Ο Περί Χαρτοσήμων Νόμος (19/1963)

5.―(1) Οσάκις, εν τη περιπτώσει οιασδήποτε συμβάσεως ή μνημονίου συμβάσεως χρησιμοποιώνται πλείονα του ενός έγγραφα δια την περάτωσιν της διαιοπραξίας (είτε ταύτα συντάττονται συγχρόνως, είτε κατά διάφορον χρόνον) μόνον το κύριον έγγραφον θα υπόκειται εις το εν τω Πρώτω Παραρτήματι καθοριζόμενον τέλος χαρτοσήμου δια την ειρημένην σύμβασιν ή μνημόνιον συμβάσεως, έκαστον δε των λοιπών εγγράφων θα υπόκειται εις τέλος χαρτοσήμου μιας λίρας αντί του εν τω ειρημένω Παραρτήματι τυχόν καθοριζομένου τέλους.

(2) Τα συμβαλλόμενα μέρη δύνανται να καθορίσωσιν αφ' εαυτών ποίον των ούτω χρησιμοποιουμένων εγγράφων θα θεωρήται, δια τους σκοπούς του εδαφίου (1) ως το κύριον έγγραφον:

Νοείται ότι το επί του ούτω καθορισθέντος εγγράφου επιβλητέον τέλος θα είναι το μέγιστον τέλος εις ο θα υπέκειτο οιονδήποτε των ως είρηται χρησιμοποιηθέντων εγγράφων.