Ο περί Ταμείου Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Διάλυσις) Νόμος του 1967 (35/1967)

1. Ο περί Ταμείου Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Διάλυσις) Νόμος του 1967 και ο περί Ταμείου Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Διάλυσις) (Τροποποιητικός) Νόμος του 1977 θα αναφέρονται ως οι περί Ταμείου Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Διάλυσις) Νόμοι του 1967 και 1977.

2. Εν τω παρόντι Νόμω, εκτός εάν εκ του κειμένου προκύπτη διάφορος έννοια-

"εισφορεύς" σημαίνει τον εισφέροντα εις το Ταμείον και περιλαμβάνει πρόσωπον το οποίον έπαυσε να εισφέρη εις το Ταμείον δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (α) ή (γ) του άρθρου 14 του Νόμου•

"Νόμος" σημαίνει τον περί Συντάξεων Χηρών και Ορφανών Νόμον και περιλαμβάνει πάντα άλλον Νόμον σχετιζόμενον προς αυτόν•

"Ταμείον" σημαίνει το υπό του Νόμου ιδρυθέν Ταμείον Συντάξεων Χηρών και Ορφανών.

3. Τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 4 και 6 του παρόντος Νόμου το Ταμείον διαλύεται από της 1ης Σεπτεμβρίου 1967 και παν ποσόν εις πίστιν του Ταμείου μεταφέρεται εις το Πάγιον Ταμείον της Δημοκρατίας.

4.-(1) Πας εισφορεύς πολίτης της Δημοκρατίας δύναται, εντός τεσσαράκοντα πέντε ημερών από της ημέρας ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου, δι' εγγράφου αυτού ειδοποιήσεως απευθυνόμενης προς τον Γενικόν Λογιστήν να ζητήση όπως παύση να θεωρήται ως εισφορεύς από της 1ης Σεπτεμβρίου 1967 και όπως επιστραφώσιν εις αυτόν αι εισφοραί αυτού, εν τοιαύτη δε περιπτώσει επιστρέφεται εις αυτόν, ή εν περιπτώσει θανάτου αυτού, εις τον νόμιμον προσωπικόν αντιπρόσωπον αυτού, το ολικόν ποσόν των εισφορών αυτού μέχρι της 31ης Αυγούστου 1967 ομού μεθ' απλού τόκου προς τρία τοις εκατόν κατ' έτος μέχρι της ημέρας ταύτης, υπολογιζομένου δι' έκαστον έτος επί του ολικού ποσού των εισφορών αι οποίαι ευρίσκονται καταχωρημέναι εις τον λογαριασμόν αυτού κατά την πρώτην ημέραν του έτους διά το οποίον ο τόκος είναι πληρωτέος.

(2) Το ολικόν ποσόν των εισφορών εις το Ταμείον οιουδήποτε Κυπρίου εισφορέως ο οποίος απεβίωσε προ της 1ης Αυγούστου του 1962 και του οποίου η χήρα ή τα ορφανά λαμβάνουν σύνταξιν εκ του Ταμείου κατά την ημέραν ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου ως και το ολικόν ποσόν των εισφορών των καταβληθεισών υπό του νομίμου προσωπικού αντιπροσώπου οιουδήποτε εισφορέως δυνάμει της επιφυλάξεως του άρθρου 2 του περί Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Ειδικαί Διατάξεις) (Τροποποιητικού) Νόμου του 1963 επιστρέφεται εις τον νόμιμον προσωπικόν αντιπρόσωπον ή δικαιούχον αυτού μεθ' απλού τόκου προς τρία τοις εκατόν κατ' έτος μέχρι της ημέρας ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου, του τόκου υπολογιζομένου κατά τον αυτόν τρόπον ως προνοείται εις το εδάφιον (1).

(3) Παν ποσόν επιστραφέν επί τη βάσει των αμέσως προηγουμένων εδαφίων δεν υπόκειται εις φόρον εισοδήματος.

4Α.-(1) Επί τω θανάτω παντός εισφορέως εις τον οποίον δεν παρεσχέθη το υπό του εδαφίου (1) του άρθρου 4 του βασικού νόμου προβλεπόμενον δικαίωμα να ζητήση όπως παύση να θεωρήται εισφορεύς, η χήρα ή τα ορφανά αυτού δικαιούνται εις σύνταξιν βάσει των σχετικών διατάξεων των διά του άρθρου 7 του βασικού νόμου καταργουμένων Νόμων, ως εάν ούτοι να μη είχον καταργηθή.

(2) Πάσα σύνταξις καταβαλλομένη δυνάμει του προηγουμένου εδαφίου αυξάνεται καθ' ον τρόπον προβλέπεται υπό των παραγράφων (α) και (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 5 του βασικού νόμου, ως τούτο τροποποιείται διά του περί Ταμείου Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Διάλυσις) (Τροποποιητικού) Νόμου του 1977.

5.-(1) Αι κατά την 31ην Αυγούστου 1967 καταβαλλόμενοι εκ του Ταμείου συντάξεις εις χήρας ή ορφανά εισφορέων αυξάνονται από της 1ης Σεπτεμβρίου 1967 ως ακολούθως:

(α) Εάν η καταβαλλομένη ετησία σύνταξις δεν υπερβαίνη τας εκατόν λίρας, κατά πεντήκοντα τοις εκατόν, υπό τον όρον ότι η ούτως ηυξημένη σύνταξις δεν θα είναι μικροτέρα των εβδομήκοντα οκτώ λιρών•

(β) Εάν η καταβαλλομένη ετησία σύνταξις υπερβαίνη τας εκατόν λίρας, κατά τριάκοντα τρία και εν τρίτον τοις εκατόν, υπό τον όρον ότι η ούτως ηυξημένη σύνταξις δεν θα είναι μικροτέρα των εκατόν πεντήκοντα λιρών.

(2) Χήρα λαμβάνουσα κατά την 1ην Σεπτεμβρίου 1967 σύνταξιν ηυξημένην δυνάμει του εδαφίου (1) δύναται να εκλέξη ανεκκλήτως δι' εγγράφου απευθυνομένου προς τον Γενικόν Λογιστήν ουχί αργότερον της 30ής Νοεμβρίου 1967 όπως λάβη, αντί συντάξεως, εφ' άπαξ ποσόν ίσον προς την ετησίαν σύνταξιν αυτής πολλαπλασιαζομένην επί τον κάτωθι εκτιθέμενον συντελεστήν ο οποίος αντιστοιχεί προς τα συμπεπληρωμένα έτη της ηλικίας αυτής κατά την 1ην Σεπτεμβρίου 1967:

6. Πάσα σύνταξις καταβαλλομένη εκ του Ταμείου κατά την 31 ην Αυγούστου 1967 ή καταβλητέα συμφώνως τω Νόμω μετά την ημερομηνίαν ταύτην ως και πάσα αύξησις συντάξεως ή εφ' άπαξ πληρωμή καταβλητέα δυνάμει του άρθρου 5 του παρόντος Νόμου αποτελεί ευθύνην της Δημοκρατίας και καταβάλλεται εκ του Παγίου Ταμείου αυτής.

7. Ο περί Συντάξεων Χηρών και Ορφανών Νόμος και οι περί Συντάξεων Χηρών και Ορφανών (Ειδικαί Διατάξεις) Νόμοι του 1962 έως 1966 καταργούνται.