72. (1) Κατά την έκδοση οποιωνδήποτε διαταγμάτων, δυνάμει του παρόντος Νόμου, στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει ρητή πρόνοια στον παρόντα Νόμο, εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν οι σχετικές διατάξεις του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου και των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, εξαιρουμένων των διατάξεων του άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, που αφορά την έκδοση διαταγμάτων χωρίς ειδοποίηση:
(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 25 του περί Δικαστηρίων Νόμου, διατάγματα που εκδίδονται ή/και αποφάσεις του Δικαστηρίου που λαμβάνονται με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, με εξαίρεση το διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει των άρθρων 45 και 46 αυτού, υπόκεινται σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, με εφαρμογή κατ’ αναλογίαν των σχετικών διατάξεων του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου και των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στο βαθμό που δεν υπάρχει σχετική πρόνοια στον παρόντα Νόμο.
(3) Διάταγμα δέσμευσης, επιβάρυνσης ή δήμευσης το οποίο έχει εκδοθεί ή έχει εγγραφεί και δεν έχει ακυρωθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας έκδοσής του, παραμένει σε ισχύ, είναι εκτελεστό και δύναται να ληφθούν μέτρα εκτέλεσής του και να εκτελεστεί, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την ημερομηνία έκδοσής του.
(4) Το Δικαστήριο δύναται, για τους σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος Νόμου, μετά από αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα, να διατάξει την επαναφορά εταιρείας ή της επωνυμίας της εταιρείας στο Μητρώο Εγγραφής του Εφόρου Εταιρειών και με την έκδοση του διατάγματος η εταιρεία λογίζεται ότι εξακολουθούσε να υπάρχει ωσάν η επωνυμία της να μην διαγράφηκε, κατ’ αναλογία των διατάξεων του εδαφίου (7) του άρθρου 327 του Περί Εταιριών Νόμου: