1. Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής Νόμος του 2002.
2.—(1) Στον παρόντα Νόμο, εκτός αν από το κείμενο προκύπτει διαφορετικά-
"αποδοχές" αναφορικά με μισθωτό έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τους περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμους:
"Διευθυντής" σημαίνει το Διευθυντή ή Αναπληρωτή Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων
«εισφορά κοινωνικής συνοχής»σημαίνει την εισφορά που πληρώνεται δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(2) Οι όροι που χρησιμοποιούνται στον παρόντα Νόμο που δεν ορίζονται διαφορετικά έχουν την έννοια που αποδίδεται στους όρους αυτούς από τον περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμο.
3.—(1) Παρά τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, κάθε εργοδότης υποχρεούται να καταβάλλει στο Διευθυντή εισφορά κοινωνικής συνοχής σε ποσοστό δύο τοις εκατόν (2%) στο ποσό των αποδοχών των μισθωτών που απασχολεί για την ενίσχυση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, τα έσοδα του οποίου θα χρησιμοποιούνται για την παραχώρηση κοινωνικών παροχών σε αντιστάθμισμα της αύξησης των φόρων κατανάλωσης και φόρου προστιθέμενης αξίας:
(2) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου, η βεβαίωση, καταβολή, είσπραξη και παρακράτηση οποιουδήποτε ποσού εισφοράς κοινωνικής συνοχής καθώς και οποιουδήποτε πρόσθετου τέλους επ' αυτής διενεργείται σύμφωνα με τις ανάλογες διατάξεις του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου.
4. Κάθε ποσό που εισπράττεται δυνάμει του παρόντος Νόμου κατατίθεται στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας.
5.—(1) Κάθε εργοδότης ο οποίος αρνείται, παραλείπει ή αμελεί να καταβάλει εισφορά κοινωνικής συνοχής, την οποία υποχρεούται να καταβάλει δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται, σε περίπτωση καταδίκης, σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες, ή σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή και στις δυο ποινές, της φυλάκισης και της χρηματικής ποινής.
(2) Όταν αποδεικνύεται ότι το αδίκημα που προβλέπεται στο εδάφιο (1) διαπράχθηκε από νομικό πρόσωπο με τη συναίνεση ή συνενοχή ή αμέλεια διευθυντή, συμβούλου, γραμματέα ή άλλου αξιωματούχου του νομικού προσώπου ή οποιουδήποτε προσώπου το οποίο ενεργεί με τέτοια ιδιότητα, τόσο αυτός όσο και το νομικό πρόσωπο είναι ένοχοι του αδικήματος αυτού και υπόκεινται, σε περίπτωση καταδίκης τους στις ποινές που προβλέπονται στο εδάφιο (1).
(3) Τίποτε από όσα διαλαμβάνονται στο παρόν άρθρο δε δύναται να ερμηνευθεί ότι παρεμποδίζει τη Δημοκρατία να διεκδικεί, με πολιτική αγωγή οποιοδήποτε ποσό οφείλεται σ' αυτή.
(4) Ποινική δίωξη για αδίκημα που προβλέπεται από τον παρόντα Νόμο ασκείται κατά τις διατάξεις του άρθρου 81 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου.
6. Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδώσει Κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου και να προβεί με τέτοιους Κανονισμούς στον καθορισμό ή ρύθμιση κάθε θέματος που χρειάζεται ή είναι δεκτικό καθορισμού ή ρύθμισης.
Η ισχύς του παρόντος Νόμου [Σ.Σ.: δηλαδή του Ν.163(I)/2003] αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2003.