60.-(1) Εργοδότης όστις γνωρίζει ή έχει λόγον να πιστεύη ότι οιονδήποτε πρόσωπον εργοδοτούμενον υπ’ αυτού έχει παραβή κατά την διάρκειαν της τοιαύτης εργοδοτήσεως, οιανδήποτε διάταξιν του παρόντος Νόμου ή οιουδήποτε Κανονισμού δυνάμει τούτου εκδοθέντος, λογίζεται ως έχων παρακινήσει εις την παράβασιν της τοιαύτης διατάξεως:
Νοείται ότι δεν λογίζεται ότι τοιαύτη παρακίνησις έλαβε χώραν εάν ο τοιούτος εργοδότης προ της παρελεύσεως επτά ημερών από της σχετικής ημερομηνίας-
(α) καθ’ ην έλαβε γνώσιν της παραβάσεως ή
(β) έχει λόγον να πιστεύη ότι παράβασις τις έλαβε χώραν,
εγνωστοποίησεν εις τον Έφορον το όνομα του προσώπου υφ’ ου η παράβασις εγένετο και την ημέραν και ετέρας λεπτομερείας της τοιαύτης παραβάσεως.
(2) Πας όστις λογίζεται δυνάμει του εδαφίου (1) ως έχων παρακινήσει εις την διάπραξιν αδικήματος κατά παράβασιν του παρόντος Νόμου, υπόκειται εις τας αυτάς κυρώσεις ως εάν είχε παραβή την σχετικήν διάταξιν.