Χρονικά διαστήματα εξαιρούμενα εξ αδείας
6.-(1) Αι ακόλουθοι δεν λογίζονται ως ημέραι ετησίας αδείας:
(α) δημόσιαι αργίαι καθιερωμέναι διά νόμου, εθίμου ή συμβάσεως·
(β) το χρονικόν διάστημα αδείας λόγω μητρότητος και το χρονικό διάστημα άδειας λόγω πατρότητας·
(γ) ημέραι ανικανότητος προς εργασίαν οφειλομένης εις ατύχημα ή ασθένειαν·
(δ) ημέραι απεργίας ή ανταπεργίας (lock-out)·
(ε) οιονδήποτε χρονικόν διάστημα διά το οποίον εδόθη ειδοποίησις προς τερματισμόν απασχολήσεως·
(στ) το χρονικό διάστημα γονικής άδειας και το χρονικό διάστημα άδειας για λόγους ανωτέρας βίας·
(ζ) το χρονικό διάστημα άδειας φροντίδας.
(2) Εάν μία των εν τω εδαφίω (1) περιπτώσεων εγερθή διαρκούσης αδείας, η άδεια θεωρείται ως διακοπείσα και συμπληρούται κατά το δυνατόν εντός του αυτού έτους.