136.-(1) Απαγορεύεται η υπό παντός προσώπου καθίδρυσις εργοστασίου κατασκευής πυρείων εν τη Δημοκρατία εκτός εάν κατέχη επί τούτω εξουσιοδότησιν υπό του Υπουργικού Συμβουλίου.
(2) Εκάστη εξουσιοδότησις δυνατόν να περιέχη όρους επιβαλλομένους υπό του Υπουργικού Συμβουλίου κατά το δοκούν, αναφορικώς προς άπαντα ή τινα των ακολούθων θεμάτων-
(α)το κατώτατον κεφάλαιον, όπερ δέον να επενδυθή εν τη επιχειρήσει του προς ον η εξουσιοδότησις·
(β)το κατώτατον ποσόν φόρου, όπερ δέον να εγγυηθή εν εκάστω έτει·
(γ) την θέσιν, κατασκευήν και διαχείρισιν του εργοστασίου·
(δ) την χρήσιν ξύλου παραχθέντος εν τη Δημοκρατία διά την κατασκευήν των πυρείων εν τω εργοστασίω.
(3) Επί τη παροχή εξουσιοδοτήσεως του Υπουργικού Συμβουλίου συμφώνως τοις εδαφίοις (1) και (2) εκδίδεται ετησία άδεια υποκειμένη εις την καταβολήν τέλους εκατόν λιρών κατ' έτος.
(4) Η ισχύς εκάστης τοιαύτης αδείας εκπνέει τη τριακοστή πρώτη ημέρα του μηνός Δεκεμβρίου εκάστου έτους, ανανεούται δε ετησίως.
(5) Πας όστις-
(α) κατασκευάζει πυρεία άνευ αδείας δυνάμει του παρόντος άρθρου εκδοθείσης·
(β)παραβαίνει οιονδήποτε των όρων, υφ' ους παρεσχέθη άδεια δυνάμει του παρόντος άρθρου,
είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας £450 ή εις φυλάκισιν μέχρις εξ μηνών ή εις αμφοτέρας τας ποινάς της φυλακίσεως και της χρηματικής τοιαύτης.
137.-(1) Επί τω τέλει διασφαλίσεως των δημοσίων προσόδων, το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται να εκδώση Κανονισμούς-
(α) διέποντας την κατασκευήν πυρείων και την μεταφοράν αυτών εκ του τόπου της κατασκευής των·
(β) διά την διασφάλισιν και είσπραξιν του επιβλητέου επί πυρείων φόρου καταναλώσεως·
(γ) προνοούντας, καθ' όσον αφορά εις εισαγόμενα πυρεία, την εφ' εκάστου δοχείου αναγραφήν του περιεχομένου αυτού ή του ανωτάτου ή κατωτάτου περιεχομένου του εν λόγω δοχείου.
(2) Πας όστις διά πράξεως ή παραλείψεως αυτού παραβαίνει Κανονισμόν δυνάμει του παρόντος άρθρου γενόμενον, υπόκειται εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας £250, παν δε είδος αναφορικώς προς ο διαπράττεται το αδίκημα υπόκειται εις δήμευσιν.
(3) Καθ' όσον αφορά εις τους εκάστοτε πληρωτέους επί πυρείων δασμούς ή φόρους, πυρείον έχον πλείονα του ενός σημεία αναφλέξεως λογίζεται ως πλείονα του ενός πυρεία, τόσα όσα και τα σημεία αναφλέξεως.