49Α.—(1) Αν ένας δημιουργός φυτικής ποικιλίας δε δύναται να αποκτήσει ή να εκμεταλλευθεί δικαίωμα παραγωγής φυτικής ποικιλίας χωρίς να προσβάλει προγενέστερο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, δύναται να ζητήσει υποχρεωτική άδεια για τη μη αποκλειστική εκμετάλλευση της προστατευόμενης με το εν λόγω δίπλωμα εφευρέσεως, εφόσον η άδεια αυτή είναι απαραίτητη για την εκμετάλλευση της προστατευόμενης φυτικής ύλης, έναντι καταβολής λογικής αμοιβής. Όταν χορηγείται τέτοια άδεια, ο ιδιοκτήτης του διπλώματος ευρεσιτεχνίας δικαιούται αμοιβαία άδεια, υπό λογικούς όρους, προκειμένου να χρησιμοποιήσει την προστατευόμενη ποικιλία.
(2) Αν ο κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας που αφορά βιοτεχνολογική εφεύρεση δε δύναται να την εκμεταλλευθεί χωρίς να προσβάλει προγενέστερο δικαίωμα παραγωγής φυτικής ποικιλίας, δύναται να ζητήσει υποχρεωτική άδεια για τη μη αποκλειστική εκμετάλλευση της προστατευόμενης από αυτό το δικαίωμα παραγωγής φυτικής ποικιλίας, έναντι καταβολής λογικής αμοιβής. Όταν χορηγείται τέτοια άδεια, ο κάτοχος του δικαιώματος παραγωγής φυτικής ποικιλίας δικαιούται αμοιβαία άδεια, υπό λογικούς όρους, προκειμένου να χρησιμοποιήσει την προστατευόμενη εφεύρεση.
(3) Ο αιτητής άδειας σύμφωνα με τα εδάφια (1) και (2) πρέπει να αποδεικνύει ότι—
(α) Έχει απευθυνθεί ματαίως στον κάτοχο του διπλώματος ευρεσιτεχνίας ή το δικαιούχο δικαιώματος παραγωγής φυτικής ποικιλίας για να λάβει συμβατική άδεια,
(β) η ποικιλία ή η εφεύρεση συνιστά αξιόλογη τεχνική πρόοδο σημαντικού οικονομικού ενδιαφέροντος, σε σύγκριση με την εφεύρεση που διεκδικείται στο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ή την προστατευόμενη φυτική ποικιλία.
(4) Ως προς τη διαδικασία εφαρμόζονται τα άρθρα 50 έως 56.
(5) Όπου στον παρόντα Νόμο γίνεται αναφορά στο άρθρο 49, αυτή θα ερμηνεύεται ότι αναφέρεται και στο παρόν άρθρο.