15.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Μέρους, δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης και διαμονής στη Δημοκρατία έχουν οι υπήκοοι κρατών μελών που είναι εγκατεστημένοι ή επιθυμούν να εγκατασταθούν
στη Δημοκρατία για την άσκηση μη μισθωτής δραστηριότητας ή που επιθυμούν την παροχή ή αποδοχή υπηρεσιών στη Δημοκρατία, κατ΄εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 43 έως 48 και 49 έως 55, αντίστοιχα, της Συνθήκης περί Ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
(2) Δικαίωμα να εγκατασταθούν στη Δημοκρατία με τον κάτοχο του δικαιώματος διαμονής έχουν, ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους, τα ακόλουθα πρόσωπα:
(α) Ο/η σύζυγος και τα κάτω των 21 ετών τέκνα τους·
(β) οι εξαρτημένοι ανιόντες και κατιόντες αυτών και των συζύγων τους.
(3) Διευκολύνεται η είσοδος στη Δημοκρατία κάθε άλλου μέλους της οικογένειας των προσώπων που αναφέρονται στο εδάφιο (1) ή των συζύγων τους, που δεν εμπίπτει στις διατάξεις του εδαφίου (2), εφόσον συντηρείται από αυτούς ή ζει μαζί τους κάτω από την ίδια στέγη στη χώρα προέλευσης.
16. Για την είσοδο στη Δημοκρατία και την έξοδο από αυτήν των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 15 εφαρμόζονται, κατ’ αναλογία, οι διατάξεις των άρθρων 5 και 6.
17. Υπήκοοι κρατών μελών οι οποίοι εγκαθίστανται στη Δημοκρατία για την άσκηση μη μισθωτής δραστηριότητας, έχουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής. Το ίδιο δικαίωμα έχουν και τα μέλη της οικογένειάς τους, όπως αυτά περιγράφονται στο εδάφιο (2) του άρθρου 15.
18.- (1) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (5), σε κάθε υπήκοο κράτους μέλους που έχει δικαίωμα μόνιμης διαμονής σύμφωνα με το άρθρο 17, χορηγείται έγγραφη άδεια διαμονής.
(2) Η άδεια διαμονής έχει διάρκεια ισχύος τουλάχιστον πέντε ετών από την ημερομηνία έκδοσής της, ισχύει για ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας και ανανεώνεται αυτόματα κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου.
(3) Διακοπές της διαμονής, οι οποίες δεν υπερβαίνουν τους έξι συνεχείς μήνες ή απουσίες για την εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων, δεν θίγουν την ισχύ της άδειας διαμονής.
(4) Η ισχύουσα άδεια διαμονής δεν ανακαλείται με μοναδικό λόγο, ότι ο δικαιούχος δεν ασκεί πλέον επαγγελματική δραστηριότητα λόγω προσωρινής ανικανότητας προς εργασία εξ αιτίας ασθένειας ή ατυχήματος.
(5) Στα μέλη οικογένειας, τα οποία δεν έχουν την ιθαγένεια κράτους μέλους, χορηγείται έγγραφο διαμονής της ίδιας ισχύος με αυτό που χορηγείται στον υπήκοο από τον οποίο εξαρτώνται.
19. Υπήκοοι κρατών μελών οι οποίοι παρέχουν ή αποδέχονται υπηρεσίες, έχουν δικαίωμα διαμονής στη Δημοκρατία, το οποίο έχει διάρκεια ίση με τη διάρκεια της παροχής ή αποδοχής υπηρεσιών από αυτούς. Το ίδιο δικαίωμα έχουν και τα μέλη της οικογένειάς τους, όπως αυτά περιγράφονται στα εδάφια (2) και (3) του άρθρου 15.
20.- (1) Σε κάθε υπήκοο κράτους μέλους, ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 19, χορηγείται άδεια διαμονής ίσης διάρκειας με τη διάρκεια της παροχής ή αποδοχής υπηρεσιών από αυτόν.
(2) Αν η παροχή ή αποδοχή υπηρεσιών είναι διάρκειας μέχρι τρεις μήνες δεν χορηγείται άδεια διαμονής, αλλά ο ενδιαφερόμενος που εισήλθε στη Δημοκρατία παραμένει σ΄αυτήν με την κάλυψη του διαβατηρίου ή του δελτίου ταυτότητας βάσει του οποίου εισήλθε. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει εντός οκτώ ημερών από την είσοδό του να δηλώσει την παρουσία του στην αρμόδια αρχή.
21.-(1) Η άδεια ή το έγγραφο διαμονής χορηγείται μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, η οποία υποβάλλεται στην αρμόδια αρχή εντός τριών μηνών από την είσοδό του στη Δημοκρατία.
(2) Η άδεια ή το έγγραφο διαμονής εκδίδεται το αργότερο εντός έξι μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης και των δικαιολογητικών από τον ενδιαφερόμενο.
(3) Για τη χορήγηση της άδειας ή του εγγράφου διαμονής, απαιτούνται από τον ενδιαφερόμενο μόνο τα ακόλουθα έγγραφα:
(α) Το ισχύον διαβατήριο ή δελτίο ταυτότητας, βάσει του οποίου ο ενδιαφερόμενος εισήλθε στη Δημοκρατία·
(β) πιστοποιητικά από τα οποία προκύπτει ότι ο ενδιαφερόμενος ανήκει σε μία από τις κατηγορίες προσώπων που αναφέρονται στο παρόν Μέρος·
(γ) από τα μέλη της οικογένειας του δικαιούχου του δικαιώματος διαμονής, απαιτούνται, κατ’ αναλογία, τα έγγραφα που αναφέρονται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3) του άρθρου 8.
22. Για την έκδοση και την ανανέωση της άδειας και των εγγράφων διαμονής που χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους εφαρμόζονται, κατ’ αναλογία, τα τέλη που προβλέπονται στο άρθρο 12.
23. Πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται το παρόν Μέρος, που παραμένει στο έδαφος της Δημοκρατίας μετά την παρέλευση τριών μηνών από την είσοδό του στη Δημοκρατία χωρίς να υποβάλει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά προς έκδοση άδειας διαμονής ή μετά τη λήξη της χορηγηθείσης σ΄ αυτό δυνάμει των άρθρων 20 και 21 άδειας διαμονής, είναι ένοχο αδικήματος, τιμωρουμένο με χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες.