10.—(1) Τηρουμένων των άρθρων 12 και 13Β το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά παραδίδονται ή υπηρεσίες παρέχονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.
(2) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αν η παράδοση
οποιωνδήποτε αγαθών δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από ή προς τη Δημοκρατία, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν βρίσκονται στη Δημοκρατία και διαφορετικά θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας.
(3) Αγαθά θεωρούνται—
(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και
(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο εκτός της Δημοκρατίας στον οποίο μεταφέρονται.
(4) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών στη Δημοκρατία δυνάμει οδηγιών του προμηθευτή˙
(β) η παράδοση είναι πράξη σύμφωνα με την οποία τα αγαθά αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας από άλλο κράτος μέλος από πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο˙
(γ) ο προμηθευτής -
(i) είναι υπόχρεος για εγγραφή δυνάμει του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος˙ ή
(ii) θα ήταν υπόχρεος τοιουτοτρόπως αν δεν ήταν ήδη εγγεγραμμένος δυνάμει του παρόντος Νόμου ή ήταν υπόχρεος για εγγραφή δυνάμει του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος˙ και
(δ) η παράδοση δεν είναι ούτε παράδοση αγαθών που αφορά καινούρια μεταφορικά μέσα ούτε οτιδήποτε το οποίο θεωρείται παράδοση για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(1) ή 4Α του Δεύτερου Παραρτήματος.
(5) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου και τα οποία δεν αποτελούν καινούρια μεταφορικά μέσα θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από τον προμηθευτή ή δυνάμει των οδηγιών του˙
(β) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙ και
(γ) διατάξεις του νόμου εκείνου του κράτους μέλους αντίστοιχες, σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος, με τις διατάξεις του εδαφίου (4) καθιστούν αυτό το πρόσωπο υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της παράδοσης˙
αλλά το παρόν εδάφιο δεν εφαρμόζεται αναφορικά με οποιαδήποτε συναλλαγή στην περίπτωση που η αναφερόμενη υποχρέωση στην παράγραφο (γ) εξαρτάται από την άσκηση από οποιοδήποτε πρόσωπο δικαιώματος επιλογής στη Δημοκρατία αντίστοιχης τέτοιας επιλογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1(2) του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος εκτός αν αυτό το πρόσωπο έχει επιδώσει ειδοποίηση, και δεν την έχει αποσύρει, στον Έφορο ότι επιθυμεί όπως οι συναλλαγές που θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα εκτός της Δημοκρατίας όταν είναι συναλλαγές σε σχέση με τις οποίες οι άλλες απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου ικανοποιούνται.
(6) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση των εν λόγω αγαθών συνεπάγεται να εισάγονται αυτά από τόπο εκτός των κρατών μελών˙ και
(β) ο προμηθευτής των αγαθών είναι το πρόσωπο από το οποίο ή δυνάμει των οδηγιών του τα αγαθά εισάγονται τοιουτοτρόπως.
(7) Αγαθά των οποίων ο τόπος της παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου αλλά των οποίων η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά τους προς ή από τη Δημοκρατία θεωρούνται—
(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν η παράδοση τους συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία χωρίς επίσης να συνεπάγεται προηγούμενη μεταφορά τους στη Δημοκρατία˙ και
(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.
(8) Για τους σκοπούς των προηγούμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, όταν αγαθά, μέσα στα πλαίσια της μετακίνησης τους από τόπο εντός της Δημοκρατίας σε άλλο τόπο εντός της Δημοκρατίας, εξέρχονται και επανεισέρχονται στη Δημοκρατία, η μετακίνηση δεν θεωρείται ως μεταφορά από ή προς τη Δημοκρατία.
(9) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι η ειδοποίηση για τους σκοπούς του εδαφίου (5) δεν επιδίδεται ή αποσύρεται εκτός σε τέτοιες περιστάσεις, και σε τέτοιο τύπο και με τέτοιο τρόπο όπως δύναται να καθορίζεται στους Κανονισμούς.
(10) Παροχή υπηρεσίας θεωρείται ότι πραγματοποιείται—
(α) Στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν εκείνος που την παρέχει ανήκει στη Δημοκρατία˙ και
(β) σε άλλη χώρα (και όχι στο εσωτερικό της Δημοκρατίας) αν εκείνος που την παρέχει ανήκει σε εκείνη την άλλη χώρα.
(11) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, αναφορικά με αγαθά ή υπηρεσίες γενικά ή αναφορικά με συγκεκριμένα αγαθά ή υπηρεσίες που προσδιορίζονται στους Κανονισμούς, τη διαφοροποίηση των διατάξεων του παρόντος άρθρου που καθορίζουν τον τόπο όπου πραγματοποιείται μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.