78. “Γραμμάτιο συνήθους τύπου” είναι γραπτή υπόσχεση, που παρέχεται από ένα πρόσωπο σε άλλο, υπογράφεται από το πρόσωπο που την παρέχει στην παρουσία δύο τουλάχιστο μαρτύρων ικανών προς το συμβάλλεσθαι, για πληρωμή, σε πρώτη ζήτηση ή σε ορισμένο χρόνο ή σε προσδιορίσιμο μέλλοντα χρόνο προς πρόσωπο το οποίο ορίζεται στο γραμμάτιο, ποσού χρημάτων, πλέον τόκο που ορίζεται σε αυτό κατά ανώτατο όριο προς εννέα τοις εκατό κατ’ έτος και, σε περίπτωση λήψης δικαστικών μέτρων επ’ αυτού, τα συναφή έξοδα, και αναφέρει την αντιπαροχή για την οποία παρέχεται η υπόσχεση.
Το πρόσωπο που παρέχει την υπόσχεση καλείται “οφειλέτης χρέους” ενώ το πρόσωπο στο οποίο παρέχεται η υπόσχεση καλείται “πιστωτής”.
79. Το γραμμάτιο συνήθους τύπου δεν είναι άκυρο από μόνο το λόγο ότι αυτό ασφαλίζεται με εγγύηση, ή ενέχυρο ή υποθήκη επί ακίνητης ιδιοκτησίας και περιλαμβάνει σχετικές προς τούτο ρήτρες.
80. Σε κάθε δικαστικό μέτρο που λήφθηκε βάσει γραμματίου συνήθους τύπου, το περιεχόμενο του εν λόγω γραμματίου συνιστά αμάχητη απόδειξη των γεγονότων που εκτίθενται σε αυτό:
Νοείται ότι σε οποιοδήποτε τέτοιο δικαστικό μέτρο, αποτελεί επαρκή υπεράσπιση το γεγονός ότι η υπογραφή του οφειλέτη χρέους ή άλλου που υπόγραψε το γραμμάτιο δεν είναι στην πραγματικότητα η υπογραφή του, ή ότι η έκδοση του γραμματίου επιτεύχθηκε συνεπεία εξαναγκασμού ή απάτης ή υπό περιστάσεις που ανάγονται σε εξαναγκασμό ή απάτη.
81. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού, δεν επηρεάζουν, όσον αφορά γραμμάτια συνήθους τύπου, οποιαδήποτε εξουσία που δόθηκε ή δύναται να ασκηθεί από ή δυνάμει των διατάξεων οποιουδήποτε από τους ακόλουθους νόμους ή οποιωνδήποτε τροποποιήσεων αυτών-
(α) του περί Τοκογλυφίας (Αγρότες) Νόμου~
(β) του περί Σχέσεων Εμπόρων και Γεωργών Νόμου.