15.—(1) Η νοσηλεία που παρέχεται δυνάμει του άρθρου 9 τερματίζεται-
(α) Όταν ο υπεύθυνος του κέντρου ύστερα από διαβούλευση με τη διεπαγγελματική ομάδα, όπου αυτή είναι εφικτή, κρίνει ότι δε συντρέχουν οι λόγοι για τους οποίους διατάχθηκε η υποχρεωτική νοσηλεία·
(β) όταν υπάρχει σχετική αίτηση εκ μέρους του ασθενούς ή του προσω πικού αντιπροσώπου του και συμφωνεί μ' αυτό ο υπεύθυνος ψυχία τρος με γνωμάτευσή του.
(2) Σε περίπτωση που ο υπεύθυνος κέντρου κρίνει ότι επιβάλλεται η συνέ χιση της υποχρεωτικής νοσηλείας πληροφορεί εγγράφως τον αιτητή για τους λόγους απόρριψης της αίτησης και για το δικαίωμά του να αποταθεί στο δικαστήριο για αναθεώρηση της απόφασης του υπεύθυνου του κέντρου. Αντί γραφα της αίτησης και της απάντησης αποστέλλονται από τον υπεύθυνο του κέντρου στην Επιτροπή.
(3) Η αίτηση προς το δικαστήριο υποβάλλεται εντός τριάντα ημερών από την επίδοση στον ασθενή της απόφασης του υπεύθυνου του κέντρου. Στην αίτηση θα πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι για τον αιτούμενο τερματισμό της νοσηλείας και θα πρέπει να συνοδεύεται από ψυχιατρική και άλλη μαρτυρία που να υποστηρίζουν την αίτηση.
(4) Το δικαστήριο, αν αποδεχθεί την αίτηση, διατάσσει την απόλυση του ασθενούς ή διατάσσει η διάρκεια της υποχρεωτικής νοσηλείας να περιοριστεί στους δύο μήνες ή σε άλλη μικρότερη χρονική περίοδο.
(5) Παράλειψη του υπεύθυνου του κέντρου να συμμορφωθεί με τις διατά ξεις των εδαφίων (2) ή (3) συνιστά αδίκημα τιμωρούμενο με πρόστιμο £1.000.