17.—(1) Οι διατάξεις των άρθρων 4, 5, 6 και 9 δεν εφαρμόζονται στους μετακινούμενους εργαζομένους.
(2) Το δικαίωμα των μετακινούμενων εργαζομένων για επαρκή χρόνο ανάπαυσης, εφόσον δε ρυθμίζεται από υφιστάμενη νομοθεσία, ρυθμίζεται με συλλογικές συμβάσεις ή κατόπι συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων στο επίπεδο της επιχείρησης, εγκατάστασης ή εκμετάλλευσης, με την εξαίρεση των περιστάσεων που προβλέπονται στις παραγράφους (στ) και (ζ) του εδαφίου (2) του άρθρου 16 του παρόντος Νόμου.
(3) Με την επιφύλαξη της τήρησης των γενικών αρχών που αφορούν την προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων, όταν αντικειμενικοί ή τεχνικοί λόγοι ή λόγοι σχετικοί με την οργάνωση της εργασίας το δικαιολογούν η περίοδος αναφοράς του εδαφίου (3) του άρθρου 7 του παρόντος Νόμου επεκτείνεται σε 12 μήνες για τους μετακινούμενους εργαζομένους και τους εργαζομένους που εκτελούν κυρίως δραστηριότητες ανοικτής θάλασσας.