Σύνταξις διά μη επιστραφείσας εισφοράς
4Α.-(1) Επί τω θανάτω παντός εισφορέως εις τον οποίον δεν παρεσχέθη το υπό του εδαφίου (1) του άρθρου 4 του βασικού νόμου προβλεπόμενον δικαίωμα να ζητήση όπως παύση να θεωρήται εισφορεύς, η χήρα ή τα ορφανά αυτού δικαιούνται εις σύνταξιν βάσει των σχετικών διατάξεων των διά του άρθρου 7 του βασικού νόμου καταργουμένων Νόμων, ως εάν ούτοι να μη είχον καταργηθή.
(2) Πάσα σύνταξις καταβαλλομένη δυνάμει του προηγουμένου εδαφίου αυξάνεται καθ' ον τρόπον προβλέπεται υπό των παραγράφων (α) και (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 5 του βασικού νόμου, ως τούτο τροποποιείται διά του περί Ταμείου Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Διάλυσις) (Τροποποιητικού) Νόμου του 1977.