4.-(1) Ουδεμία απόφασις και ουδέν διάταγμα εκδίδεται διά την ανάκτησιν της κατοχής οιασδήποτε γεωργικής γης, ή διά την εκ ταύτης έξωσιν ενοικιαστού, από της ημερομηνίας καθ’ ην ετέθη εν ισχύϊ ο παρών Νόμος μέχρι της 30ής Σεπτεμβρίου 1975, πλην εις τας ακολούθους περιπτώσεις:
(α) Εις περίπτωσιν καθ’ ην οιονδήποτε νομίμως οφειλόμενον ενοίκιον παρέμεινεν απλήρωτον επί τρεις τουλάχιστον μήνας μετά την επίδοσιν εγγράφου ειδοποιήσεως απαιτήσεως εις τον ενοικιαστήν.
(β) Εις περίπτωσιν καθ’ ην ο ενοικιαστής ή πας άλλος κατέχων υπ’ αυτόν την γεωργικήν γην υπήρξε πρόξενος ουσιώδους ζημίας εν σχέσει προς την ιδίαν ή γειτνιάζουσαν γεωργικήν γην ή ενήργησεν ώστε να χρησιμοποιηθή ή επέτρεψε να χρησιμοποιηθή η γεωργική γη δι’ άλλους σκοπούς εκτός της καλλιεργείας και παραγωγής σίτου, κριθής, ψυχανθών ή οιουδήποτε είδους κτηνοτροφικών φυτών.
(γ) Εις περίπτωσιν καθ’ ην η ενοικίασις ετερματίσθη δι’ εγγράφου ειδοποιήσεως περί εγκαταλείψεως δοθείσης υπό του ενοικιαστού.
(δ) Εις περίπτωσιν καθ’ ην η γεωργική γη απαιτείται λογικώς προς τον σκοπόν εκτελέσεως των νομίμων καθηκόντων ή εξουσιών της Δημοκρατίας, τοπικής ή άλλης αρχής ή διά την εκτέλεσιν υπό της τοιαύτης αρχής οιουδήποτε έργου δημοσίου συμφέροντος.
(2) Το δικαστήριον εκδίδον απόφασιν ή διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου δύναται, τηρουμένου του όρου ότι ο ενοικιαστής θα πληρώση παν ποσόν το οποίον νομίμως οφείλεται ή δυνατόν να καταστή οφειλόμενον υπ’ αυτού, να αναστείλη την εκτέλεσιν της αποφάσεως ή του διατάγματος περί εξώσεως διά τοιαύτην περίοδον μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας και υπό τοιούτους όρους οίους το δικαστήριον ήθελε θεωρήσει καταλλήλους.