42.-(1) Η Τράπεζα δύναται να παρέχη χορηγήσεις ή δάνεια προς τραπέζας και εξουσιοδοτημένα οικονομικά ιδρύματα διά καθωρισμένας περιόδους έναντι της ακολούθου ασφαλείας:
(α) των μνημονευομένων εν άρθρω 41 πιστωτικών τίτλων˙ ή
(β) διαπραγματευσίμων γραμματίων του Δημοσίου υπό τους εν εδαφίω (2) του άρθρου 50 προβλεπομένους περιορισμούς˙
(γ) κρατικά χρεώγραφα ή χρεώγραφα ηγγυημένα υπό του Δημοσίου προσφερθέντα δημοσίως προς πώλησιν υπό τους εν εδαφίω (3) του άρθρου 50 προβλεπομένους περιορισμούς˙
(δ) πρώτης τάξεως χρεώγραφα τακτής λήξεως φέροντα ωρισμένον επιτόκιον εκδοθέντα υπό εγχωρίων νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου και προσφερθέντα προς πώλησιν εις το κοινόν:
Νοείται ότι το σύνολον των ούτω καλυπτομένων χορηγήσεων και δανείων δεν θα υπερβαίνη, καθ’ οιονδήποτε χρόνον, τα πέντε επί τοις εκατόν του συνόλου των υποχρεώσεων της Τραπέζης, περιλαμβανομένων των εν κυκλοφορία τραπεζογραμματίων και νομισμάτων αλλ’ ουχί των κυβερνητικών και ετέρων λογαριασμών του Δημοσίου.
(2) Η περίοδος δι’ ην η Τράπεζα δύναται να παρέχη χορηγήσεις ή δάνεια συμφώνως τω εδαφίω (1), δεν δύναται να υπερβαίνη την προθεσμίαν λήξεως των πιστωτικών τίτλων ή των γραμματίων του Δημοσίου ή των ετέρων χρεωγράφων άτινα κρατούνται υπό της Τραπέζης ως επιβοηθητική ασφάλεια, η δε τοιαύτη περίοδος εν ουδεμιά περιπτώσει δύναται να υπερβαίνη τους εξ μήνας.