30.-(1) Όταν Κανονισμοί ή/και Διατάγματα, που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου, απαγορεύουν σε πρόσωπο να διαθέτει ή να προσφέρει ή να συμφωνεί να διαθέτει οποιαδήποτε προϊόντα ή να εκθέτει ή να κατέχει για σκοπούς διάθεσης οποιαδήποτε προϊόντα, το πρόσωπο αυτό είναι ένοχο αδικήματος, αν παραβεί την απαγόρευση.
(2) Όταν Κανονισμοί ή/και Διατάγματα, που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου, επιβάλλουν σε πρόσωπο το οποίο κατασκευάζει ή επεξεργάζεται οποιαδήποτε προϊόντα, κατά τη διεξαγωγή της επιχείρησής του -
(α)Να διενεργεί συγκεκριμένη δοκιμή ή να χρησιμοποιεί συγκεκριμένη διαδικασία σε σχέση με την κατασκευή ή την επεξεργασία των προϊόντων με σκοπό να διακριβωθεί κατά πόσο τα προϊόντα ικανοποιούν οποιεσδήποτε απαιτήσεις των Κανονισμών ή/και Διαταγμάτων αυτών. ή
(β)να χειριστεί ή να μη χειριστεί κατά συγκεκριμένο τρόπο μια ποσότητα προϊόντων, το σύνολο ή μέρος των οποίων δεν ικανοποιεί τη δοκιμή αυτή ή δεν ικανοποιεί οποιαδήποτε πρότυπα αναφέρονται στους Κανονισμούς ή/και Διατάγματα σχετικά με τη διαδικασία αυτή,
τότε το πρόσωπο αυτό είναι ένοχο αδικήματος, αν δε συμμορφωθεί με την υποχρέωση αυτή.
(3) Αν πρόσωπο, παραβεί οποιαδήποτε διάταξη των Κανονισμών ή/και Διαταγμάτων, που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου, η οποία απαγορεύει ή επιβάλλει την παροχή με τη βοήθεια σήμανσης ή άλλως πως, πληροφοριών συγκεκριμένου είδους σε σχέση με τα προϊόντα, το πρόσωπο αυτό είναι ένοχο αδικήματος.
(4) Όταν επιβάλλεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο να δώσει πληροφορίες σε άλλο για διευκόλυνση του προσώπου αυτού στην άσκηση οποιασδήποτε αρμοδιότητάς του, σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο ή τους δυνάμει αυτού εκδιδόμενους Κανονισμούς ή/και Διατάγματα, το πρόσωπο αυτό είναι ένοχο αδικήματος -
(α)Αν παραλείψει χωρίς εύλογη αιτία να συμμορφωθεί στην υποχρέωση αυτή. ή
(β)αν δίδοντας τις πληροφορίες που του ζητούνται -
(i)προβαίνει σε οποιαδήποτε δήλωση που γνωρίζει ότι είναι αναληθής σε ουσιαστικό σημείο της. ή
(ii) απερίσκεπτα παράσχει πληροφορία που είναι αναληθής σε ουσιαστικό σημείο της.
(5) Πρόσωπο ένοχο αδικήματος δυνάμει οποιουδήποτε από τα εδάφια (1) μέχρι (4), υπόκειται σε φυλάκιση για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές.