10.—(1) Τηρουμένων των άρθρων 12Ε και 13Β το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά παραδίδονται παρέχονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.
(2) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αν η παράδοση
οποιωνδήποτε αγαθών δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από ή προς τη Δημοκρατία, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν βρίσκονται στη Δημοκρατία και διαφορετικά θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας.
(3) Αγαθά θεωρούνται—
(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και
(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο εκτός της Δημοκρατίας στον οποίο μεταφέρονται.
(4) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών στη Δημοκρατία δυνάμει οδηγιών του προμηθευτή˙
(β) η παράδοση είναι πράξη σύμφωνα με την οποία τα αγαθά αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας από άλλο κράτος μέλος από πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο˙
(γ) ο προμηθευτής -
(i) είναι υπόχρεος για εγγραφή δυνάμει του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος˙ ή
(ii) θα ήταν υπόχρεος τοιουτοτρόπως αν δεν ήταν ήδη εγγεγραμμένος δυνάμει του παρόντος Νόμου ή ήταν υπόχρεος για εγγραφή δυνάμει του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος˙ και
(δ) η παράδοση δεν είναι ούτε παράδοση αγαθών που αφορά καινούρια μεταφορικά μέσα ούτε οτιδήποτε το οποίο θεωρείται παράδοση για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(1) ή 4Α του Δεύτερου Παραρτήματος.
(5) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου και τα οποία δεν αποτελούν καινούρια μεταφορικά μέσα θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από τον προμηθευτή ή δυνάμει των οδηγιών του˙
(β) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙ και
(γ) διατάξεις του νόμου εκείνου του κράτους μέλους αντίστοιχες, σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος, με τις διατάξεις του εδαφίου (4) καθιστούν αυτό το πρόσωπο υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της παράδοσης˙
αλλά το παρόν εδάφιο δεν εφαρμόζεται αναφορικά με οποιαδήποτε συναλλαγή στην περίπτωση που η αναφερόμενη υποχρέωση στην παράγραφο (γ) εξαρτάται από την άσκηση από οποιοδήποτε πρόσωπο δικαιώματος επιλογής στη Δημοκρατία αντίστοιχης τέτοιας επιλογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1(2) του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος εκτός αν αυτό το πρόσωπο έχει επιδώσει ειδοποίηση, και δεν την έχει αποσύρει, στον Έφορο ότι επιθυμεί όπως οι συναλλαγές που θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα εκτός της Δημοκρατίας όταν είναι συναλλαγές σε σχέση με τις οποίες οι άλλες απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου ικανοποιούνται.
(6) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση των εν λόγω αγαθών συνεπάγεται να εισάγονται αυτά από τόπο εκτός των κρατών μελών˙ και
(β) ο προμηθευτής των αγαθών είναι το πρόσωπο από το οποίο ή δυνάμει των οδηγιών του τα αγαθά εισάγονται τοιουτοτρόπως.
(7) Αγαθά των οποίων ο τόπος της παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου αλλά των οποίων η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά τους προς ή από τη Δημοκρατία θεωρούνται—
(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν η παράδοση τους συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία χωρίς επίσης να συνεπάγεται προηγούμενη μεταφορά τους στη Δημοκρατία˙ και
(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.
(8) Για τους σκοπούς των προηγούμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, όταν αγαθά, μέσα στα πλαίσια της μετακίνησης τους από τόπο εντός της Δημοκρατίας σε άλλο τόπο εντός της Δημοκρατίας, εξέρχονται και επανεισέρχονται στη Δημοκρατία, η μετακίνηση δεν θεωρείται ως μεταφορά από ή προς τη Δημοκρατία.
(9) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι η ειδοποίηση για τους σκοπούς του εδαφίου (5) δεν επιδίδεται ή αποσύρεται εκτός σε τέτοιες περιστάσεις, και σε τέτοιο τύπο και με τέτοιο τρόπο όπως δύναται να καθορίζεται στους Κανονισμούς.
(10) [Διαγράφηκε]
(11) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, αναφορικά με αγαθά ή υπηρεσίες γενικά ή αναφορικά με συγκεκριμένα αγαθά που προσδιορίζονται στους Κανονισμούς, τη διαφοροποίηση των διατάξεων του παρόντος άρθρου που καθορίζουν τον τόπο όπου πραγματοποιείται μια παράδοση αγαθών.
(12) Ανεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, στην περίπτωση παράδοσης, σε μεταπωλητή υποκείμενο στον φόρο, αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, ως τόπος παράδοσης θεωρείται ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά ή, σε περίπτωση έλλειψης έδρας ή μόνιμης εγκατάστασης, ο τόπος όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.
(13)(α)Στην περίπτωση παράδοσης αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή μέσω οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα ή παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, εάν η παράδοση αυτή δεν καλύπτεται από τις διατάξεις του εδαφίου (12), ο τόπος της συναλλαγής είναι ο τόπος πραγματικής χρησιμοποίησης και κατανάλωσης των αγαθών από τον πελάτη.
(β)Όταν το σύνολο ή μέρος του αερίου ή της ηλεκτρικής ενέργειας ή της θερμότητας ή ψύχους δεν καταναλώνεται πραγματικά από τον πελάτη, θεωρείται ότι αυτά τα μη καταναλωθέντα αγαθά έχουν χρησιμοποιηθεί και καταναλωθεί στον τόπο όπου έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ο μεταπωλητής, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά και σε περίπτωση έλλειψης έδρας οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, θεωρείται ότι χρησιμοποίησε και κατανάλωσε τα αγαθά στον τόπο όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.
(14) Για του σκοπούς των εδαφίων (12) και (13) του παρόντος άρθρου, «μεταπωλητής υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σημαίνει υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η κύρια δραστηριότητα του οποίου σε σχέση με τις αγορές αερίου, ηλεκτρικής ενέργειας, θερμότητας ή ψύχους, είναι η μεταπώληση των ανωτέρω προϊόντων και του οποίου η ιδιοκατανάλωση των προϊόντων αυτών είναι αμελητέα.
(15)(α) Ανεξαρτήτως των διατάξεων των εδαφίων (1) έως (14) του παρόντος άρθρου, όταν τα αγαθά παραδίδονται διαδοχικά και αυτά αποστέλλονται ή μεταφέρονται από ένα κράτος μέλος σε άλλο απευθείας από τον πρώτο προμηθευτή στον τελευταίο παραλήπτη σε όλο το μήκος της αλυσίδας, η αποστολή ή η μεταφορά καταλογίζεται μόνο στην παράδοση προς τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης.
(β) Κατά παρέκκλιση των προβλεπομένων στην παράγραφο (α), η αποστολή ή μεταφορά καταλογίζεται μόνο στην παράδοση αγαθών από τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης, όταν ο ενδιάμεσος αυτός φορέας έχει κοινοποιήσει στον προμηθευτή του τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει λάβει από το κράτος μέλος από το οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά.
(16) Για τους σκοπούς του εδαφίου (15), ως “ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης” θεωρείται προμηθευτής διαφορετικός από τον πρώτο προμηθευτή στην αλυσίδα, ο οποίος αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά είτε ο ίδιος είτε μέσω τρίτου μέρους που ενεργεί για λογαριασμό του.