10.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων οποιουδήποτε άλλου νόμου αναφορικά με θέματα ποινικής ευθύνης προσώπων που κατέχουν ή ασκούν οποιοδήποτε αξίωμα, όποιος αρνείται, παραλείπει ή αμελεί να καταβάλει το ειδικό τέλος το οποίο υποχρεούται να καταβάλει δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται, κατά την καταδίκη του, σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες~ σε περίπτωση δεύτερης ή κατ’ επανάληψη καταδίκης του για το ίδιο αδίκημα, υπόκειται σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εξακόσιες λίρες ή σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο ή σε αμφότερες τις ποινές της φυλάκισης και της χρηματικής ποινής.
(2) Σε περίπτωση καταδίκης οποιουδήποτε προσώπου για άρνηση ή παράλειψη ή αμέλεια καταβολής του ειδικού τέλους το οποίο υποχρεούται να καταβάλει δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, επιπρόσθετα προς οποιαδήποτε άλλη ποινή στην οποία υπόκειται, το Δικαστήριο δύναται να διατάξει την καταβολή στο Ταμείο ποσού ίσου με το ποσό που αρνήθηκε ή παρέλειψε ή αμέλησε να καταβάλει ως επιπρόσθετο ποσό, το οποίο να μην υπερβαίνει ποσοστό δέκα τοις εκατόν του πιο πάνω ποσού, ενώ σε περίπτωση δεύτερης ή κατ’ επανάληψη καταδίκης του για το ίδιο αδίκημα, ποσό που να μην υπερβαίνει ποσοστό δεκαπέντε τοις εκατόν του πιο πάνω ποσού.
(3) Όποιος παραβαίνει ή παραλείπει να συμμορφωθεί με οποιαδήποτε διάταξη του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών που εκδίδονται με βάση τον παρόντα Νόμο, και αν γι’ αυτή την παράβαση ή παράλειψη συμμόρφωσης δεν προνοείται άλλη ποινή, υπόκειται για κάθε τέτοιο αδίκημα σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εξακόσιες λίρες.
(4) Οποτεδήποτε αποδεικνύεται ότι αδίκημα που διαπράχθηκε από νομικό πρόσωπο, κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών που εκδίδονται με βάση τον παρόντα Νόμο, διαπράχθηκε με τη συναίνεση ή συνενοχή ή αμέλεια διευθυντή, συμβούλου, γραμματέα ή άλλου αξιωματούχου του νομικού προσώπου ή οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί με τέτοια ιδιότητα, τόσο αυτός όσο και το νομικό πρόσωπο είναι ένοχοι του αδικήματος και υπόκεινται σε ποινική δίωξη και στις προνοούμενες για κάθε περίπτωση ποινές.
(5) Οτιδήποτε περιλαμβάνεται στο παρόν άρθρο, δεν είναι δυνατόν να ερμηνευθεί ότι παρεμποδίζει το Διαχειριστή να διεκδικήσει με πολιτική αγωγή οποιοδήποτε ποσό οφείλεται στο Ταμείο.