Κιβδηλία σφραγίδων, μέτρων και σταθμών, σημάτων κ.λ.π.

53.-(1) Πας όστις-

(i) κιβδηλεύει οιανδήποτε σφραγίδα υιοθετηθείσαν υπό ή δυνάμει του παρόντος Νόμου ή

(ii) πωλεί ή άλλως πως διαθέτει οιανδήποτε κίβδηλον σφραγίδα ή

(iii) κατέχει οιανδήποτε κίβδηλον σφραγίδα ή

(iv) κιβδηλεύει οιονδήποτε σήμα γενόμενον δυνάμει του παρόντος Νόμου ή οιουδήποτε Κανονισμού εκδοθέντος δυνάμει τούτου ή

(v) αφαιρεί οιονδήποτε σήμα γενόμενον δυνάμει του παρόντος Νόμου ή οιουδήποτε Κανονισμού δυνάμει τούτου εκδοθέντος, ή επεμβαίνει εις την ούτω γενομένην σήμανσιν ή

(vi) αφαιρεί οιονδήποτε σήμα γενόμενον δυνάμει του παρόντος Νόμου ή οιουδήποτε Κανονισμού δυνάμει τούτου εκδοθέντος και επιθέτει το ούτως αφαιρεθέν σήμα επί οιουδήποτε ετέρου μέτρου ή σταθμού ή επανατοποθετεί τούτο εντός αυτού ή

(vii) σκοπίμως αυξάνει ή μειώνει ή αλλοιοί καθ’ οιονδήποτε τρόπον οιονδήποτε μέτρον ή σταθμόν επί τω τέλει εξαπατήσεως οιουδήποτε προσώπου ή εν επιγνώσει ή επί ικανή δικαιολογία πίστεως ότι οιονδήποτε πρόσωπον είναι δυνατόν ούτω να εξαπατηθή,

είναι ένοχος αδικήματος.

(2) Πας όστις λαμβάνει διά μη νομίμων μέσων κατοχής οιασδήποτε σφραγίδος υιοθετηθείσης υπό ή δυνάμει του παρόντος Νόμου και χρησιμοποιεί ή μεριμνά ώστε να χρησιμοποιηθή οιαδήποτε τοιαύτη σφραγίς διά την διενέργειαν οιασδήποτε σημάνσεως εφ’ οιουδήποτε μέτρου ή σταθμού επί τω τέλει παρουσιάσεως της υπό της τοιαύτης σφραγίδος γενομένης συμάνσεως ως εξουσιοδοτημένης υπό ή δυνάμει του παρόντος Νόμου, είναι ένοχος αδικήματος.

(3) Πας όστις, ων νόμιμος κάτοχος σφαγίδος υιοθετηθείσης υπό ή δυνάμει του παρόντος Νόμου χρησιμοποιεί ή μεριμνά ώστε να χρησιμοποιηθή η τοιαύτη σφραγίς άνευ νομίμου εξουσιοδοτήσεως διά την τοιαύτην χρήσιν, είναι ένοχος αδικήματος.

(4) Πας όστις πωλεί, προσφέρει ή εκθέτει προς πώλησιν ή άλλως πως διαθέτει οιονδήποτε μέτρον ή σταθμόν όπερ γνωρίζει ή έχει λόγον να γνωρίζη ότι φέρει επ’ αυτού κίβδηλον σήμα, είναι ένοχος αδικήματος.

(5) Πας όστις ήθελεν ευρεθή ένοχος αδικήματος δυνάμει οιουδήποτε εδαφίου του παρόντος άρθρου υπόκειται εις φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη ή εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας (1500 ή εις αμφοτέρας τας ποινάς ταύτας, και εν περιπτώσει δευτέρας ή μεταγενεστέρας καταδίκης εις φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη ή εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας (1500 ή εις αμφοτέρας τας ποινάς ταύτας.