43Θ.-(1) Η εκτέλεση απόφασης δέσμευσης μπορεί να αναβληθεί από το δικαστήριο ή τη Μονάδα στις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) Όταν η εκτέλεσή της μπορεί να παραβλάψει διεξαγόμενη ποινική έρευνα και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται εύλογο∙
(β) όταν τα περιουσιακά ή τα αποδεικτικά στοιχεία που αφορά υπόκεινται ήδη σε απόφαση δέσμευσης στα πλαίσια ποινικής διαδικασίας που εκκρεμεί στην Κυπριακή Δημοκρατία ή σε ξένη χώρα ή σε κράτος μέλος και μέχρις ότου αρθεί η σχετική απόφαση δέσμευσης:
Νοείται ότι για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, ο όρος «ξένη χώρα» έχει την έννοια που αποδίδει στον όρο αυτό το άρθρο 37 του παρόντος Νόμου·
(γ) σε περίπτωση που η απόφαση δέσμευσης αφορά δέσμευση περιουσιακών στοιχείων στα πλαίσια ποινικής διαδικασίας που έχει σκοπό τη μεταγενέστερη δήμευση αυτών, όταν τα περιουσιακά αυτά στοιχεία ήδη αποτελούν αντικείμενο απόφασης που έχει ληφθεί σταπλαίσια άλλης ποινικής διαδικασίας στην Δημοκρατία και έως ότου αρθεί η απόφαση αυτή.
(2) Η Μονάδα διαβιβάζει αμέσως στην αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης γραπτή έκθεση σχετικά με την αναβολή εκτέλεσης της απόφασης δέσμευσης, η οποία αναφέρει τους λόγους της αναβολής και, όπου είναι δυνατόν, την προβλεπόμενη διάρκειά της.
(3) Μόλις παύσει να υφίσταται ο λόγος αναβολής, η Μονάδα λαμβάνει αμέσως τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της απόφασης δέσμευσης και ενημερώνει εγγράφως την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης.