36.—(1) Όταν-
(α) αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος από πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ενεργεί σε σχέση με την απόκτηση, και ακολούθως παραδίδει τα αγαθά ως αντιπρόσωπος του προσώπου από το οποίο αποκτήθηκαν∙ ή
(β) αγαθά εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που τα παραδίδει ως αντιπρόσωπος προσώπου που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο,
τότε, αν το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ενεργεί σε σχέση με την παράδοση στο δικό του όνομα, τα αγαθά θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι αποκτώνται και παραδίδονται ή, ανάλογα με την περίπτωση, εισάγονται και παραδίδονται από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ως αντιπρσωπευόμενο.
(2) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1) πιο πάνω πρόσωπο που δε διαμένει στη Δημοκρατία και του οποίου η έδρα ή η κύρια έδρα της επιχείρησης είναι εκτός της Δημοκρατίας μπορεί να θεωρείται ότι δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αν ως αποτέλεσμα του εδαφίου (1) πιο πάνω δεν απαιτείται να εγγραφεί στο Μητρώο Φ.Π.Α. δυνάμει του παρόντος Νόμου.
(3) Όταν, στην περίπτωση οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών για την οποία δεν εφαρμόζεται το εδάφιο (1) πιο πάνω, αγαθά παραδίδονται μέσω αντιπροσώπου που ενεργεί στο δικό του όνομα, η παράδοση θεωρείται τόσο ως παράδοση προς τον αντιπρόσωπο όσο και ως παράδοση από τον αντιπρόσωπο.
(4) Όταν υπηρεσίες παρέχονται μέσω αντιπροσώπου που ενεργεί στο δικό του όνομα η παροχή θεωρείται τόσο ως παροχή προς τον αντιπρόσωπο όσο και ως παροχή από τον αντιπρόσωπο.