1. Ο Νόμος αυτός θα αναφέρεται ως ο περί Πολιτικής Δικονομίας (Αμοιβαία Εκτέλεση Αποφάσεων) Νόμος.
2.-(1) Στο Νόμο αυτό-
“απόφαση” σημαίνει απόφαση ή διάταγμα η οποία παραχωρείται ή το οποίο εκδίδεται από Δικαστήριο σε αστική διαδικασία, πριν ή μετά την ψήφιση του Νόμου αυτού, με την οποία ή με το οποίο καθίσταται πληρωτέο ποσό χρημάτων, και περιλαμβάνει διαιτητική απόφαση η οποία διαιτησία εκδόθηκε αν η διαιτητική απόφαση, σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο του τόπου στον οποίο εκδόθηκε, έχει καταστεί εκτελεστή κατά τον ίδιο τρόπο όπως απόφαση η οποία εκδόθηκε από το Δικαστήριο του τόπου εκείνου.
“Δικαστήριο εκδόσεως” σχετικά με απόφαση σημαίνει το Δικαστήριο από το οποίο εκδόθηκε η απόφαση.
“Δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται αίτηση για εγγραφή” σχετικά με απόφαση σημαίνει το Δικαστήριο από το οποίο γράφτηκε η απόφαση.
“εξ αποφάσεως οφειλέτης” σημαίνει το πρόσωπο εναντίον του οποίου εκδόθηκε η απόφαση και περιλαμβάνει πρόσωπο εναντίον του οποίου μπορεί να εκτελεσθεί η απόφαση στον τόπο που εκδόθηκε.
“εξ αποφάσεως πιστωτής” σημαίνει το πρόσωπο από το οποίο εξασφαλίστηκε η απόφαση και περιλαμβάνει τους διαδόχους και εκδοχείς του προσώπου εκείνου.
(2) Τηρουμένων των Διαδικαστικών Κανονισμών, οποιεσδήποτε από τις εξουσίες οι οποίες παραχωρούνται από το Νόμο αυτό σε Δικαστήριο δύνανται να ασκηθούν από Δικαστή του Δικαστηρίου.
3.-(1) Όταν έχει εξασφαλιστεί απόφαση σε ανώτερο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου ο εξ αποφάσεως πιστωτής δύναται να απευθυνθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο, οποτεδήποτε μέσα σε δώδεκα μήνες μετά την ημερομηνία της απόφασης, ή μέσα σε τέτοια μεγαλύτερη περίοδο ως δύναται να επιτραπεί από το Δικαστήριο, για την εγγραφή της απόφασης στο Δικαστήριο, και σε τέτοια αίτηση το Δικαστήριο δύναται, αν από όλα τα περιστατικά της υπόθεσης θεωρείται δίκαιο και καταλλήλο ότι η απόφαση έπρεπε να εκτελεστεί στην Κύπρο και τηρουμένων των προνοιών του άρθρου αυτού, να διατάξει όπως η απόφαση γραφτεί ανάλογα.
(2) Δεν θα διατάζεται η εγγραφή καμιάς απόφασης βάσει του άρθρου αυτού αν-
(α) το Δικαστήριο εκδόσεως ενέργησε χωρίς δικαιοδοσία ή
(β) ο εξ αποφάσεως οφειλέτης, πρόσωπο το οποίο ούτε διεξήγαγε εργασίες ούτε είχε τη συνήθη διαμονή του μέσα στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου εκδόσεως, δεν εμφανίστηκε εκούσια στην, ή διαφορετικά αποδέχθηκε ή συμφώνησε να αποδεχθεί τη, δικαιοδοσία του Δικαστηρίου εκείνου ή
(γ) δεν επεδόθηκε δεόντως στον εξ αποφάσεως οφειλέτη, εναγόμενο στη διαδικασία, το κλητήριο του Δικαστηρίου εκδόσεως και δεν εμφανίστηκε, ανεξάρτητα από το ότι είχε τη συνήθη διαμονή του ή διεξήγαγε εργασίες μέσα στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου εκείνου ή συμφώνησε να αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου εκείνου ή
(δ) η απόφαση εξασφαλίστηκε με απάτη ή
(ε) εξ αποφάσεως οφειλέτης ικανοποιεί το Δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση για εγγραφή είτε ότι εκκρεμεί έφεση, ή ότι δικαιούται και προτίθεται να εφεσιβάλει την απόφαση ή
(στ)η απόφαση αφορούσε αγώγιμο δικαίωμα το οποίο για λόγους δημόσιας πολιτικής ή για κάποιο άλλο παρόμοιο λόγο δεν ήταν δυνατό να γίνει δεκτή από το Δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση για εγγραφή.
(3) Όταν απόφαση γράφεται με βάση το άρθρο αυτό-
(α) η απόφαση, από την ημερομηνία της εγγραφής, θα έχει την ίδια ισχύ και αποτέλεσμα και δύναται να ληφθούν διαβήματα σ’ αυτήν ωσάν να ήταν απόφαση η οποία εξασφαλίστηκε αρχικά ή καταχωρήθηκε κατά την ημερομηνία της εγγραφής στο Δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση για εγγραφή
(β) το Δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται αίτηση για εγγραφή θα έχει τον ίδιο έλεγχο και δικαιοδοσία πάνω στην απόφαση όπως το Δικαστήριο είχε σε παρόμοιες αποφάσεις που εκδόθηκαν από τον ίδιο, αλλά μόνο όσον αφορά την εκτέλεση βάσει του άρθρου αυτού
(γ) τα εύλογα έξοδα και συνεπακόλουθα της εγγραφής της απόφασης (περιλαμβανομένων των εξόδων εξασφάλισης πιστοποιημένου αντιγράφου της απόφασης από το Δικαστήριο εκδόσεως και της αίτησης για εφαρμογή) θα δύνανται να ανακτηθούν κατά τον ίδιο τρόπο όπως αν ήταν ποσά πληρωτέα δυνάμει της απόφασης.
(4) Διαδικαστικοί Κανονισμοί-
(α) θα προβλέπουν για την επίδοση στον εξ αποφάσεως οφειλέτη ειδοποίησης της εγγραφής της απόφασης βάσει του άρθρου αυτού και
(β) θα παρέχουν τη δυνατότητα στο Δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται αίτηση για εγγραφή κατόπι υποβολής αίτησης από τον εξ αποφάσεως οφειλέτη, να ακυρώνει την εγγραφή της απόφασης βάσει του άρθρου αυτού με τέτοιους όρους ως το Δικαστήριο θεωρεί σκόπιμο και
(γ) θα προβλέπουν για την αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης η οποία γράφτηκε με βάση το άρθρο αυτό μέχρι της εκπνοής της περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας ο εξ αποφάσεως οφειλέτης δύναται να απευθυνθεί για την ακύρωση της εγγραφής.
(5) Σε αγωγή η οποία εγέρθηκε σε Δικαστήριο της Κύπρου σε απόφαση η οποία ήταν δυνατό να διαταχθεί να γραφτεί βάσει του άρθρου αυτού, ο ενάγων δεν θα δικαιούται να ανακτήσει έξοδα της αγωγής εκτός αν αίτηση για εγγραφή της απόφασης με βάση το άρθρο αυτό έχει απορριφθεί ή εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά.
4. Όταν απόφαση έχει εξασφαλιστεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο εναντίον προσώπου, το Δικαστήριο, σε αίτηση η οποία υποβάλλεται από τον εξ αποφάσεως πιστωτή, θα εκδώσει στον εξ αποφάσεως πιστωτή πιστοποιημένο αντίγραφο της απόφασης.
5. Ο Κυβερνήτης με τη συμβουλή και βοήθεια του Αρχιδικαστή δύναται από καιρό σε καιρό με έγγραφο που φέρει την υπογραφή και επίσημη σφραγίδα του Κυβερνήτη και την υπογραφή του Αρχιδικαστή να εκδίδει Διαδικαστικούς Κανονισμούς για τη ρύθμιση της πρακτικής και διαδικασίας (περιλαμβανομένων κλιμάκων τελών και μαρτυρίας), σχετικα με διαδικασίες οποιουδήποτε είδους βάσει του Νόμου αυτού.
6.-(1) Όταν το Υπουργικό Συμβούλιο ικανοποιείται ότι αμοιβαίες πρόνοιες έχουν συνταχθεί από το Νομοθετικό Σώμα οποιουδήποτε μέρους των κτήσεων της Αυτής Μεγαλειότητας εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου για την εκτέλεση εντός του μέρους εκείνου των κτήσεων της Αυτής Μεγαλειότητας αποφάσεων που λήφθηκαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο, ο Κυβερνήτης εν Συμβουλίω δύναται με διάταγμα να κηρύττει ότι ο Νόμος αυτός εκτείνεται σε αποφάσεις που λήφθηκαν σε ανώτερο Δικαστήριο στο μέρος εκείνο των κτήσεων της Αυτής Μεγαλειότητας με παρόμοιο τρόπο όπως εκτείνεται σε αποφάσεις που λήφθηκαν σε ανώτερο Δικαστήριο στο Ηνωμένο Βασίλειο, και με την έκδοση τέτοιου διατάγματος ο Νόμος αυτός εκτείνεται ανάλογα.
(2) Για το σκοπό του άρθρου αυτού η έκφραση “μέρος των κτήσεων της Αυτής Μεγαλειότητας εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου” θεωρείται ότι περιλαμβάνει οποιοδήποτε έδαφος το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία της Αυτής Μεγαλειότητας ή σε σχέση με το οποίο ασκείται εντολή από την Κυβέρνηση οποιουδήποτε μέρους των κτήσεων της Αυτής Μεγαλειότητας.
(3) Διάταγμα βάσει του άρθρου αυτού δύναται να μεταβληθεί ή ανακληθεί από μεταγενέστερο διάταγμα.