5.-(1) Για τους σκοπούς του Νόμου αυτού το ασφαλιστήριο πρέπει-
(α) Να εκδοθεί από ασφαλιστή·
(β)να ασφαλίζει εργοδότη για την ευθύνη του για ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια σε οποιοδήποτε από τους εργοδοτουμένους του, όπως απαιτείται από το Νόμο αυτό:
Νοείται ότι το ασφαλιστήριο δεν απαιτείται να καλύπτει-
(i) Οποιαδήποτε ευθύνη του εργοδότη που εγείρεται δυνάμει συμφωνίας και η οποία ευθύνη δε θα εγειρόταν, αν δεν υπήρχε τέτοια συμφωνία· και
(ii) ευθύνη σε σχέση με θάνατο ή σωματική βλάβη οποιουδήποτε προσώπου, το οποίο μεταφέρεται μέσα ή πάνω σε μηχανοκίνητο όχημα, επιβιβάζεται πάνω σε τέτοιο όχημα ή αποβιβάζεται από αυτό, και που προκύπτει ως αποτέλεσμα και κατά τη διάρκεια της εργοδότησης τέτοιου προσώπου και ως αποτέλεσμα της χρήσης του μηχανοκινήτου αυτού οχήματος σε οδό.
(2) Η κάλυψη που απαιτείται να παρέχεται από το ασφαλιστήριο, δυνάμει της παραγράφου (β) του εδαφίου (1), περιλαμβάνει κάλυψη για σωματική βλάβη ή θάνατο.
(3) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2)-
(α) για κάθε ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια σε σχέση με κάθε εργοδοτούμενο, το ελάχιστο όριο κάλυψης ανέρχεται στις εκατόν εξήντα χιλιάδες ευρώ (€160.000,00), περιλαμβανομένων εξόδων και τόκων·
(β) για κάθε περιστατικό ή σειρά περιστατικών που προέρχονται από την ίδια γενεσιουργό αιτία, το ελάχιστο όριο κάλυψης ανέρχεται στα τρία εκατομμύρια τετρακόσιες δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ (€3.415.000,00) περιλαμβανο-μένων εξόδων και τόκων·
(γ) για κάθε περίοδο ασφάλισης, το ελάχιστο όριο κάλυψης ανέρχεται στα πέντε εκατομμύρια εκατόν είκοσι πέντε χιλιάδες ευρώ (€5.125.000,00) περιλαμβανομένων εξόδων και τόκων:
(4) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1), εκτός αν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια -
(α) Οι όροι «μηχανοκίνητο όχημα», «χρήση» και «οδός» έχουν την έννοια που αποδίδεται στους όρους αυτούς από τους περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλιση Ευθύνης έναντι Τρίτου) Νόμους του 2000 και 2003·
(β) «πρόσωπο το οποίο μεταφέρεται» δεν περιλαμβάνει τον οδηγό του μηχανοκινήτου οχήματος.
(5) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, αυτός που εκδίδει ένα ασφαλιστήριο σύμφωνα με το άρθρο αυτό υπέχει ευθύνη για κάλυψη του εργοδότη που καθορίζεται στο ασφαλιστήριο σε σχέση με οποιαδήποτε ευθύνη που καλύπτεται από το ασφαλιστήριο.
(6) Το ασφαλιστήριο δε θα έχει οποιαδήποτε ισχύ για τους σκοπούς του Νόμου αυτού εκτός αν εκδοθεί από τον ασφαλιστή υπέρ του εργοδότη που έχει συνομολογήσει με τον ασφαλιστή το ασφαλιστήριο και να παραδοθεί σ' αυτόν πιστοποιητικό (που στο Νόμο αυτό θα αναφέρεται ως "πιστοποιητικό ασφάλισης") στον καθοριζόμενο τύπο.