβούλιο, ότι η αρμόδια αρχή παράλειψε να συμμορφωθεί με οποιαδήποτε από τις διατάξεις του Νόμου αυτού ή με οποιουσδήποτε από τους Κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει αυτού ή ότι παράλειψε να λάβει κατάλληλα μέτρα για να εφαρμόσει οποιαδήποτε από τις διατάξεις του Νόμου αυτού ή οποιωνδήποτε από τους Κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει αυτού ή ότι παράλειψε να διώξει ή να λάβει κατάλληλα μέτρα για να διώξει οποιοδήποτε υπαίτιο για οποιαδήποτε παράβαση του Νόμου αυτού ή οποιωνδήποτε από τους Κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει αυτού, το Υπουργικό Συμβούλιο, αν ικανοποιηθεί ότι η αρχή είναι ένοχη της ισχυριζόμενης παράλειψης και ότι θα ήταν προς το δημόσιο συμφέρον να ενεργήσει με αυτό τον τρόπο, εκδίδει διάταγμα που θέτει χρονικά όρια για την εκτέλεση του θέματος του παραπόνου αυτού και, αν η παράλειψη δεν θεραπευτεί από την αρμόδια αρχή εντός των χρονικών ορίων που τίθενται στο Διάταγμα, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να διορίσει πρόσωπο ή συμβούλιο από όχι περισσότερα από τρία πρόσωπα για να θεραπεύσει την παράλειψη και όλα τα έξοδα και δαπάνες οι οποίες είναι συνυφασμένες με, ή παρεμπίπτουσες προς το σκοπό ή τους σκοπούς σε σχέση με τους οποίους διενεργείται ο διορισμός, καταβάλλονται από την παραλείπουσα αρμόδια αρχή ή από οποιαδήποτε μέλη της αρχής αυτής τα οποία, κατά τη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου, ήταν υπεύθυνα για την παράλειψη είτε αυτά τα μέλη εξακολουθούν να κατέχουν τη θέση είτε όχι.
(2) Όταν τα έξοδα και οι δαπάνες που πρέπει να καταβληθούν δυνάμει του εδαφίου (1) εξακριβωθούν, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδώσει πιστοποιητικό σε σχέση με αυτές και, με την καταχώριση αντιγράφου του πιστοποιητικού αυτού στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου της επαρχίας εντός της οποίας βρίσκεται η ιδιοκτησία, το πιστοποιητικό εκτελείται ως αν ήταν διάταγμα του Δικαστηρίου.