14.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών καθορίζεται, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από ή με βάση τον παρόντα Νόμο, σύμφωνα με το παρόν άρθρο και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος, και για εκείνους τους σκοπούς τα εδάφια (2) μέχρι (4) πιο κάτω ισχύουν τηρουμένων των διατάξεων εκείνου του Παραρτήματος.
(2) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι ίσο προς την αντιπαροχή, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε επιδότησης που συνδέεται άμεσα με την τιμή της συναλλαγής.
(3) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι αντίστοιχο προς την αντιπαροχή.
(4) Όταν μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η συναλλαγή θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.
(5) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η κανονική της αξία παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών λαμβάνεται ότι είναι το ποσό που θα θεωρείτο ως η αξία της δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω αν η συναλλαγή πραγματοποιείτο έναντι τόσης χρηματικής αντιπαροχής, όση θα ήταν πληρωτέα από πρόσωπο που δεν έχει τέτοια σχέση με οποιοδήποτε πρόσωπο η οποία θα επηρέαζε εκείνη την αντιπαροχή.
14Α.-(1) Τηρουμένου του άρθρου 13Γ και για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία οποιασδήποτε απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος λαμβάνεται ότι είναι η αξία της πράξης με την εκτέλεση της οποίας αποκτώνται αυτά.
(1Α) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία αγαθών που αποκτούνται από άλλο κράτος μέλος λαμβάνεται ότι περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
(α) φόρους κατανάλωσης, ειδικούς φόρους κατανάλωσης, εισαγωγικούς δασμούς που επιβάλλονται είτε εκτός της Δημοκρατίας, είτε λόγω της απόκτησης στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, εκτός του Φ.Π.Α.∙ και
(β) όλα τα παρεπόμενα έξοδα, όπως προμήθεια, συσκευασία, μεταφορά και ασφάλιση με τα οποία επιβαρύνει ο προμηθευτής τον αγοραστή ή τον λήπτη, μέχρι τον πρώτο προορισμό των αγαθών στη Δημοκρατία∙ και
για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, «πρώτος προορισμός» σημαίνει τον τόπο της πρώτης εκφόρτωσης των αγαθών στη Δημοκρατία.
(2) Όταν αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος όχι σε εκτέλεση φορολογητέας συναλλαγής, η αξία της πράξης σε εκτέλεση της οποίας αυτά αποκτώνται, καθορίζεται για σκοπούς του εδαφίου (1) σύμφωνα με το παρόν άρθρο και το Μέρος ΙΙ του Τέταρτου Παραρτήματος, και για τους σκοπούς αυτούς-
(α) τα εδάφια (3) μέχρι (5) ισχύουν τηρουμένων εκείνων των διατάξεων του Τέταρτου Παραρτήματος∙ και
(β) το άρθρο 14 και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος δεν εφαρμόζονται σε σχέση με την πράξη.
(3) Αν η πράξη πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο είναι ίσο προς την αντιπαροχή.
(4) Αν η πράξη πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο είναι ίσο προς την αντιπαροχή.
(5) Όταν μια πράξη σε εκτέλεση της οποίας αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η πράξη θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.
15.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών καθορίζεται (τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) πιο κάτω και του άρθρου (16) σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στην περίπτωση των εισαγωγικών δασμών, ανεξάρτητα από το αν τα εν λόγω αγαθά υπόκεινται σε οποιουσδήποτε τέτοιους δασμούς ή όχι.
(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών λαμβάνεται ότι περιλαμβάνει τα ακόλουθα κατά την έκταση που δεν έχουν ήδη συμπεριληφθεί σε εκείνη την αξία σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) πιο πάνω, ήτοι—
(α) Όλους τους φόρους, ειδικούς φόρους κατανάλωσης, φόρους κατανάλωσης και εισαγωγικούς δασμούς και άλλες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται είτε εκτός της Δημοκρατίας είτε, λόγω της εισαγωγής, στο εσωτερικό της Δημοκρατίας (εκτός του Φ.Π.Α.)˙ και
(β) όλα τα παρεπόμενα έξοδα όπως προμήθεια, συσκευασία, μεταφορά και ασφάλιση, μέχρι τον πρώτο προορισμό των αγαθών στη Δημοκρατία.
(γ) αν κατά το χρόνο της εισαγωγής των αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών ο περαιτέρω προορισμός των αγαθών είναι γνωστός, και ο εν λόγω προορισμός είναι στο εσωτερικό της Δημοκρατίας ή άλλο κράτος μέλος, όλα τα παρεπόμενα έξοδα στην έκταση που είναι αποτέλεσμα της μεταφοράς των αγαθών προς εκείνον τον άλλο προορισμό∙
και στο παρόν εδάφιο «πρώτος προορισμός των αγαθών» σημαίνει τον τόπο που αναφέρεται στο έγγραφο αποστολής εμπορευμάτων ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο σύμφωνα με το οποίο τα αγαθά εισάγονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, ή εν απουσία τέτοιου εγγράφου, σημαίνει τον τόπο της πρώτης εκφόρτωσης των αγαθών στη Δημοκρατία.
16.—(1) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (2) του άρθρου 15, όταν αγαθά που εισάγονται στη Δημοκρατία παραδίδονται, πριν τον τελωνισμό τους για εσωτερική κατανάλωση, η αξία τους για σκοπούς επιβολής Φ.Π.Α. επί της εισαγωγής τους καθορίζεται σύμφωνα με την αξία της παράδοσης προς το πρόσωπο που υποβάλλει τη σχετική διασάφηση στο τελωνείο.
(2) Η αξία της παράδοσης που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με το εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από την αξία που καθορίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου 15.