61.-(1) Εάν το πρόσωπον το διαπράττον το αδίκημα κατά παράβασιν του παρόντος Νόμου είναι Εταιρεία, παν πρόσωπον όπερ κατά τον χρόνον της διαπράξεως του αδικήματος ήτο υπεύθυνον προς την Εταιρείαν διά την διεξαγωγήν των εργασιών της εν λόγω Εταιρείας λογίζεται ως ένοχον αδικήματος και υπόκειται εις δίωξιν και σχετικήν ποινήν:
Νοείται ότι ουδέν των εν τω παρόντι εδαφίω διαλαμβανομένων καθιστά οιονδήποτε πρόσωπον υπεύθυνον εάν το εν λόγω πρόσωπον αποδείξη ότι το αδίκημα διεπράχθη άνευ γνώσεως αυτού και ότι τούτο κατέβαλε πάσαν επιμέλειαν διά να αποτρέψη την διάπραξιν του τοιούτου αδικήματος.
(2) Ανεξαρτήτως οιουδήποτε εν τω εδαφίω (1) διαλαμβανομένου, οσάκις αδίκημα τι κατά παράβασιν του παρόντος Νόμου έχει διαπραχθή υπό Εταιρείας τινός και αποδεικνύεται ότι το αδίκημα διεπράχθη τη συγκαταθέσει και συναινέσει οιουδήποτε Διευθυντού, Γραμματέως ή ετέρου αξιωματούχου ταύτης, ή το αδίκημα αποδίδεται εν τινι βαθμώ εις αμέλειαν εκ μέρους τούτου, ούτος λογίζεται επίσης ως ένοχος του εν λόγω αδικήματος και υπόκειται εις δίωξιν και σχετικήν ποινήν:
Διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου-
(α) “Εταιρεία” σημαίνει οιονδήποτε πρόσωπον μετά ή άνευ νομικής προσωπικότητος και περιλαμβάνει οίκον ή έτερον σύνδεσμον ατόμων και
(β) “Διευθυντής”, εν σχέσει προς οιονδήποτε οίκον, περιλαμβάνει συνέταιρον εν τω οίκω.