8. (1) Με την επιφύλαξη των άρθρων 5, 6 και 7, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός όταν τα εναρμονισμένα προϊόντα τα οποία έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκονται στην κατοχή προσώπου για εμπορικούς σκοπούς στη Δημοκρατία, είναι δε απαιτητός από το πρόσωπο που τα κατέχει.
(2) Για σκοπούς απόδειξης ότι τα εναρμονισμένα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 7 προορίζονται για εμπορικούς σκοπούς, ο Διευθυντής λαμβάνει μεταξύ άλλων υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία:
(α) την εμπορική ιδιότητα του κατόχου και τους λόγους κατοχής των προϊόντων,
(β) τον τόπο όπου βρίσκονται τα προϊόντα ή ανάλογα με την περίπτωση, το χρησιμοποιούμενο τρόπο μεταφοράς,
(γ) κάθε έγγραφο σχετικό με τα προϊόντα,
(δ) το είδος αυτών των προϊόντων,
(ε) την ποσότητα των προϊόντων:
Νοείται ότι για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου η ποσότητα των προϊόντων δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα πιο κάτω όρια:
(α) προϊόντα καπνού:
τσιγάρα 800 τεμάχια
πουράκια (πούρα βάρους όχι 400 τεμάχια
πάνω από 3 γρ. το τεμάχιο)πούρα 200 τεμάχια
καπνός για κάπνισμα 1 κιλό
(β) αλκοολούχα ποτά:
οινοπνευματώδη ποτά 10 λίτρα
ενδιάμεσα προϊόντα 20 λίτρα
κρασιά (από τα οποία το πολύ 60 λίτρα αφρώδη) 90 λίτρα
μπύρες 110 λίτρα
(3) Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός στη Δημοκρατία, κατά την απόκτηση ενεργειακών προϊόντων που έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν η μεταφορά τους στη Δημοκρατία γίνεται με αντικανονικό τρόπο από ιδιώτες ή για λογαριασμό αυτών:
Νοείται ότι ως μεταφορές με αντικανονικό τρόπο θεωρούνται οι μεταφορές καυσίμων κινητήρων, όταν αυτά δεν μεταφέρονται στη δεξαμενή των οχημάτων ή σε κατάλληλο εφεδρικό δοχείο καθώς και η μεταφορά υγρών καυσίμων θέρμανσης, όταν δεν γίνεται με βυτιοφόρα επιτηδευματιών.