10.-(1) Σε περίπτωση που Κοινοτικός Κανονισμός ή Κοινοτική Απόφαση εναποθέτει υποχρέωση ή διακριτική ευχέρεια στη Δημοκρατία, για θέματα άλλα από αυτά τα οποία ρυθμίζονται από τα άλλα άρθρα του παρόντος Νόμου ή για θέματα άλλα από αυτά τα οποία σχετίζονται με την ίδρυση νομικού προσώπου, και το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει ότι η φύση τέτοιας υποχρέωσης ή διακριτικής ευχέρειας απαιτεί τη θέσπιση νομικής διάταξης, έχει εξουσία να εκδίδει διάταγμα προς υλοποίηση της προαναφερόμενης υποχρέωσης ή διακριτικής ευχέρειας της Δημοκρατίας.
(2) Τα ακόλουθα συνιστούν μη εξαντλητικό κατάλογο θεμάτων για τα οποία το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να εκδίδει διάταγμα δυνάμει του εδαφίου (1) -
(α) Επιβολή υποχρέωσης όπως σήμανση προϊόντος αναγράφεται σε συγκεκριμένη γλώσσα· και
(β) αναστολή ή προσωρινός περιορισμός διάταξης πράξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
(3) Πρόσωπο που διενεργεί πράξη ή παράλειψη κατά παράβαση οποιουδήποτε διατάγματος το οποίο εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου, διαπράττει ποινικό αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τους 3 μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες ή σε αμφότερες τις ποινές.