Ο περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμος του 1985 (22/1985)

41ΙΗ. Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 4Γ, ο Έφορος, ανεξαρτήτως τυχόν ποινικής ευθύνης του ενεχομένου, έχει εξουσία σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι εγγεγραμμένη εταιρεία ή οποιοδήποτε πρόσωπο που είναι μέλος της επιτροπείας ή του οργάνου που έχει τον έλεγχο ή ασκεί τη διοίκηση ή είναι υπάλληλος συνεργατικού πιστωτικού ιδρύματος, παραβιάζει οποιαδήποτε από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Θεσμών, να επιβάλει διοικητική ποινή ποσού που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000) και, σε περίπτωση επανάληψης της παράβασης διοικητικής ποινής, ποσού που δεν υπερβαίνει τις τριάντα χιλιάδες ευρώ (€30.000), ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης:

Νοείται ότι, διοικητική ποινή, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, δυνατό να επιβάλλεται πλήρως αιτιολογημένα, πέραν από το ίδιο το νομικό πρόσωπο, και σε οποιοδήποτε από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή της επιτροπείας, στο γενικό διευθυντή, στο γραμματέα ή οποιοδήποτε άλλο αξιωματούχο ή όργανο διοικήσεως ή διεύθυνσης του νομικού αυτού προσώπου που αποδεικνύεται ότι από πράξεις ή παραλείψεις του συνέβαλε στην παραβίαση εκ μέρους του νομικού προσώπου των υποχρεώσεων του, κατά τα ανωτέρω.

41ΙΘ.-(1) Προτού προβεί στην έκδοση απόφασης προς επιβολή διοικητικών κυρώσεων, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 41ΙΗ, ο Έφορος οφείλει να κοινοποιεί εγγράφως την πρόθεσή του προς διερεύνηση της παράβασης σε κάθε επηρεαζόμενο πρόσωπο, να παραθέτει τους λόγους που δικαιολογούν την πρόθεσή του προς διερεύνηση και προς επιβολή διοικητικών κυρώσεων και να επισημαίνει τα δικαιώματα που του παρέχονται δυνάμει του εδαφίου (2).

(2) Πρόσωπο, προς το οποίο κοινοποιείται έγγραφο με βάση το εδάφιο (1) έχει το δικαίωμα εντός προθεσμίας είκοσι μίας ημερών από της κοινοποιήσεως αυτής, να προβεί σε γραπτές και εάν το επιθυμεί, σε προφορικές παραστάσεις προς τον Έφορο:

Νοείται ότι είναι δυνατή η παράταση της πιο πάνω προθεσμίας σε περίπτωση κωλύματος ή άλλης εύλογης αιτίας.

(3) Ο Έφορος οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις κατά το εδάφιο (2) παραστάσεις, προτού προβεί στην έκδοση της απόφασής του προς επιβολή διοικητικού προστίμου.

(4) Ο Έφορος καλεί κάθε επηρεαζόμενο να προβεί εντός ευλόγου προθεσμίας σε γραπτές και, εάν το επιθυμεί, σε προφορικές παραστάσεις σχετικά με το ύψος του διοικητικού προστίμου πριν την επιβολή του.

(5) Η απόφαση του Εφόρου προς επιβολή διοικητικού προστίμου πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένη και να κοινοποιείται εγγράφως προς κάθε επηρεαζόμενο πρόσωπο:

Νοείται ότι, οι αποφάσεις του Εφόρου υπόκεινται στο ένδικο μέσο της προσφυγής ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

(6) Ο Έφορος δύναται να δημοσιοποιεί την απόφασή του προς επιβολή διοικητικών κυρώσεων.

41Κ.-(1) Διοικητικό πρόστιμο που επιβάλλεται από τον Έφορο κατά τις διατάξεις του παρόντος Νόμου λογίζεται έναντι των εσόδων της Δημοκρατίας.

(2) Το διοικητικό πρόστιμο που επιβάλλεται κατά τον παρόντα Νόμο από τον Έφορο εισπράττεται ως χρηματική ποινή επιβαλλόμενη από το Δικαστήριο κατά την άσκηση της ποινικής του δικαιοδοσίας.

41ΚΑ. Πρόσωπο, το οποίο εν γνώσει του προβαίνει κατά την παροχή οποιασδήποτε πληροφορίας για οποιοδήποτε από τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Θεσμών, σε δήλωση ψευδή, παραπλανητική ή απατηλή ως προς ουσιώδες στοιχείο της ή αποκρύπτει ουσιώδες στοιχείο ή παραλείπει την υποβολή στοιχείων ή με οποιοδήποτε τρόπο παρεμποδίζει τη διενέργεια εξέτασης από τον Έφορο σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο, διαπράττει αδίκημα που, σε περίπτωση καταδίκης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη ή με πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις διακόσιες χιλιάδες ευρώ (€200.000) ή και με τις δύο αυτές ποινές.

41ΚΒ.-(1) Ποινική ευθύνη σε σχέση με οποιοδήποτε αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο και, το οποίο τελείται από νομικό πρόσωπο, υπέχει, εκτός από το ίδιο το νομικό πρόσωπο και οποιοδήποτε από τα μέλη του διοικητικού του   συμβουλίου ή της Επιτροπείας, ο γενικός διευθυντής, ο γραμματέας ή οποιοσδήποτε άλλος αξιωματούχος ή όργανο διοικήσεως του νομικού αυτού προσώπου που αποδεικνύεται ότι συναίνεσε ή συνέπραξε στην τέλεση του αδικήματος.

(2) Πρόσωπο, το οποίο σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1) υπέχει  ποινική ευθύνη για το τελούμενο από το νομικό πρόσωπο αδίκημα, ευθύνεται αλληλεγγύως με το νομικό πρόσωπο ή κεχωρισμένως για κάθε ζημία που προσγίνεται σε τρίτους ένεκα της πράξεως ή παραλείψεως που στοιχειοθετεί το αδίκημα.