293. Όταν εταιρεία έχει εγκρίνει ψήφισμα για εκούσια εκκαθάριση, το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα για τη συνέχιση της εκκαθάρισης αλλά με την εποπτεία του Δικαστηρίου, και με τέτοιο δικαίωμα στους πιστωτές, συνεισφορείς ή άλλους να υποβάλουν αίτηση στο Δικαστήριο, και γενικά με τέτοιες προϋποθέσεις και όρους που το Δικαστήριο κρίνει δίκαιο.
294. Αίτηση για τη συνέχιση εκούσιας εκκαθάρισης με την εποπτεία του Δικαστηρίου, για τους σκοπούς παροχής στο Δικαστήριο δικαιοδοσίας πάνω σε αγωγές, θεωρείται αίτηση για εκκαθάριση από το Δικαστήριο.
295. Για τους σκοπούς των άρθρων 216 και 217 εκκαθάριση με την εποπτεία του Δικαστηρίου, λογίζεται εκκαθάριση από το Δικαστήριο.
296.-(1) Όταν εκδίδεται διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία, το Δικαστήριο δύναται με εκείνο το διάταγμα ή με οποιοδήποτε μεταγενέστερο διάταγμα, να διορίσει επιπρόσθετο εκκαθαριστή.
(2) Εκκαθαριστής που διορίστηκε από το Δικαστήριο με βάση το άρθρο αυτό έχει τις ίδιες εξουσίες, υπόκειται στις ίδιες υποχρεώσεις, και βρίσκεται στην ίδια θέση από κάθε άποψη, ωσάν να είχε διοριστεί κατάλληλα σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου αυτού σχετικά με το διορισμό εκκαθαριστών σε εκούσια εκκαθάριση.
(3) Το Δικαστήριο δύναται να παύσει οποιοδήποτε εκκαθαριστή που διορίστηκε με τον τρόπο αυτό από το Δικαστήριο ή οποιοδήποτε εκκαθαριστή που συνεχίζει με βάση διάταγμα εποπτείας και να πληρώσει οποιαδήποτε κενή θέση που προήλθε από παύση, θάνατο ή παραίτηση.
297.-(1) Όταν εκδίδεται διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία, ο εκκαθαριστής δύναται, τηρουμένων οποιωνδήποτε περιορισμών που το Δικαστήριο ήθελε επιβάλει, να ασκεί όλες τις εξουσίες του, χωρίς την έγκριση ή επέμβαση του Δικαστηρίου, με τον ίδιο τρόπο ωσάν η εταιρεία να διαλυόταν εκούσια.
Νοείται ότι οι εξουσίες που ορίζονται στις παραγράφους (δ), (ε) και (στ) του εδαφίου (1) του άρθρου 233 δεν ασκούνται από τους εκκαθαριστές εκτός μετά από έγκριση του Δικαστηρίου, ή, στην περίπτωση που πριν από το διάταγμα εκκαθάρισης ήταν εκούσια εκκαθάριση από πιστωτές, μετά από έγκριση του Δικαστηρίου ή της επιτροπής επιθεώρησης, ή (αν δεν υπάρχει τέτοια επιτροπή) συνέλευσης των πιστωτών.
(2) Εκκαθάριση με την εποπτεία του Δικαστηρίου δεν λογίζεται εκκαθάριση από το Δικαστήριο για τους σκοπούς του σκοπού των διατάξεων του Νόμου αυτού που ορίζονται στο Δέκατο Παράρτημα, αλλά, τηρουμένων των προαναφερομένων, διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία λογίζεται για όλους τους σκοπούς ως διάταγμα για εκκαθάριση από το Δικαστήριο:
Νοείται ότι όταν το διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία εκδόθηκε σε σχέση με εκούσια εκκαθάριση από πιστωτές στην οποία διορίστηκε επιτροπή επιθεώρησης, το διάταγμα λογίζεται ως διάταγμα για εκκαθάριση από το Δικαστήριο για το σκοπό του άρθρου 241 (εκτός από το εδάφιο (1) αυτού) εκτός στην έκταση που η εφαρμογή του άρθρου αυτού αποκλείεται σε εκούσια εκκαθάριση από γενικούς κανόνες.