29.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 20 (Αύξηση σύνταξης σε περίπτωση αφυπηρέτησης λόγω ασθενείας) και τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 (Συντελεστής σύνταξης και εφάπαξ ποσό) σε περίπτωση αφυπηρέτησης υπαλλήλου, ο οποίος συμπλήρωσε πέντε ή περισσότερα έτη υπηρεσίας δυνάμει της παραγράφου (ε) του άρθρου 9 (Περιπτώσεις χορήγησης συνταξιοδοτικών ωφελημάτων) επειδή ο υπάλληλος δεν μπορεί να εκτελεί τα καθήκοντα του λόγω πνευματικής ή σωματικής αναπηρίας και η ανικανότητα αυτή πιθανόν να είναι μόνιμη και κατέστη πλήρως ανάπηρος, η σύνταξη που χορηγείται σ’ αυτόν είναι εκείνη που θα καταβαλλόταν σ’ αυτόν, αν ο αφυπηρετών εξακολουθούσε να βρίσκεται στην υπηρεσία και αφυπηρετούσε την ημερομηνία που θα συμπλήρωνε το όριο ηλικίας αναγκαστικής αφυπηρέτησης. Η σύνταξη αυτή υπολογίζεται με βάση την ανώτατη βαθμίδα της μισθοδοτικής κλίμακας της θέσης που είναι αμέσως ανώτερη από τη θέση την οποία κατέχει κατά την ημερομηνία της αφυπηρέτησης του. Η περίοδος συντάξιμης υπηρεσίας που προστίθεται λογίζεται ως υπηρεσία με εισφορές:
Νοείται ότι, αν η συνολική σύνταξη που προκύπτει δυνάμει του άρθρου 28 (Σύνταξη σε περίπτωση αφυπηρέτησης λόγω αναπηρίας) είναι μεγαλύτερη της σύνταξης με βάση το άρθρο αυτό, καταβάλλεται η μεγαλύτερη σύνταξη.
(2) Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού-
“πλήρως ανάπηρος” σημαίνει υπάλληλο ο οποίος κατέστη μόνιμα ανίκανος σε βαθμό εκατό τοις εκατό και η ανικανότητα αυτή καθιστά αδύνατη την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης του, εφόσον η εν λόγω ανικανότητα και ο βαθμός της οφείλονται αποκλειστικά σε τραύματα που προκλήθηκαν κάτω από περιστάσεις που κρίνεται από τον Υπουργό Οικονομικών ότι απορρέουν από τη συμμετοχή του στον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-1959 ή από τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά την 21η Δεκεμβρίου 1963, ή από την παράνομη δράση της ΕΟΚΑ Β ή κατά ή μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, ή από την 20ή Ιουλίου 1974, λόγω της τουρκικής εισβολής.