39.-(1) Σύνταξη τέκνων χορηγείται, αν υπάρχουν τέκνα που τη δικαιούνται και καταβάλλεται εφόσον αυτά τη δικαιούνται.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, δικαιούνται σύνταξη τα τέκνα του θανόντος και τέκνα συζύγου του.
(3) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου τέκνα είναι τα τέκνα γεννηθέντα σε γάμο ή εκτός γάμου, η νομιμοποιηθέντα ή αναγνωρισθέντα, ή υιοθετηθέντα ή είναι φυσικά τέκνα της συζύγου εφόσον δεν υπερβαίνουν το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας τους ή το εικοστό πέμπτο (25ο) εάν φοιτούν σε σχολή, κολλέγιο, πανεπιστήμιο ή άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή εξασκούνται από οποιοδήποτε πρόσωπο σε οποιοδήποτε επιτήδευμα, επάγγελμα ή τέχνη κάτω από συνθήκες που απαιτούν απ’ αυτά ν’ αφιερώνουν στη φοίτηση ή εξάσκηση τους το σύνολο του χρόνου τους ή βρίσκονται σε ενεργό υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά δυνάμει των περί Εθνικής Φρουράς Νόμων. Ο όρος “τέκνα” περιλαμβάνει επιγενόμενα τέκνα.
(4) Δε δικαιούνται σε σύνταξη τέκνων με βάση το άρθρο αυτό-
(α) Τέκνα του θανόντος τα οποία γεννήθηκαν μετά την παρέλευση δέκα μηνών αφότου αυτός έπαυσε να είναι υπάλληλος ή υιοθετήθηκαν απ’ αυτόν αφότου έπαυσε να είναι υπάλληλος~
(β) τέκνα συζύγου του θανόντος τα οποία γεννήθηκαν ή υιοθετήθηκαν μετά τη διάλυση του γάμου ή αφότου ο θανών έπαυσε να είναι υπάλληλος.
(5) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (4), δε χορηγείται σύνταξη για φυσικό, θετό, υιοθετημένο ή τέκνο γεννηθέν εκτός γάμου του συζύγου του θανόντος, εκτός αν κατά το χρόνο του θανάτου του αυτό εξαρτώταν πλήρως ή κυρίως από το θανόντα.
(6) Ανεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου ο Υπουργός Οικονομικών μπορεί να διατάξει-
(α) Την καταβολή σύνταξης τέκνων για τέκνο, το οποίο, ανεξαρτήτως ηλικίας, κατά το χρόνο του θανάτου του πατέρα του υποφέρει από πνευματική ή σωματική αναπηρία, που πιστοποιείται από Ιατροσυμβούλιο ότι το καθιστά ανίκανο να κερδίζει τα αναγκαία για τη ζωή~
(β) τη συνέχιση της καταβολής σύνταξης τέκνων σε τέκνο, το οποίο, παρόλο ότι έπαυσε να τη δικαιούται δυνάμει του παρόντος άρθρου, υπέστη κατά την περίοδο που εδικαιούτο σύνταξη, πνευματική ή σωματική αναπηρία που πιστοποιείται από Ιατροσυμβούλιο ότι το καθιστά ανίκανο να κερδίζει τα αναγκαία για τη ζωή:
Νοείται ότι ο Υπουργός Οικονομικών μπορεί, σε κάθε περίπτωση, σε οποιοδήποτε χρόνο, να διατάξει τον τερματισμό της σύνταξης, αν ικανοποιηθεί ότι η αναπηρία έπαυσε να υφίσταται ή δεν εμποδίζει το τέκνο να κερδίζει τα αναγκαία για τη ζωή.